۶ نوامبر ۲۰۰۵ ـ تظاهرات ضد جورج بوش در آرژانتین و کاهش مقبولیت او و حزب جمهوریخواه آمریکا

ششم نوامبر ۲۰۰۵ ، روزنامه ها در گوشه و کنار جهان عموما نوشته بودند که «این روز ها جورج بوش رئیس جمهوری آمریکا به هر جا که می رود تظاهرات را هم با خود به دنبال می برد».
وی در نخستین …

ششم نوامبر ۲۰۰۵ ، روزنامه ها در گوشه و کنار جهان عموما نوشته بودند که «این روز ها جورج بوش رئیس جمهوری آمریکا به هر جا که می رود تظاهرات را هم با خود به دنبال می برد».

وی در نخستین سالروز پیروزی اش بر «جان کری»، پنجم نوامبر برای شرکت در نشست دو روزه سران ۳۴ کشور قاره آمریکا وارد شهر ساحلی «مار دل پلاتاMar del Plata»ی آرژانتین شده بود.

اندکی پیش از ورود او، هوگو چاوز رئیس جمهوری چپگرای ونزوئلا در ورزشگاه آن شهر یک اجتماع مسالمت آمیز چهل هزار نفری بر ضد پیشنهاد «آزادی تجارت» که خواست دولت واشنگتن در قاره آمریکاست برپا داشته بود و ضمن آن گفته بود که اگر آمریکا به ونزوئلا حمله نظامی کند، قاره آمریکا گرفتار یک جنگ صد ساله خواهد شد. در همین اثناء به جمعیت خبر رسید که بوش وارد شهر شده و در شرایتون هتل اقامت کرده است که گروهی از جمعیت به خیابانها ریخت و به سوی هتل به حرکت درآمد. پلیس مانع پیشروی این گروه شد که میان طرفین با کوکتل مولوتف و سنگ پرانی و چوبدستی و گاز اشک آور زد و خورد روی داد. سرانجام پلیس موفق شد که جمعیت را در ۶۰۰ متری هتل متوقف سازد. تظاهر کنندگان که چنین دیدند دست به تخریب موسسات و فروشگاههای اطراف زدند. با این که ۶۴ تن از تظاهر کنندگان دستگیر شده بودند روز بعد (ششم نوامبر) این تظاهرات دامنه بیشتری یافت و بسیاری از شهرهای آرژانتین را فرا گرفت.

چاوز که در طول سال ۲۰۰۶ به ضدیت با دولت بوش ادامه داده است در سپتامبر ۲۰۰۶ در نشست سالانه سازمان ملل در شهر نیویورک، جورج بوش را علنا «اهریمن» خواند.

سران بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین از چپها هستند که موافقت چندانی با سیاست های واشنگتن ندارند از جمله برزیل، شیلی، بولیوی، کوبا، آرژانتین و .... احتمال داده می شود که در نیکاراگوا هم دوباره دانیل اورتوگا (مارکسیست) رئیس جمهور شود.

در یکمین سالروز پیروزی بوش بر «کری» اعلام شده بود که مقبولیت او در آمریکا به ۳۵ درصد تقلیل یافته، محبوبیت کنگره (با اکثریت جمهوریخواه) به ۳۴ در صد پایین آمده و مقبولیت «چنی» معاون بوش به ۱۹ درصد رسیده بود. در نوامبر سال ۲۰۰۶ این مقبولیت ها بازهم دو تا سه درصد کاهش یافته بود. دلیل عمده این کاهش، ادامه وضعیت عراق، افزایش مشکلات اقتصادی آمریکا و گسترش شکاف میان ثروتمندان و کم درآمدها در جامعه آمریکا و ... است. به همین سبب انتخابات پارلمانی هفتم نوامبر ۲۰۰۶ را برای دولت بوش و حزب جمهوریخواه، یک رفراندم خوانده اند.