درباره سریال دزد و پلیس

جامعه مخاطبان در عصر جدید، دیگر تمایل چندانی به شنیدن مباحث سنگین و طولانی، خواندن رمان‌های بلند، تماشای سریال‌هایی با ریتم کند و در یک کلام حشوها یا توضیحات غیر ضروری را …

جامعه مخاطبان در عصر جدید، دیگر تمایل چندانی به شنیدن مباحث سنگین و طولانی، خواندن رمان‌های بلند، تماشای سریال‌هایی با ریتم کند و در یک کلام حشوها یا توضیحات غیر ضروری را ندارد.

انسان عصر جدید به‌واسطه دلمشغولی‌های فراوان و درگیری‌های ذهنی کم حوصله شده است. ضمن این‌که سطح سلیقه مخاطب امروزی با توجه به تعدد و فراوانی رسانه‌های جمعی و خوراک‌های فرهنگی گوناگون از قبیل شبکه‌های متعدد تلویزیون، شبکه نمایش خانگی، ماهواره، فرکانس‌های متعدد رادیویی، مطبوعات، اینترنت و... بالا رفته و او براحتی می‌تواند رسانه‌اش را تغییر دهد تا برنامه مورد نظر خود را پیدا کند.

در این میان اما تلویزیون و رسانه‌های دیداری هنوز طرفداران بیشتری نسبت به رسانه‌های دیگر دارند.

مجموعه‌های نمایشی هم به‌واسطه جذابیت‌های تصویری بیشتر از برنامه‌های دیگر در میان عامه مردم محبوبیت دارد.

روایت و ساختار یک سریال، همان مرکز ثقلی است که می‌تواند مخاطب را به تماشا ترغیب کند. به بیان دیگر، فارغ از محتوای گیرای یک سریال، آنچه که این‌گونه برنامه‌های تلویزیونی را جذاب می‌کند برنامه‌ریزی هوشمندانه برای دقایق مفید آن است.

قسمت‌های سریال اگر کوتاه باشد و پیام آن به صورت مختصر و مفید و البته بجا در آن گنجانده شده باشد، جذب مخاطبان را تضمین می‌کند، چرا که مخاطب با دیدن یک قسمت از این سریال می‌تواند درگیر داستان اصلی شده و یکراست سر اصل مطلب برود.

نمونه این گونه سریال‌سازی، سریال «دزد و پلیس» به کارگردانی سعید آقاخانی است که از شبکه سه در حال پخش است.

فارغ از محتوا و شخصیت‌پردازی این سریال، که در نوع خود بدیع است، آنچه که «دزد و پلیس» را به‌عنوان اثری مطابق با معیارهای سریال‌سازی مدرن روز معرفی می‌کند زمان‌بندی دقیق و ریتم تند سریال است.

کنار هم گذاشتن اجزا و عناصر سریال آنچنان خلاقانه صورت گرفته که کمتر مخاطبی دلش می‌آید کانال مورد نظر را تغییر دهد.

خصوصا این‌که اتفاقات هر قسمت به تندی گذران زندگی، برای بازیگران و شخصیت‌ها رخ می‌دهد. کارگردان «دزد و پلیس» با آگاهی کامل به ضروریات می‌پردازد و از حواشی و ماجراهای بی‌اهمیت بسرعت رد می‌شود.

با این کار دیگر نه مخاطب اذیت می‌شود و نه حوصله اش سر می‌رود. آقاخانی با «دزد و پلیس» ضمن آن‌که نشان داده قرار است طنز متفاوتی از او ببینیم ثابت کرده که می‌توان در تلویزیون هم آثاری ساخت که نه صحنه اضافه داشته باشد و نه با دیالوگ‌های وقت پرکن، مخاطب را اذیت کند.

مهراوه فردوسی