با کنجکاوی دیگران چه‌کنیم؟

گاهی اوقات به بیماری‌ای مبتلا هستیم که شاید برای عموم مردم جامعه شناخته شده نباشد و کنجکاوی آنها را برانگیزد یا آن را با سایر بیماری‌ها اشتباه بگیرند و سعی کنند راه‌حل نشان دهند.

گاهی اوقات به بیماری‌ای مبتلا هستیم که شاید برای عموم مردم جامعه شناخته شده نباشد و کنجکاوی آنها را برانگیزد یا آن را با سایر بیماری‌ها اشتباه بگیرند و سعی کنند راه‌حل نشان دهند. متاسفانه یکی از مسائل مشکل‌ساز در جامعه ما همین دخالت مردم در زندگی هم است...

متاسفانه در مورد این موضوع که نباید در زندگی دیگران دخالت کنیم و نباید به خود اجازه دهیم راحت درباره مشکلات خانوادگی یا حتی ظاهری مردم چیزی بپرسیم و حرف بزنیم، در جامعه ما فرهنگ‌سازی نشده و ما چاره‌ای جز فراگیری مهارت برخورد با این رفتار را نداریم.

وقتی یکی از اطرافیان، همکاران یا دوستان در مورد بیماری ‌‌شما سوال می‌کند، هیچ نیازی نیست کل ماجرا را تعریف کنید. می‌توانید خیلی خلاصه پاسخ دهید: «بله، به پزشک مراجعه کردم و تحت‌درمان هستم.» اگر بخواهید در مورد بیماری‌تان دقیق صحبت کنید، مجبورید به سوال‌های بعدی هم پاسخ دهید و حتی ممکن‌است نوع نگاه‌ها به شما تغییر کند و درنهایت به جایی برسید که آشنا و غریبه برایتان دلسوزی می‌کنند و احیانا بخواهند پزشک مجرب دیگری به شما معرفی کنند. حتی اگر فردی این کار را کرد، باز هم شما می‌توانید مودبانه شماره پزشک را از او بگیرید و بگویید مراجعه می‌کنم تا موضوع منتفی شود. مهم این است که اعتماد‌به‌نفس خودتان را حفظ کنید و سعی کنید با واقعیت کنار بیایید. اجازه ندهید مشکلات ظاهری، فعالیت‌های اجتماعی شما را تحت‌تاثیر قرار دهد. اگر خودتان مشکل را پذیرفته‌اید، لزومی ‌ندارد به خاطر حرف و رفتار مردم به هم بریزید.

دکتر پروین ناظمی/‌روان‌شناس/مدرس دانشگاه