حجازی بی خیال شو استقلال حجازی هر روز بدتر از دیروز

ناصرحجازی مربی نام آشنای فوتبال کشورمان همچنان دنبال ضایع کردن قلعه نوعی است ولی تا آخر هم نخواهد توانست اورا ضایع کند عملکرد ضعیف او در استقلال اهواز,استقلال تهران,استقلال رشته و نساجی و ذوب آهن نشان می دهد که او برای مربیگری به فوتبال نیامده بلکه تنها دوران دروازبانی او دوران اوج او بوده و همین را بس

ناصرحجازی مربی نام آشنای فوتبال کشورمان همچنان دنبال ضایع کردن قلعه نوعی است ولی تا آخر هم نخواهد توانست اورا ضایع کند عملکرد ضعیف او در استقلال اهواز،استقلال تهران،استقلال رشته و نساجی و ذوب آهن نشان می دهد که او برای مربیگری به فوتبال نیامده بلکه تنها دوران دروازبانی او دوران اوج او بوده و همین را بس.در استقلال رشت ۹ بر۲ به ابومسلم باخت در استقلال رشت،اهواز و ذوب آهن آنها را تا یک قدمی سقوط به دسته پائینتر برد و حتی سقوط هم کرد .مدیرعامل استقلال جناب آقای فتح الله زاده باید این موضوع را بپذیرد که تماشاگران استقلال حجازی را نمی خواهند و منتظر بازگشت امیر قلعه نوعی محبوب به باشگاه محبوب پایتخت هستند.

استقلال این فصل که سرمربیگری آن را حجازی بر عهده گرفت حسین کاظمی و محمودفکری که ۲ فصل جزو بهترین های استقلال و لیگ بود را از تیم اخراج کرد و سان جان ی را آورد که فکر کنم بجز بازی در تیم های درجه۳ و ۴ در تیمی دیگر حضور نداشته.ناصرحجازی که وقتی تیمش نتیجه نمی گیرد شروع به اعلام امیرقلعه نوعی بعنوان مقصر اصلی ناکامی می کند که این نشان از نداشتن روحیه مربیگری و ورزشی اوست کجای دنیا را می بینید که مربی،مربی دیگر را مقصر ناکامی ها قلمداد کند.امیر در ۳ فصل حضورش در استقلال ۱ قهرمانی ۱ نائب قهرمانی و ۱ سومی را درحالی آورد که زمین و زمان مانع از نتیجه گرفتن تیم یک دست و جوان وی شده بود از یک طرف ناداوری ها ، و از طرفی دیگر سایه دخالت های بی جای حجازی و یارانش در هیئت مدیره .در حالی که حجازی در ۲ فصل آخر حضور در استقلال با بهترین وپخته ترین بازیکنان تنها به مقام دومی دست یافت و باعث سقوط استقلال رشت ، رفتن استقلال اهواز به رده های انتهای جدول و عملکرد افتضاحی داشت.آنقدر عملکردش افتضاح بود که هیچ تیم لیگ برتری حاضر به دادن سکان مربیگری اش به ناصرخان نبود.برخلاف او عملکرد فوق العاده امیر در استقلال اهواز و استقلال تهران باعث شد که حتی به تیم ملی هم راه پیدا کند.(چیزی شبیه کلینزمن،دونگا ویا رایکارد)امیر به جوانان میدان می داد و ناصر به پخته ها اما نتیجه چیز دیگری بود برتری بی چون و چرای امیر نسبت به حجازی و یارانش.طوری بود که باشگاه استقلال به کارتون تام و جری تبدیل شده بود امیر موش بود و ناصر گربه >> یعنی هرچه ناصر حجازی می خواست امیر قلعه نوعی را نابود کند در آخر بلا برسر خودش می آمد.اگر بخواهیم تیم قلعه نوعی را با تیم حجازی مقایسه کنیم می بینیم که تیم حجازی بسیار بهتر،پخته تر و معروفتر و باتجربه تر از تیم قلعه نوعی بود :

