خودروهای کلاسیک فرسوده نیستند

اگرچه تعریف دقیقی از خودروهای کلاسیک وجود ندارد اما در همه دنیا خودروهای کلاسیک اهمیت و اعتبار خاصی دارند جذابیت این خودروها به گونه ای است که همیشه طرفداران خاص خود را داشته اند

باشگاه خودروهای کلاسیک آمریکا مدعی است که یک خودرو باید بین ۳۰ الی ۴۹ سال داشته باشد تا کلاسیک مدرن محسوب شود؛ درحالی که اتومبیل های بین ۵۰ تا ۹۹ سال در کلاس پیش آنتیک و اتومبیل های صد ساله و بالاتر در کلاس خودروهای آنتیک قرار دارند. در انگلستان خودروی کلاسیک مدرن اغلب با تلقی و میل کارگزاران بیمه یا شرکت های بیمه تعریف می شود. این خودروها ممکن است بدون درنظرگرفتن سن آنها کلکسیونی در نظر گرفته شوند؛ ولی استفاده از آنها به اهداف تفریحی و مسافت معینی محدود می شود. خودروهای کلاسیک سودمندی های زیادی برای هر جامعه ای دارد؛ به طور مثال:

- ایجاد محفلی برای سرگرمی و تفریح عده زیادی علاقه مند به خودروی کلاسیک.

- تأثیر مستقیم در اشتغال جوانان بسیاری که از محل فروش لوازم یدکی تا تعمیر و بازسازی این خودروها مشغول به کار هستند.

- کمک به ایجاد هویت تاریخی در شهرهای ایران

با نگاهی به تاریخ صنعت خودروی ایران می بینیم که این صنعت قدمت زیادی دارد و از زمان تولد این صنعت در ایران زمین خودروسازان ایرانی با شرکت های معتبر خارجی همکاری بسیاری کردند. خودروهای کلاسیک ایران عمدتا از محل واردات یا براساس همکاری مشترک خودروسازان ایرانی تولید شده اند.

بنا به گزارش های معتبر اولین خودرو در سال ١٢٨١ شمسی یعنی ١١٥ سال پیش پا به ایران زمین نهاد. به دنبال گسترش شهرنشینی میزان واردات خودرو از سال ١٣٠٠ هجری شمسی (١٩٢٠ میلادی) افزایش یافت. اغلب اتومبیل ها در آن سال ها از کشورهای آمریکا و انگلیس وارد می شد. ردپای تولید و مونتاژ خودرو در ایران را می توانیم از سال ١٣٣٥ و با تأسیس شرکت پارس خودرو بیابیم. این شرکت کارش را با مونتاژ انواع اتومبیل های جیپ در ایران آغاز کرد و در سال ۱۳۴۵ به دنبال احداث سالن های پرس و ساخت قطعات و توسعه عملیات، تولید اتومبیل های آریا و شاهین (رامبلر) به محصولات قبلی اضافه شد.

امروزه هنوز هم تعداد زیادی از خودروهای کلاسیک وارد شده یا تولید شده؛ در خیابان های ایران تردد می کنند. عده ای به قصد مسافرت های آفرودی، عده ای برای دورزدن در خیابان و تعدادی هم برای نمایش در موزه ها یا نمایشگاه های خاص.

خودروهای کلاسیک ایران با قانونی که نمایندگان مجلس در شانزدهمین روز از فروردین سال جاری به تصویب رساندند، در آستانه اضمحلال قرار گرفته اند. در ماده ای از لایحه هوای پاک «نمایندگان مجلس مصوب کردند؛ همه اشخاص حقیقی و حقوقی دارنده یا مالک وسایل نقلیه موتوری اعم از سبک، نیمه سنگین، سنگین و موتورسیکلت مکلف اند وسایل نقلیه خود را پس از اتمام سن فرسودگی از رده خارج کنند و مسئولیت خود را از این نظر، نزد یکی از مؤسسات بیمه داخلی تحت نظارت بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران بیمه کنند. تعیین سن فرسودگی و بیمه انواع وسایل نقلیه موتوری موضوع این ماده، براساس آیین نامه ای است که حداکثر تا مدت سه ماه پس از ابلاغ این قانون به پیشنهاد مشترک سازمان و وزارت صنعت، معدن و تجارت و سازمان ملی استاندارد ایران و بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران به تصویب هیئت وزیران می رسد. حمل بار و مسافر، صدور گواهی معاینه فنی، تخصیص بیمه شخص ثالث، خریدوفروش، نقل و انتقال و تردد وسایل نقلیه موتوری فرسوده ممنوع است.

پلیس راهنمایی و رانندگی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران خودروهای فرسوده را به ازای هر روز تردد با عنوان ورود و تردد وسایل نقلیه غیرمجاز در معابر، محدوده ها و مناطقی که ممنوع اعلام شده است جریمه می کند».

طبق پیش بینی های صورت گرفته در ایران، حدود ١٥ هزار خودروی تاریخی و نفیس (با عمری بیش از ٥٠ سال)، بیش از یک میلیون خودروی کلاسیک مدرن (با عمری بین ٣٠ تا ٤٩ سال) وجود دارد که باید برنامه ای خاص برای حفظ این خودروها و تفکیک آنها با خودروهای فرسوده صورت گیرد. اگر تفکیک مشخصی بین خودروهای کلاسیک و فرسوده قائل نشویم، ممکن است همه را با یک چوب برانیم و در آن صورت تا چند سال دیگر اثری از یک ثروت ملی به نام «خودروی کلاسیک» نمی بینیم.