عـزت الله انـتـظامی

هـمه چـیز برای سینما روهایی که حالا باید سن و سالی از آنهـا گـذشته باشد با فـیـلم " گـاو " شروع شد.
سال ۱۳۴۸ نمایش پـر سر و صدای اثـری که با درد سر فراوان راهـش را تا پـرده سپـید …

هـمه چـیز برای سینما روهایی که حالا باید سن و سالی از آنهـا گـذشته باشد با فـیـلم " گـاو " شروع شد.

سال ۱۳۴۸ نمایش پـر سر و صدای اثـری که با درد سر فراوان راهـش را تا پـرده سپـید طی کرده بود. اما هـمهً آن دردسرهـا ارزشش را داشت. بعـدهـا از این سال، به عـنوان سالی تعـیـین کـنـنده در سینمای ایران یاد کردند و در عـین حال سالی هـم بود که تماشاگـران سینمای ایران برای نخـستـین بار، فارغ از روزمرگی های دوران، شاهـد یک بازی تـکان دهـنده شدند. عـزت الله انـتـظامی بازیگر تـئـاتـر که تـوانست با حضور در فـیـلم " گـاو " اعـتـبار بازیگری سینما را به رخ بکـشد. چهـرهً شاخصی که با هـمین یک فـیـلم درخـشـشی نامـتعـارف داشت. در حالیکه ستاره گونه هـم ظاهـر نشده بود. حتی بعـدهـا هـم با وجود حضور دیرپایش، قامت ستارهً سینما را نگـرفـت در حالی که به تعـبـیر واقعـی ستاره هـم بود. درست مـثـل نخستـین حضورش در سـیـنما؛ بی شک فـیلم گـاو با حضور بازیگران نخبه و پـر شمارش شکـل گـرفـت، جلوه ای یافت و تـثـبـیت شد. اما نـقـش آفریـنی هـمهً آنهـا را تـنـها بازی استادانهً انـتـظامی در خـلق شخـصیت اغـراق یافـته " مش حسن " و استـحاله اش را به واسطهً بازی او باور کردیم. گویی هـمه چـیـز آن روستای ماتـم زده واقـعـی بود. گـویی به یکی از آدمهـای اطرافـمان نگـاه می کردیم........

حالا که به انـتـظامی نگـاه می کـنیم و سالهـای گـذشـته را از ذهـن می گـذرانیم، در عـین هـجوم فـزایـنده چروک های صورتـش، تـغـیـیـر چـندانی را در سیمایش نمی بـیـنـیم. گویی امروز هـم به هـمان " مش حسن " دیروز نگـاه می کـنـیم. حقـیقـت این است که او هـرگـز در فـیلم هـایش جوان نـبود و نـقـش مردان جـوان را هـم بازی نکرد. هـمیـشه و هـمه جا نـقـش مرد پا به سن گـذاشـتهً تـنـهـایی را داشت که مجـبور بود با خودش کـلنجار برود. مثـل " گـاو " یا " خانه خـلوت " و یا به واسطه تـنـهایی اش دیگـران را به بازی بگـیرد، مثـل " اجاره نشین هـا " یا " کمال الملک "؛ اما وجوه مشترک اصلی تر فـیلم " انـتـظامی " را وسواس هـمیشگی اش برای پـذیرش نقـش هایش رقـم زدند. جایی که با وجود حضور دیرپایـش، تعـداد فـیلم هایش پـر شمار نـیـستـند، اما در برخورد اول تـنوع قـابل ملاحضه ای را نشان می دهـند. امروزه او تـوانـسته است که به یکی از اسطوره های بازیگـری سـیـنمای ایران بدل شود. بازیگـری فارغ از دغـدغـه های ستاره سالاری که بی شک یکی از بزرگـان این قـلمروی بی انـتـهـا محـسوب می شود.

http://poshtibani-maghalena.blogfa.com/post-۳۸.aspx