مبارزه به خاطر فوتبال

”لمپارد بسیار قوی تر از بالاک است و یک پله بالاتر از او, اما لمپارد هم سطح رونالدینیو نیست بالاک بازیکن خوبی است, اما متأسفانه نتوانسته در سطح ملی برای آلمان خوب کار کند“

”کارل هاینس رومنیگه“ در اتاق افتخارات بایرن مونیخ، آرام و با طمأنینه سخن می‌آغازد و تأکید می‌کند: ”زمان بسیار کوتاه است و من بسیار پرمشغله“. اما یک ساعت بعد هنگامی که این رئیس پرشور بایرن حرف دیگری می‌زند، همه چیز حیرت‌انگیز می‌نماید. او می‌افزاید: ”باید با فرانتس بکن باوئر ملاقات کنید. شماره او را برایتان می‌گیرم و صحبت کنید.

زیرا ما هر دو می‌خواهیم دوباره همین مسائل صحبت کنیم“. رومنیگه گاهی وسوسه می‌‌شود که با انتقاداتش از یورگن کلینزمن، میشاییل بالاک، رومن آبراموویچ، پیتر کنیون و سپ بلاتر فریاد بزند.

رومنیگه می‌گوید که فوتبال، راه خود را گم کرده و این در حالی است که بزرگترین رخداد فوتبال، روز جمعه در آلیانس آره‌نا، استادیوم جدید و زیبای بایرین آغاز شد. او که ۲ بار پیاپی به فینال جام جهانی رسیده با خونسردی می‌گوید: ”آلمان معمولاً به قهرمانی در جام جهانی امیدوار است، ما این‌بار من اعتقادی با قهرمانی آلمان ندارم. در واقع به‌نظر من آلمانی‌ها قادر به قهرمانی نیستند. ما بازیکنان طرز بالائی مثل آنهائی که برزیل، آرژانتین، ایتالیا، انگلستان یا هلند دارد، نداریم. ۲ سال پیش هنگامی که یورگن کلینزمن مربی تیم آلمان شد همگان انگشت به دهن ماندند. او در آمریکا زندگی می‌کند و از دیدگاه آمریکائی به فوتبال نگاه می‌کند. بسیاری از آلمانی‌ها نسبت به او دید مثبتی ندارند؛ زیرا بر این باور هستند که او باید در آلمان زندگی کند و عملکرد بازیکنانش را از نزدیک دنبال کند. تاکنون نشانه‌های زیادی دال بر این وجود دارد که پس از تونمنت امسال جام جهانی انتقادات شدیدی از کلینزمن به‌عمل خواهد آمد“.

رومنیگه بلافاصله تأکید می‌نماید که برزیل هم آن‌گونه که تصور می‌شود شانس قهرمانی ندارد. او ادامه داد: ”برزیل بازیکنان برتری دارد، اما تصور نمی‌کنم که بتوانند قهرمان جام جهانی شوند. به‌نظر من آنها در آلمان با مشکل مواجه می‌شوند. به ۲ تیم علاقه دارم و امیدوارم که یکی زا آنها قهرمان شود: ایتالیا انگلستان. من به انگلستان اعتقاد دارم. آنها تیم خوبی دارند و اسون گوران اریکسون مربی خوبی برای این تیم است. ۱۰ سال پیش سعی کردم او را به بایرین مونیخ بیاورم. به لیسیون رفتم و حین صرف شام پیشنهادم را به او دادم، اما وی ترجیح داد که به ایتالیا برود“.

رومنیگه با اشاره به توانمندی‌های اریکسون در هدایت تیم تحت ”مرش، عنوان داشت: ”اگر انگلستان تورنمنت خوبی نداشته باشد واقعاً متعجب خواهم شد. همه می‌دانیم که رونی یک بازیکن ویژه است و اسون هم حق دارد که او را با وجود مصدومیتش به جام جهانی ببرد، اما انگلستان به رونی متکی نیست؛ زیرا این تیم بازیکنان توانای بسیار دیگری دارد. لمپارد را بسیار دوست دارم. او از لحاظ فیزیکی، تاکتیکی و تکنیکی بسیار قوی است. او تمام ویژگی‌های یک بازیکن طراز جهانی را دارد. به‌نظر من، لمپارد نیروی پیش برنده انگلستان است“.

