جذب گلوکز

گلوکز به شکل های فرکتوز, گلوکز, گلکتوز جذب بدن شده و به داخل کبد فرستاده می شود گلوکز در کبد به گلیکوژن تبدیل می گردد و سپس یا در کبد ذخیره شده و یا به عضلات فرستاده می شود و در آنجا یا به صورت گلیکوژن ذخیره در عضلات باقی مانده و یا در نهایت به صورت گلوکز در آمده و برای تولید انرژی مورد استفاده قرار می گیرد

گلوکز به شکل‌های فرکتوز، گلوکز، گلکتوز جذب بدن شده و به‌داخل کبد فرستاده می‌شود. گلوکز در کبد به گلیکوژن تبدیل می‌گردد و سپس یا در کبد ذخیره شده و یا به عضلات فرستاده می‌شود و در آنجا یا به‌صورت گلیکوژن ذخیره در عضلات باقی مانده و یا در نهایت به‌صورت گلوکز در آمده و برای تولید انرژی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

گلوکز باقی‌مانده نیز به‌داخل جریان خون راه می‌یابد. مقداری از این گلوکز به‌وسیله مغز، کلیه و سلول‌های خونی متابولیز می‌گردد و به‌عنوان بخشی از نیاز معمول این ارگان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. زمانی‌که ظرفیت ذخیره گلیکوژن، کبد و عضلات تکمیل گردید گلوکز مازاد به‌صورت چربی و با فرم تری‌گلیسیرید در سلول‌های چربی ذخیره می‌گردد.سطح گلوکز موجود در خون نشان‌گر بالانس بین نسبت گلوکز و گلیکوژن تولید شده توسط کبد و استفاده آن به‌وسیله عضلات و دیگر بافت‌ها می‌باشد. عضلات فاقد آنزیم (glucose ۶-phosphatase) می‌باشند و به همین دلیل قادر نیستند از گلیکوژن گلوکز تولید نمایند.عملکرد صحیح کبد به‌دلیل عمده‌ترین منبع تأمین‌کننده گلوکز بدن یکی از مهم‌ترین شاخصه قابلیت اجراء فعالیت ورزشی به حساب می‌آید سیستم انرژی اسید لاکتیک از گلیکوز (غیرهوازی) حمایت می‌کند در این واکنش گلوکز در غیاب اکسیژن برای تولید لاکتیک به‌کار می‌رود.در گلیکولیز هوازی Pyruvate از میتوکندری (اطاقک چربی‌سوزی) عبور کرده و در نهایت الکترون تولید می‌نماید که برای تولید ATP میتوکندری که سوخت مورد نیاز جهت انقباض عضلانی در فعالیت‌های ایروبیک می‌باشد مورد استفاده قرار می‌گیرد.