هیچ دماغی دراز نمی شود

چطور دروغ و دروغگو را بشناسیم

درست است که در کودکی همه ما، ترس از دراز شدن دماغ وادارمان می‌کرد دروغ‌هایمان را لو بدهیم و دماغ?مان را حفظ کنیم، اما حالا دیگر می‌دانیم دماغ هیچ دروغگویی شبیه پینوکیو دراز نمی‌شود و راه‌های دیگری برای کشف دروغ وجود دارد، راه‌هایی که بعضی کاملا به شناخت ما از افراد مقابل?مان ربط دارد و بعضی‌های دیگر، مثل همین راهنمایی که می‌خوانید، علمی و کارشناسی‌شده، توسط متخصصان علم روان‌شناسی و زبان بدن، کشف شده است...

● دروغگو لبخند می‌زند

شاید فکر کنید لبخند، تنها راه انتقال حس‌های درست است، اما اصلا این‌طور نیست و گاهی دروغگوها لبخند می‌زنند تا حواس شما را از اصل قصه پرت کنند و حرف خودشان را به کرسی بنشانند، اما متخصصان دروغ‌سنجی معتقدند حتی دروغگوهای لبخندزن هم نمی‌توانند برای مدت طولانی به صورت تان نگاه کنند و معمولا سر را بیش از اندازه تکان می‌دهند و حواس?تان را به اطراف پرت می‌کنند. قرمزی گونه‌ها، گشادی پره‌های بینی، تنفس سریع و پلک زدن مداوم، علایمی است که می‌تواند یک دروغگوی حرفه‌ای را لو بدهد و نشان دهد طرف مقابل بیش از اندازه مغزش را درگیر کرده است.

● چطور حرف می‌زند؟

این یک راه‌حل ساده برای تشخیص دروغگویی افراد نزدیک است. تن صدای افراد دروغگو، معمولا عوض می‌شود و حتی ممکن است بعضی از واژه‌ها را بکشد یا روی آنها تاکید کند. به لب‌ها هم نگاه کنید. معمولا دروغگوها بعد از پایان هرجمله، لب‌ها را به هم فشرده می‌کنند یا به سمت پایین می‌کشند.

● لبخند دروغی افسانه نیست

این را همه ما در فیلم‌های سینمایی و سریال‌های تلویزیونی دیده‌ایم؛ اینکه آدم بد داستان، یک جایی یک لبخند بدجنسانه می‌زند و دستش رو می‌شود. شکل عامیانه روایت این راه‌حل همین است؛ به لبخندها توجه کنید و با توجه به شناخت از طرف مقابل تشخیص دهید این لبخند چقدر با واقعیت سازگار است یا نیست.

● چطور حرف می‌زند؟

این یک راه‌حل ساده برای تشخیص دروغگویی افراد نزدیک است. تن صدای افراد دروغگو، معمولا عوض می‌شود و حتی ممکن است بعضی از واژه‌ها را بکشد یا روی آنها تاکید کند. به لب‌ها هم نگاه کنید. معمولا دروغگوها بعد از پایان هرجمله، لب‌ها را به هم فشرده می‌کنند یا به سمت پایین می‌کشند.

● صداقت یکپارچه است

دروغگوها معمولا پشت تلفن یا در متن یک ایمیل راحت‌تر دروغ می‌گویند چون کنترل بدن برای گفتن حقیقتی که وجود ندارد سخت است. اگر یک نفر داستانی برای شما تعریف می‌کند و به آن مشکوکید، به حرکت‌های دست و بدنش دقت کنید. اگر صداقت در زبان نباشد، بدن هم همراهی نمی‌کند. دست‌ها بی‌ربط به داستان تکان می‌خورند، حرکت‌های شانه مصنوعی است و پاها معمولا دچار نشانگان بیقراری می‌شوند. به همین دلیل است که خیلی از دروغگوها دست‌هایشان را به هم گره می‌زنند و پایین‌تر از سطح دید قرار می‌دهند یا اصلا آنها را پشت سرشان مخفی می‌کنند.

● واژه‌ها مهم‌اند

دروغگوها از واژه‌هایی مثل اما، به جز، در غیر این صورت و... استفاده نمی‌کنند چون یک چرای ساده و ناگهانی شما ممکن است حسابی آنها را به دردسر بیندازد. من، خودم و... هم در جملات دروغی کمتر استفاده می‌شود چون از نظر روان‌شناسی آنها در ناخودآگاه خود، می‌خواهند شریف باشند و این حرف‌ها را به خودشان نسبت ندهند.

● سوال‌های ساده جواب ساده دارند

وقتی سوال سختی می‌پرسید، خیلی طبیعی است طرف مقابلتان برای جواب دادن به دوردست‌ها خیره شود، مکث کند و بعد حرف بزند، اما وقتی سوال‌های ساده شما تمام این عکس‌العمل‌ها را نشان می‌دهد، حق دارید شک کنید و بین تمام آن من و من کردن‌های طرف مقابل به این فکر کنید از چه فرار می‌کند.

● از واژگان کلیدی استفاده کنید

اولین نکته‌ای که برای مصاحبه به روزنامه‌نگارها یاد می‌دهند، پرسیدن سوال‌هایی است که با «چ» شروع می‌شود؛ چرا، چطور، چگونه و...این یعنی از طرف مقابلت جزییات را بپرس تا به اصل جواب برسی. دروغگوها، معمولا داستانی کلی تعریف می‌کنند، پس حوصله کنید و جزییات را دانه به دانه با پرسیدن این سوال‌ها بپرسید. دروغ‌ها هیچ وقت جزییات ندارند.

منبع: webMD