برترین مخلوق خدا

سرانجام پس از قرن ها, انتظار عالم خلقت به سر آمد و بزرگ هدایتگر انسانها پا به عرصه وجود نهاد

سرانجام پس از قرن‌ها، انتظار عالم خلقت به سر آمد و بزرگ هدایتگر انسانها پا به عرصه وجود نهاد. برترین مخلوق خدا ظاهر شد، باران «رحمه للعالمین» باریدن گرفت، چشمه رأفت و هدایت فیضان کرد و نور محمدی عالم ملک و ملکوت را منور نمود. در شهری که شرافتش را از ولادت او دریافت کرد، چشم به جهان گشود :«لا اقسم بهذا البلد و انت حل بهذا البلد:ای پیامبر چون تو در این شهر هستی به این شهر قسم می‌خورم.»امام علی(ع) در رابطه با مکان تولد پیامبر(ص) فرموده‌اند: «مولده بمکة» مکه این شهر امن خدا، زادگاه آخرین سفیر الهی بر خلایق شد. شهری که به‌واسطه دعای ابراهیم محل امان و امن همه موجودات اعم از نبات و حیوان و انسان گردید:«و اذ قال ابراهیم رب اجعل هذا البلد آمنا»تعبیر قرآن در آیات ابتدای سوره بلد نشان می‌دهد که مکه به‌خاطر اقامت پیامبر در این شهر و تولدشان درآن، شرافت یافته و مورد قسم خداوند واقع گشته است.ولادت رسول اکرم را در عام الفیل معادل سال ۵۷۰ میلادی گفته‌اند. روز ولادت ایشان ۱۷ ربیع الاول بود .امام علی (ع) در خطبه‌ای میلاد پیامبر(ص) را اینگونه توصیف می‌کنند: «کریما میلاده» پیامبری که برای کرامت بخشیدن به انسانها مبعوث شده و غایت بعثت او انحصار در تتمیم مکارم اخلاقی دارد. برنامه انبیا تکریم انسانهاست و چون دین اسلام اتم و اکمل ادیان است و پیامبر(ص) برای تتمیم کرامتها پا به عرصه وجود نهاده است، لذا در عالم وجود، میلادی کریم‌تر از این میلاد رخ نداده‌است.

با میلاد پیامبر(ص) حوادث شگرف و تحولات عجیبی در زمین و آسمان پدید آمد. در روایتی از امام صادق(ع) نقل شده که ابلیس در آسمان‌های هفتگانه رفت و آمد می‌کرد. وقتی عیسی(ع) متولد شد ابلیس از سه آسمان محروم گردید. در چهار آسمان دیگر آمد و شد داشت و با تولد پیامبر اکرم(ص) از رفت‌وآمد هفت آسمان محروم و ممنوع شد و ستارگان آسمان، شیطان را از آسمان می‌راندند.حوادثی نیز در زمین رخ داد. از جمله آنها به لرزه درآمدن ایوان کسری و فرو ریختن چهارده کنگره آن، خاموش شدن آتشکده فارس، خشک شدن دریاچه ساوه، سرنگون شدن بتها و اتفاقات دیگری که در کتب تاریخ اسلام به تفصیل بیان شده است.از آنجایی که دوران کودکی، دوران شکل گیری شخصیت، منش و خصوصیات اخلاقی و رفتاری هر فردی است، لذا کودک در این دوران نیاز به مراقبت ویژه و صحیح و سالم دارد.انبیاء الهی نیز از این امر مستثنی نبوده و از آن جایی که ایشان، بالاخص حضرت رسول اکرم(ص) در دستگاه خلقت برای اهداف بلندی خلقت یافته و قدم به عرصه وجود نهاده بودند، لذا تحت تربیت و مراقبت خاص الهی قرار داشته و توسط ملائکه و فرشتگان الهی مراقبت می‌شدند.

