در ارتباط با دیگران برنده‌اید یا بازنده؟

آیا احساس می‌کنید که همواره از شما سوءاستفاده می‌شود؟ آیا به طرزی پرخاشگرانه با دیگران رقابت می‌کنید یا اینکه برای موفق شدن سعی می‌کنید با دیگران متحد و همراه شوید؟

متأسفانه ما همواره تصور می‌کنیم که در رقابت با دیگران نیاز به بازنده ‌شدن طرف مقابل داریم، در حالی که چنین نیست. تعامل مؤثر و مناسب تعاملی است که هیچ‌یک از دو طرف احساس بازنده شدن نکند. به این تعامل، تعامل برد ـ برد می‌گویند.

هدف تعامل برد ـ برد یافتن راه‌حلی است که برای هر دو نفر قابل قبول باشد و این احساس را به هر دو نفر بدهد که هر دو برنده‌اند. بسته به میزان مخالفت افراد با هم، ‌آمادگی‌هایی برای هدایت یک تعامل موفق لازم است. برای مخالفت‌های کم، آمادگی فوق‌العاده می‌تواند نتیجه معکوس داشته باشد، زیرا موضع شخص مقابل را به شدت تضعیف خواهد کرد. اما اگر اختلاف نظرتان عمده و اساسی است، باید مطمئن باشید که برای داشتن تعاملی مؤثر و مناسب آماده‌اید. در قدم اول، قبل از اینکه تعاملتان را شروع کنید، به نکات زیر فکر کنید.

اهداف: برای لذت بردن از این تعامل چه کاری را مایلید انجام دهید؟ فکر می‌کنید که شخص مقابل تمایل دارد شما چه کاری را انجام دهید؟

راهبردهای جایگزین: اگر شما به توافق با شخص دیگر دست نمی‌یابید،‌ چه راهبردهای دیگری برای تعامل با آن شخص وجود دارد؟ این راهبردها مناسبند یا نامناسب؟ چقدر اهمیت دارد که به توافق دست یابید؟ آیا شکست در رسیدن به توافق فرصت‌های بعدی را از شما سلب می‌کند؟ شخص مقابل ممکن است چه راهبردهای جایگزینی داشته باشد؟

روابط: تاریخچه رابطه شما چگونه است؟ آیا این تاریخچه می‌تواند بر این تعامل تأثیر بگذارد؟ ‌آیا مسائل پنهان و خاصی وجود دارد که بر این تعامل تأثیر بگذارد؟ شما چطور می‌توانید اینها را کنترل کنید؟

پیامدهای قابل انتظار: چه نتیجه‌ای از این تعامل انتظار دارید؟ نتیجه تعاملات شما در گذشته چه بوده است؟ این تعامل برای شخص مقابل دارای چه پیامد و نتیجه‌ای خواهد بود؟

قدرت: هر کدام از دو طرف در این تعامل چه قدرتی دارد؟ چه کسی اگر به توافق دست نیابد، بیشتر بازنده خواهد بود؟

راه‌حل‌های ممکن: براساس همه ملاحظات، دو طرف به چه توافقاتی می‌توانند دست یابند؟

در یک تعامل برنده ـ برنده هر دو طرف باید احساس مثبتی در مورد تعامل داشته باشند. این به افراد کمک می‌کند تا پس از این تعامل رابطه خوبی با همدیگر داشته باشند. نشان دادن هیجانات مختلف قطعاً نامناسب است، زیرا باعث تضعیف اساس منطقی تعامل می‌شوند و جنبه‌ای فریبکارانه به آن می‌دهد. البته این بدان معنا نیست که نیازهای هیجانی افراد نباید برآورده شود، بلکه به این مهم اشاره می‌شود که در یک تعامل منطقی، افراد نباید ناگهان با بروز هیجانات خود روال مناسب آن را به هم بریزند.

در پایان، به‌طور خلاصه می‌توان گفت که تعامل موفق تعاملی است که دو طرف با هدف رسیدن به توافق در پی نزدیک کردن موضع خود با موضع فرد مقابل هستند. به ندرت پیش می‌آید که موضع افراد در یک زمینه خاص از اساس با هم متضاد باشد.