امروز با سعدی

هر که با یار آشنا شد، گو: ز خود بیگانه باش
تکیه بر هستی مکن، در نیستی مردانه باش
کی بود جای ملک در خانهٔ صورت پرست؟
رو چو صورت محو کردی، با ملک همخانه باش
پاک چشمان را ز روی خوب دیدن …

هر که با یار آشنا شد، گو: ز خود بیگانه باش

تکیه بر هستی مکن، در نیستی مردانه باش

کی بود جای ملک در خانهٔ صورت پرست؟

رو چو صورت محو کردی، با ملک همخانه باش

پاک چشمان را ز روی خوب دیدن منع نیست

سجده کایزد را بود، گوسجده‌گه بتخانه باش

گر مرید صورتی در صومعه زنّار بند

ور مرائی نیستی، در میکده فرزانه باش

خانه آبادان درون باید، نه بیرون پرنگار

مرد عارف اندرون را گو برون دیوانه باش

عاشقی بر خویشتن، چون پیله گرد خویش تن

ورنه بر خود عاشقی، جانباز چون پروانه باش

سعدیا، قدری ندارد طمطراق خواجگی

چون گهر در سنگ زی، چون گنج در ویرانه باش