● موضوع مقایسه: مهاجمان

۱) امیرقلعه نوعی۸۴: سیاوش اکبرپور ،رضا عنایتی

۲) ناصر حجازی ۷۶ و۷۷: گروسی ، آتیلا حجازی ،ع اکبرپور

۳) ناصرحجازی۸۶: فرهاد مجیدی ، برهانی ،بیاتی نیا

۴ ) امیرقلعه نوعی۸۲ و ۸۳: ع اکبرپور ، عنایتی

▪ بازیکنان برتر از لحاظ معروفیت :ناصر حجازی۸۶ - ۴-۲-۱

▪ عملکرد :امیرقلعه نوعی۸۴-۴-۲-۳

● موضوع مقایسه: مدافعان

۱) امیرقلعه نوعی۸۴: قربانی ، صادقی ، فکری

۲) ناصر حجازی ۷۶ و۷۷: زرینچه ، حسنزاده ، پاشازاده ،فکری

۳) ناصرحجازی۸۶: صادقی ، قربانی ، سان جان ، منتظری

۴) امیرقلعه نوعی۸۲ و ۸۳: قربانی ، صادقی ، فکری ، خرمگاه

▪ بازیکنان برتر از لحاظ معروفیت :ناصر حجازی۷۶ و ۷۷-۳-۴-۱

▪ عملکرد: امیرقلعه نوعی۸۴-۲-۴-۳

البته منظور از معروفیت این نیست که الان چقدر فلان بازیکنان معروفند بلکه در آن زمان کدام ها در اوج بودند و حتی به تیم ملی دعوت میشند وصرفا برای زمان خودشان است.

خطوط دیگر را مقایسه نکنیم بهتر است چون در هر حالت تیم های ناصر از لحاظ معروفیت در رده اول بودند ولی د عملکرد بسیار ضعیف و ناتوان نشان دادند.بفرض مثال هر چه که امیر قلعه نوعی وحید طالبلو را به دوران اوجش رساند ناصر حجازی آنرا پنبه کرد و با چینش ضعیفش باعث شد که طالبلو به دوران نزولش برسد.

وقتی استقلال برای اولین بار پس از ۳ سال در انزلی به ملوان باخت ویا در آزادی مس کرمان را نبرد یا یه چنین نتایج افتضاحی می تواند فقط و فقط یک معنی داشته باشد و آن بدرد نخوردن حجازی برای استقلال و دیگر هیچ.

حجازی تنها زمانی در مدت ۵-۴ فصل حضورش در استقلال قهرمان لیگ شد که پرسپولیس از لیگ انصراف داد واگر نه حجازی حتی یکبار هم قهرمان لیگ نمی شد حتی در جام حذفی هم نمی توانست از سد پرسپولیس بگذرد.در حالی که بعد از حجازی ، پورحیدری توانست استقلال بحران زده را در حضور پرسپولیس قهرمان کند و امیر قلعه نوعی در لیگی که همه ضد او و استقلال بودند با جوانان بی نام و نشان استقلال را قهرمان لیگ کند حداقل عرضه داشت که در برابر پرسپولیس تیمش را پیروز کند که این مورد هم در حجازی وجود نداشت.قبل از حضور قلعه نوعی هواداران استقلالی ای که به استادیوم می آمدند بعلت بازی های نچندان دلچسب حدود۲۵تا۵۰ هزار نفر بود که رکورد آنها بجز بازی با پرسپولیس ۷۰ هزار نفر بود ولی وقتی قلعه نوعی آمد بعلت داشتن تیمی روان یکدست که همراه با بازی تماشاگر پسند بود بین ۴۵ تا ۸۰ هزار نفر شد و رکورد آنها بجز بازی با پرسپولیس ۱۱۰۰۰۰ نفری بود که برابر برق شیراز به آزادی آمدند و حالا در حضور حجازی باز هم این تعداد بین ۰ تا ۴۰۰۰۰ نفر است یعنی افت ۱۴۰ درصد.

تازه از لحاظ بازی fairplay تیم حجازی اصلال تعریفی ندارد محرومیت پیاپی صادقی و تماشاگران استقلال معید این ماجراست.

همچنان ضعف استقلال در این فصل دقیقا از نبود مدافع آخر و هافبک دفاعی است همانجایی که حجازی فکری و کاظمی را بدلیل ارتباط با قلعه نوعی ازتیم اخراج کرد.در حالی همه تیم های آرزوی داشتن این دوبازیکن را حتی در آخرین روزهای بازیگریشان می کنند.در حالی که تمامی کشورهای دنیا مثل برزیل ، انگلیس ، آلمان ، ایتالیا و باشگاه بارسلونا . ... روی به مربیان جوان آورده اند استقلال در حرکتی نمادین و برخلاف دیگر باشگاه ها و کشورها به عقب بازگشته و بجای مربیان جوانی چون قلعه نوعی ، مرفاوی ویا ... حجازی پیر را بازگردانده که عملکرد واقعا افتضاحی داشته است.

سینا پسران افشاریان