میرزا محمد ولی ولی دشت بیاضی

جنسیت: مرد
تولد و وفات: ( ... )س دهم و یازدهم قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: شاعر
اهل دشت بیاض قاین بود. در آغاز جوانی که مصادف با اواخر عهد شاه طهماسب صفوی بود ، به قزوین …

جنسیت: مرد
تولد و وفات: ( ... )س دهم و یازدهم قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: شاعر
اهل دشت بیاض قاین بود. در آغاز جوانی که مصادف با اواخر عهد شاه طهماسب صفوی بود ، به قزوین رفت. در آنجا با ضمیری اصفهانی ، محتشم کاشانی ، وحشی بافقی و دیگران معاشرت داشت. در زمان شاه اسماعیل دوم (۹۸۴-۹۸۵ق) به خراسان مراجعت کرد و در آنجا با شاعرانی چون: شکیبی اصفهانی ، ثنایی مشهدی ، میرزا قلی میلی معاشرت داشت. محمد ولی از شاگردان مولانا نثاری تونی شمرده می‌شد که مشوق وی در سرودن شعر بود و از تربیت شدگان سلطان ابراهیم میرزای صفوی (م ۹۸۴ق) است که در شهرهای مشهد ، سبزوار و قزوین ملازم او بود. وی رد بازگشت به وطن به کاشان رفت و در آنجا با صاحب "خلاصهٔ الااشعار" ملاقات کرد. محمدولی به سیستان نیز مسافرت کرد و مورد اترام ملک محمد قرا رگرفت. وی مدت یک سال در آنجا به سر برد و قصایدی در مدح ملک محمود گفت. محمد ولی سرانجام به دلیل سرسختی در حمایت از تشیع و عداوت شدید مخالفان ، به فرمان دین محمد‌خان ازبک ، پسر خان‌بیگ ، خواهرزادهٔ عبدالله‌خان ازبک در حوالی قائنات کشته شد و در روستای کارشک دشت بیاض به خاک سپرده شد. سال درگذشت وی را با اختلاف ۹۹۹ تا ۱۰۱۵ق نوشته‌اند. ولی به آوردهٔ "تاریخ ادبیات در ایران" آنچه که برروی سنگ قبرش نوشته شده سنهٔ احدی و الف (۱۰۰۱ق) است. از آثار وی: "دیوان" شعر. برخی تذکره‌ها مثنویی به نام "خسرو و شیرین" به وی نسبت داده‌اند.