اولویت روابط عمومی ها در سال ۸۵

سال ۸۵ به سال پیامبر اكرم ص مزین شده و روابط عمومی ها نیز به طور حتم نقش و وظیفه مهمی را می توانند ایفا كنند

ما باید قبول كنیم كه روابط عمومی ها در كشور ما آن‌‏گونه كه بایسته و شایسته است به جایگاه واقعی خود دست نیافته‌‏اند، هر چند كه در این رابطه پیشرفت‌‏های محسوسی صورت گرفته، اما نسبت به سایر كشورهای جهان می‌‏توان گفت كه ما هنوز در ابتدای راه هستیم, در ابتدای همین راه باید گفت این روزها در اكثر سازمان ها و نهادها, روابط عمومی‌‏ها با بی‌‏مهری روبرو شده‌‏اند.

به گزارش گروه فرهنگ و اندیشه ایلنا ،این نكته را هم می‌‏توان گفت كه بی‌‏مهری به روابط عمومی زمانی برای مدیران و سازمان‌‏ها مشكل‌‏آفرین خواهد شد. این در حالی است كه "احمدی‌‏نژاد" بارها به مساله مدیریت در كشور, پاسخگو بودن مدیران به مردم , شایسته سالاری در عرصه كار و تلاش و مشاركت مردم در امور كشور اشاره كرده است، اما این موارد زمانی تحقق پیدا می‌‏كند كه برای روابط عمومی‌‏ها ارزش قائل باشیم. زیرا اگر برای روابط عمومی وظایفی چون پاسخگویی, اطلاع‌‏رسانی‌‏, فرهنگ سازی, شكل‌‏دهی به افكار عمومی و ارتقای سطح‌‏ آگاهی‌‏های عمومی در نظر آوریم با انجام صحیح و درست هر یك از آنها به راحتی بخشی از بستر سازی نظام پاسخ ده شكل می‌‏یابد و حركتی قابل قبول صورت می‌‏گیرد .

به هر حال سال ۸۵ به سال پیامبر اكرم (ص) مزین شده و روابط عمومی ‌‏ها نیز به طور حتم نقش و وظیفه مهمی را می‌‏توانند ایفا كنند. "هوشمند سفیدی"، پژوهشگر و مدرس رشته روابط عمومی در مورد اولویت‌‏های روابط عمومی ها در سال ۸۵, می‌‏گوید: اولویت اول در سال جدید باید اعلام سیاست ها و استراتژی‌‏های دولت نهم در زمینه روابط عمومی باشد .

وی با تاكید بر اینكه در سالی كه گذشت سال پر تحركی در حوزه روابط عمومی مشاهده نكردیم, اظهار می‌‏دارد: اجرایی شدن سند توسعه روابط عمومی, تدوین برنامه‌‏های آموزش مدون روابط عمومی, تقویت و حمایت از نهادهای صنفی و مدنی, توسعه شورای روابط عمومی استان‌‏ها, حمایت معاونت فرهنگی وزارت ارشاد در تولید كتاب‌‏های روابط عمومی از مواردی است كه باید به آن توجه شود.

"لیلا نیرومند"، استاد علوم ارتباطات دانشگاه آزاد می‌‏گوید: تشكیل یك اتحادیه برای كاركنان روابط عمومی كه كارگزاران روابط عمومی بتوانند در آن احساس امنیت شغلی داشته باشند و از حقوق خود دفاع كنند از اولویت های جدی در این زمینه است.

وی می افزاید : در سال های گذشته جشنواره و همایش‌‏های گوناگونی در مورد روابط عمومی برگزار شد، اما باید به دید كارشناسانه ببینیم كه واقعا تا برگزاری این همایش توانستیم پیشرفتی داشته باشیم یا نه؟

اما "سفیدی" برخلاف نظر "نیرومند" معتقد است كه در همین سال گذشته مهم‌‏ترین كار در حوزه روابط عمومی‌‏ همان گردهمایی و برگزاری برنامه‌‏هایی در این زمینه از جمله برگزاری سمپوزیوم و كنفرانس بین‌‏المللی روابط عمومی بود كه تا حدودی در جامعه پر رنگ تر بود.