به این حقیقت در روایاتی تاکید شده است. امام محمد باقر(ع) در تفسیر آیه شریفه «الا من ارتضی من رسول فانه یسلک من بین یدیه و من خلفه رصدا» فرموده اند:خداوند برای پیامبرانش فرشتگانی را می‌گماشت تا اعمالشان را احصاء کرده و رسالتشان را به آنها ابلاغ کنند و در رابطه با پیامبر اسلام(ص) نیز خداوند فرشته‌ای بلند مرتبه را از هنگام از شیر گرفته شدن پیامبر به بعد بر او متوکل کرد تا او را به سوی خوبی‌ها و فضایل اخلاقی رهنمون ساخته و از بدیها و رذایل اخلاقی باز دارد و بارها اتفاق می‌افتاد که فرشته مذکور در زمان جوانی و قبل از رسیدن به مقام رسالت، او را با کلام «السلام علیک یا محمد یا رسول الله» خطاب می‌کرد. حضرت علی(ع) نیز در این باره فرموده اند:«لقد قرن الله به(ص) من لدن ان کان فطیما اعظم ملک من ملائکه یسلک به طریق المکارم و محاسن اخلاق العالم لیله و نهاره...هنگامی که از شیر گرفته شد خدا بزرگترین فرشته از فرشتگانش را شب و روز همنشین او فرمود تا اینکه راه‌های بزرگواری را پیمود و خوی‌های نیکوی جهان را فراهم نمود.»و از ائمه معصومین علیهم السلام در تفسیر آیه «و کذلک اوحینا الیک روحا من امرنا ما کنت تدری ما الکتاب و لا الایمان» روایت شده است که فرموده‌اند: این روحی که خداوند در این آیه از آن نام می‌برد، مخلوقی بزرگتر از جبرئیل و میکائیل است که همراه پیامبر بوده و وی را راهنمایی نموده و راه صواب را نشانش می‌داد و بعد از پیامبر نیز همراه ائمه معصومین بود.

و از آثار مراقبت‌های الهی این بود که حضرت رسول از سنین آغازین حیاتش موحد بود و بدون محافظه‌کاری، دشمنی‌اش را با بتها اعلام می‌نمود، از گوشت حیواناتی که در مقابل بتها و به نام بتها ذبح می‌شد، تناول نمی کرد. مراقب رفتار و کردارش بود. هرگز با مردم مکه و بزم‌های شبانه و عیش و نوش‌های آنها میانه‌ای نداشت، مانند سایر کودکان به تفریح و لهو و لعب توجهی نمی نمود. آداب و رسوم خرافی که میان اعراب جاهلی و به خصوص مردم مکه و قریش معمول بود، او را رنجور می‌ساخت. لذا از آنها کناره می‌گرفت. حضرت امیرالمؤمنین(ع) پیامبر اکرم(ص) را اینگونه توصیف می‌کند: «خیر البریه طفلا و انجبها کهلا و اطهر المطهرین شیمة:در کودکی شایسته ترین مخلوق و در سن کهولت نجیب ترین و کریم‌ترین آنان بود، اخلاقش از همه پاکان، پاکتربود.» به هر ترتیب واضح است، برای کسی که جهت اتمام مکارم اخلاق مبعوث شده است، لازم است خودش در مکارم اخلاق یکه آفاق باشد و لذا پیامبر اسلام در محاسن اخلاقی یگانه دوران بود، به طوری که دشمنان نیز به کمالات و محسنات اخلاقی وی معترف بودند.پیامبر گرامی اسلام(ص) در دوران قبل از رسالت، به صداقت و امانت و عقل معروف و مشهور بود، او را به نام«محمد امین» می‌خواندند، به صداقت و امانتش اعتماد فراوان داشتند و در بسیاری از کارها به عقل او اتکا می‌کردند. آری، تاریخ پرافتخار حیات پیامبر اکرم از کودکی تا بعثت، سراسر بر پاکی نفس و طهارت باطن، آراستگی ظاهر و عزت و کرامت حضرتش گواهی می‌دهد.