شب یلدا در شاهنامه | فردوسی و شب چله

شب یلدا در شاهنامه | متن زیر به چند بیت شعر از فردوسی که مرتبط به شب یلدا می باشد اشاره کرده است.

جشن یلدا از سنت های دیرینه ایرانیان می باشد که تا امروز حفظ شده و در میان خانواده های ایرانی حتی در کشورهایی غیر از ایران به شکل با شکوهی برپا می شود. شاعر بزرگ ایرانی حکیم ابوالقاسم فردوسی نیز که به سنن مختلف ایرانیان توجه خاصی مبذول داشته ، از این شب و آداب و رسوم آن غفلت نکرده است.

فردوسی در پایان داستان اورمزد ساسانی ضمن اشاره به گذرا بودن این جهان ، بار دیگر از خواننده می خواهد که به این جهان فانی و سپنجی دل نبندد و سپس اشاره به فرا رسیدن شب خجسته ی چله دارد و اینکه می باید این شب بلند را گرامی داشت :

چنین بود تا بود گردان سپهر

گهی پر ز درد و گهی پر ز مهر

تو گر باهشی مشمر او را به دوست

کجا دست یابد بدردت پوست !

شب اورمزد آمد از ماه دی

ز گفتن بیاسای و بردار می

شب اورمزد : اورمزد یا هرمزد نام نخستین روز ماه در ایران باستان است .شب نخستین روز از ماه دی : شب یلدا