عدم علاقه رومنیگه به بالاک باعث شده تا وی مدعی شود که این بازیکن تا رسیدن به هم‌تیمی‌های جدیدش در چلسی راهی طولانی در پیش داشته باشد. رومنیگه افزود: ”لمپارد بسیار قوی‌تر از بالاک است و یک پله بالاتر از او، اما لمپارد هم‌سطح رونالدینیو نیست. بالاک بازیکن خوبی است، اما متأسفانه نتوانسته‌ در سطح ملی برای آلمان خوب کار کند“.

رومینگه که تاکنون ۲ بار بازیکن برتر سال اروپا شده، عنوان داشت: ”همین مسئله باعث می‌شود که در بزرگ بودن بالاک تردید کنید. رونالدینیو در هر تیم که بازی کند آن تیم بر او تکیه خواهد کرد. آلمان می‌خواهد بر بالاک تکیه کنند، اما این وضعیت پیش نمی‌آید. به این می‌گویند بدشانسی. او برای بایرن گل‌‌های زیبائی زده است و شاید بهترین سرزن دنیا باشد، اما هیچ‌گاه رابطه صمیمانه و گرمی میان ما و او وجود نداشت و این ارتباط پایان بسیار بدی داشت“.

رومنیگه درباره زمانی‌که رفتن بالاک به چلسی قطعی شده گفت: ”واقعیت این است که رسماً خبری به ما داده نشد. حتی بالاک هم خبری نداد. پیتر کنیون هم همین‌طور. در اواخر آوریل کنیون یک فاکس برایم فرستاد، اما تا آن موقع همه مردم از همه چیز خبردار شده بودند. من کنیون را می‌شناسم و قضیه درباره او فرق می‌کند، اما نمی‌دانم چرا بالاک اینگونه رفتار کرد؟ تبعات رفتار و برخورد او را دیدید. خداحافظی بایرن با بالاک همراه با شادی نبود؛ زیرا او از گفتن حقیقت سرباز زد. هنگامی‌که من بایرن را به مقصد ایتالیا ترک کردم با باشگاهم رک بودم. قبل از رفتنم به ایتالیا، به هواداران بایرن نوشیدنی و خوراکی تعارف کردم و خداحافظی بسیار خوبی داشتیم. بنابراین زمانی‌که برگشتم استقبال خوبی از من به‌عمل آوردند، اما برای بالاک چنین اتفاقی نخواهد افتاد.

رومنیگه ادامه داد: ”چلسی باعث شده تا چنین به‌نظر برسد که فوتبال دیگر یک مسئله منطقی نیست. بایرن سال گذشته ۳۵ میلیون یورو درآمد داشت، اما چلسی ۲۰۴ میلیون یورو ضرر کرد. اگر این اتفاق برای ما می‌افتاد ورشکست می‌شدیم، اما چلسی نشد. آنها به تازگی ۱۰۰ میلیون برای جذب بازیکنان جدید هزینه کرده‌اند. کار آنها قانونی است، اما این‌کار تنها از دیدگاه چلسی وجهه قانونی دارد. برای بقیه باشگاه‌ها این‌کار منصفانه با قابل قبول نیست. ”رومنیگه که باشگاهش همانند چلسی جزء گروه G۱۴ متشکل از ۱۴ باشگاه برتر اروپائی است، بیم آن دارد که لیگ قهرمانان اروپا روزی مانند لیگ برتر انگلستان شود. او عنوان داشت: ”احساس علاقه‌مندان فوتبال این است که چلسی برخلاف معتقدات فوتبالی‌ها حرکت می‌کند. علت این احساس منفی به چلسی را می‌دانم. ما این احساس را درک می‌کنیم. اگر رومن آبراموویچ کار خود را ادامه دهد شاید در لیگ قهرمانان اروپا به قهرمانی دست یابد، اما با این همه نفرتی که در انگلستان از تیمش وجود دارد این قهرمانی چه فایده‌ای دارد؟“

بایرن که با ۳ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا و ۳ حضور در فینال این تورنمنت سابقه خوبی در این برترین رقابت باشگاهی اروپا دارد، از دیگر عادلانه‌تر شود“.