وی همچنین می‌‏گوید : خبرگزاری روابط عمومی نیز یكی از كارهای مهمی است كه امیدواریم در سال ۸۵ این امر محقق شود.

"عباس ماندگاری"، كارشناس ارشد علوم ارتباطات اجتماعی بر این اعتقاد است كه در سال جدید باید به دوره‌‏های آموزشی روابط عمومی ها در بلند مدت و كوتاه مدت توجه جدی شود.

وی می‌‏افزاید : متاسفانه در برنامه‌‏ریزی‌‏های صورت پذیرفته‌‏, آموزش روابط عمومی ها به فراموشی سپرده شده است و اگر گهگاهی هم سمینارها و دوره‌‏های آموزشی به صورت موردی برگزار می‌‏شود، كارگزاران روابط عمومی‌‏ها به دلیل انبوه فعالیت های سازمانی نمی‌‏توانند شركت كنند .

وی می‌‏گوید : یك نكته بسیار مهم این است كه مردم كمتر با وظایف روابط عمومی ها آشنایی دارند كه به تقابل اصحاب وسایل ارتباط جمعی و روابط عمومی ها بر می‌‏گردد كه این رقابت ناسالم لطمات زیادی به روابط عمومی‌‏ها زده است و همین مساله باعث شده تنویر افكار عمومی و اطلاع رسانی دقیق به موقع صورت نگیرد.

"ماندگاری" بر این باور است كه روابط عمومی ها در سال ۸۵ برای پیشبرد اهداف سازمانی و اطلاع‌‏رسانی به موقع به خبرنگاران و روزنامه‌‏نگاران نیاز مبرم دارند و این ضرورت همكاری باید بیش از پیش نمایان‌‏تر شود.

"محمود رضا مرتضوی"، محقق و نویسنده روابط عمومی با اشاره به اینكه یكی از مسائلی كه باعث پیشرفت روابط عمومی ها می‌‏شود توجه به آموزش است, اظهار می‌‏دارد‌‏, وزارت ارشاد در تولید كتاب‌‏های روابط عمومی, تحقیقات و مقالات روابط عمومی باید حمایت جدید داشته باشد.

"مهدی میر جلیلی"، كارشناس علوم ارتباطات نیز معتقد است روابط عمومی‌‏ها در حال حاضر به تكنیك‌‏های جدید آشنا نیستند و باید در سال جدید از طریق آموزش و تحقیقات این مشكل را برطرف كنیم.

به هر حال به نظر می‌‏رسد‌‏, روابط عمومی مورد بی توجهی بسیاری از مدیران ارشد دستگاه و سایر واحدهای مربوطه قرار گرفته است و متاسفانه در این میان بسیاری از روابط عمومی ها نیز بر تحریر و نصب پلاكاردها و تشریفات اداری كه جزء بسیار كوچكی از وظایف روابط عمومی است، تكیه دارند. غافل از اینكه هركدام از كار كردهای روابط عمومی در جای خود تاثیرگذار و موثر خواهد بود. از سوی دیگر با وجود فعالیت‌‏های بسیار زیاد روابط عمومی هنوز چارت مناسب تشكیلاتی برای روابط عمومی ها وجود ندارد و اغلب مدیران كل با روابط عمومی ناآشنا هستند و همچنین هنوز در بسیاری از ادارات و نهادها نمی پذیرند كه روابط عمومی مدیریت است.

بنابراین اگر روابط عمومی به مثابه چشم, گوش و پیشانی سازمان است به واقع باید برای نقش و وظایف روابط عمومی, قانونی برقرار ساخت تا با نظام‌‏مند بودن اختیارات و وظایف و شفاف كردن حوزه وظایف در متن قانون بتواند بنابر آنچه كه بر دوش آنها نهاده‌‏اند عمل كرد.