جوانمردی که روبه زوال است...اجرای قوانین به چه قیمت؟

مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی ۱۹۸۶ و دیدار آرژانتین و انگلیس ۱-۱ مساوی است.توپی هوایی برای بهترین بازیکن جهان،گل...!اما بعدا مشخص می شود که این گل با دست به ثمر رسیده است و جالبتر …

مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی ۱۹۸۶ و دیدار آرژانتین و انگلیس ۱-۱ مساوی است.توپی هوایی برای بهترین بازیکن جهان،گل...!اما بعدا مشخص می شود که این گل با دست به ثمر رسیده است و جالبتر آنکه مارادونا آن را دست خدا می داند!نمیدانم اگر این گل را انگلیس با دست وارد دروازه کرده بود باز هم از نظر او دست خدا بود یا خیر؟هر چند دقایقی بعد وی بهترین گل تاریخ را به ثمر می رساند.

جام های جهانی مختلفی می آیند و می روند و نوبت به بازی های مقدماتی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی می رسد.وقت های اضافه دیدار پلی آف فراسنه و ایرلند.در حالی که ایرلند حاکم مطلق بازی بوده،یکی از معدود حملات فرانسه با پاسی که هانری با دست به گالاس می دهد تبدیل به گل می شود و دست های هانری فرانسه را به جام جهانی می برد.هرچند بعدها نفرین ایرلندی ها عاقبت تلخی را برای فرانسه رقم می زند و فرانسه با حقارت کامل حذف می گردد.تلاش ایرلندی ها به جایی نمی رسد،زیرا قوانین فیفا چنین اجازه ای را نمی دهد.قوانینی که قرار است در عین اجرای عدالت بازی را زیباتر کنند و همچنین جذابیت آنرا.اما به چه قیمتی؟به قیمت از بین رفتن کلمه Fair Play ؟

حتی جریمه آن چنان جدی هم برای فرانسه یا این بازیکن در نظر گرفته نمی شود.

جام جهانی ۲۰۱۰ آغاز می شود...مرحله گروهی بازی های جام جهانی و بازی برزیل و ساحل عاج.لوئیس فابیانو دومین گل تیمش را با کمک کنترل کتف و دست به زیبایی هر چه تمام تر به ثمر می رساند.هرچند بعد از بازی می گوید:"اعتراف می کنم با دست گل زدم!" و باز هم واکنشی از سوی فیفا نمی بینیم.شاید اگر این گل با کمک دست به ثمر نمی رسید ساحل عاج شانس برگشت به بازی را داشت.

دقیقه ۱۲۰ بازی اروگوئه-غنا.چیزی نمانده که توپ وارد دروازه شود،اما باز هم یک دست!این بار نه در نقش زننده گل بلکه در نقش دروازه بان،این بازیکن سوارز است که کارت قرمز را به جان می خرد تا ثانیه های دیگر با هدر رفتن ضربه پنالتی به قهرمان ملی اش تبدیل شده و امیدهای یک قاره را به اشک و اندوه تبدیل کند.بازی به پنالتی کشده می شود و اروگوئه هم پیروز بازی.

اگر بخواهیم این قضیه را کمی باز کنیم،با دو طرف مواجهیم.یکی بازیکنانی که این عمل را مرتکب می شوند و دیگری هم فیفا و قوانینش.به عقیده من نمی توان به آن صورت به بازیکنان خرده گرفت.مثلا بازیکنی را تصور کنید که در چنین بازی بزرگی حضور دارد.جو ورزشگاه،انتظارات و آرزوهای یک ملت و امکان تبدیل شدن به یک قهرمان ملی و البته خستگی که موجب واکشنش هایی بعضا غیرعادی می شود،همه و همه دست به دست هم داده تا این بازیکن این کار را انجام دهد.ضمن اینکه می داند حداکثر جریمه وی یک کارت قرمز است و نه بیشتر.البته و صد البته اگر موضوع بازی جوانمردانه برای وی درونی شده باشد هرگز دست به چنین عملی نخواهد زد.

و اما فیفا و قوانینش،فیفا همواره تلاش داشته و ادعا کرده که قوانین آن در راستای زیباتر کردن و هیجان انگیز تر کردن بازی فوتبال است.اما سوال اینجاست،به چه قیمتی؟به قیمت پایمال شدن حق یک ملت یا از بین رفتن شعار همیشگی فیفا یعنی Fair Play ؟

با این حال شاید چیزی که باعث شده فوتبال مانند زندگی باشد و بتوان این تشبیه را انجام داد همین قضایای آن است.می دانیم که در زندگی واقعی هم همه چیز عادلانه نیست!شاید اگر اینها رخ نمی داد دیگر تراژدی های فوتبالی و حذف های دراماتیک نداشتیم!شاید دیگر فوتبال نداشتیم!

نوشته: محمد مهدی دهدار