شهرت و معروفیت بایرن به‌عنوان قدرتمندترین باشگاه سرکوبگر و نامحبوب‌ترین باشگاه آلمان به صحبت‌های رومنیگه حالتی کنائی می‌دهد، اما او درست می‌گوید که در آلمان هنوز فوتبال را متعلق به مردم می‌دانند. به همین دلیل بایرن همواره کوشیده تا در تقسیم درآمد حاصل از فروش حق پخش تلویزیونی بازی‌ها رویکرد ملایمی داشته باشد.

رومنیگه بر این باور است که نباید میان دستمزدهای پرداختی به بازیکنان فاصله زیادی وجود داشته باشد. ”من نمی‌گویم که در چلسی باید دستمزد اندکی به آقای بالاک داده شود، اما برای آنکه پرداخت دستمزدها عادلانه‌تر باشد باید دستمزدها را تعدیل کرد. به‌نظر من، نباید به هیچ باشگاهی اجازه داد که بیش از ۵۰ درصد از درآمدش را صرف پرداخت دستمزدها کند. اگر بیش از ۵۶ درصد را به پرداخت دستمزدها اختصاص دهید وارد وضعیت قرمز می‌شوید. ۸۵ درصد باشگاه‌های اروپا فقط پول خرج می‌کنند، اما تنها یکی از آنها رومن آبراموویچ دارد. این روند نباید ادامه پیدا کند و برای خاتمه دادن به این وضعیت باید یک چارچوب زمانی برای آن تعیین کرد. مثلاً تا سال ۲۰۱۰ دیگر هیچ باشگاهی نباید بیش از ۵۰ درصد درآمد خود را صرف دستمزدها کند. برخی از اعضاء G۱۴ موافق و برخی دیگر مخالف این ایده هستند، اما در مجموع به نفع یوفا است. تا قبل از امدن آبراموونیچ به‌نظر می‌رسید که دستمزدها و ترانسفرها رویه‌ای منطقی‌تر می‌یابد، اما پس از آن چلسی بازار را خراب کرد. به‌طوری که دیدید آبراموویچ آمده بود برای جذب آندری شوچنکو هر چیزی بدهد“.

اما رومنیگه می‌گوید که فیفا بازیکنان باشگاهی حاضر در جام جهانی را استثمار می‌کنند. او گفت: ”رفتار فیفا غیرقابل قبول است. فیفا می‌خوهد در جام جهانی ۷۰۰ میلیون یورو درآمد داشته باشد، اما این‌کار نشدنی است. من مشکلی با کسانی‌که دنبال سود هستند ندارم، اما ما هم نمی‌توانیم بازیکنان خود را تا ۲ ماه رها کنیم و بدون کسب هیچ درآمدی پول آنها را هم کامل بدهیم. در بهترین حالت، این بازیکنان با خستگی برمی‌گردند و در بدترین حالت با مصدومیت. به همین دلیل شکایاتی از فیفا کرده‌ایم و احتمالاً دادگاه فیفا را به پرداخت غرامت به باشگاه‌ها محکوم می‌کند. همیشه به بلاتر می‌گویم که به حرف‌های خود عمل کند. به او می‌گویم: ”سپ! به حرف‌هایت عمل کن. به حرف‌هائی که در اتاقت آویخته‌ای: ”بازی منصفانه“.

رومنیگه مکثی می‌کند و نفسی می‌کشد. سپس می‌گوید: ”ما عقب نمی‌نشینیم. به خاطر بهتر شدن فوتبال به مبارزه خود ادامه می‌دهیم“.

منبع: گاردین