بی اختیاری ادرار در کودکان و توصیه های یک اورولوژیست

 ايسنا: يک اورولوژيست، بي‌اختياري ادراري شبانه کودکان را امري کاملا ناآگاهانه دانست که در اکثر موارد به مرور زمان بهبود مي‌يابد و بهترين کمک والدين صبر و حوصله در اين زمينه است.

 

 با متفاوت خواندن شب ادراري با بي‌اختياري ادرار در شب توضيح داد: شب ادراري در افراد مسن به خصوص مردان رخ مي‌دهد که فرد در هنگام شب، آگاهانه از خواب برخاسته و به دستشويي مي رود اما در بي اختياري ادرار در كودكان ناآگاهانه هنگام شب رخ داده و كودك رختخواب خود را خيس مي‌کند.

 

وي علت بي‌اختياري ادرار کودکان در شب را ناشي از دو علل اوليه و ثانويه دانست و در ادامه گفت: علل ثانويه به عللي گفته مي‌شود که باعث بي‌اختياري گاه به گاه در کودک بعد از 2 سالگي که از پوشک گرفته شده، مي‌شود. علل اوليه نيز عللي هستند که مانع از اختيار کودک در کنترل ادرار مي‌شود و به اصطلاح کودک حتي بعد از 2 سالگي تقريباً هر شب رختخواب خود را خيس مي‌کند.

 

جمشيديان در ميان علل اوليه مسئله ژنتيک را در بي‌اختياري ادرار کودکان هنگام شب موثر دانست و افزود: وراثت و ژنتيک علت بسيار شايع بي‌اختياري ادرار شبانه است و اين امر در پژوهش‌هاي مختلف به اثبات رسيده است.

 

وي آموزش زودهنگام و پيش از موعد مقرر دستشويي رفتن به کودکان را يکي ديگر از علل بي‌اختياري شبانه دانست و گفت: مسائل روحي- رواني نيز تشديد کننده اين مسئله است.

 

اين اورولوژيست عدم رشد کافي سيستم عصبي ادراري و گردن مثانه را علت مهم ديگر اين امر خواند و ادامه داد: اين سيستم به خصوص در قسمت‌هاي خارجي در اثر گذشت زمان رشد مي‌کند و تا زماني که سيستم ادراري به رشد کافي و نهايي نرسد مشکل بي‌اختياري ادرار در شب کودک بهبود نمي‌يابد.

 

وي مشکل بي‌اختياري ادرار در شب را در پسران، 50 درصد شايع‌تر از دختران دانست و گفت: از نظر آماري 15 درصد کودکان 5 ساله بي‌اختياري شبانه دارند که به ازاي هر سال رشد آنها 15 درصد خودبخود و به علت رشد و تکامل فرد و دستگاه ادراري بهبود مي‌يابند و زماني که فرد به 15 سالگي مي رسد تنها يک درصد افراد بي‌اختيار باقي مي‌مانند که درصد قابل توجهي از آنان قبل از رسيدن به سن 18 سالگي بهبودي کامل مي‌يابند.

 

دکتر جمشيديان در ادامه با ذکر اين مطلب که در خيس کردن شبانه کودکان، پدران بيشتر مسئول هستند، تصريح کرد: بررسي در سابقه خانوادگي بيماران نشان مي‌دهد که پدران آنها بيشتر از مادرانشان دچار اين مشکل بوده‌اند و کودک اين مشکل را بيشتر از پدر ارث مي‌گيرد.

 

وي درادامه در خصوص نحوه برخورد والدين به خصوص پدران در مواجهه با بي‌اختياري شبانه کودکان افزود: کودکان خود متوجه بي‌اختياري ادرار در شب نبوده و ناآگاه هستند و نمي‌توان با تنبيه و تشويق آنها را درمان کرد.

 

اين عضو هيأت علمي دانشگاه علوم پزشکي تهران با بيان اين مطلب که پزشکان در اين زمينه کنترل کننده هستند و نه درمان کننده گفت: در اين زمينه ما تنها از داروهاي کنترل کننده مانند ايمي پرامين استفاده مي‌کنيم.

 

وي در توضيح چگونگي تاثير اين دارو گفت: بي اختياري در مرحله خواب سبک افراد که فرد در آن مرحله خواب مي‌بيند اتفاق مي‌افتد، اين دارو، خواب سبک افراد را کوتاه مي‌کند و به علت اثرات ضد انقباظي که در مثانه ايجاد مي‌كند مانع از بي‌اختياري ادرار در فرد شده به علاوه چون اين دارو خاصيت ضد افسردگي نيز دارد مي‌تواند نقش کنترل کننده‌اي در کودکاني که داراي مشکلات روحي رواني هستند، شوند.

 

دکتر جمشيديان با اشاره به اين مطلب که والدين نيز در اين زمينه بايد صبر و حوصله به خرج دهند، گفت: والدين نيز مي‌توانند با انجام برخي روش‌هاي رفتاردرماني در بهبود مشکل کودک خود موثر باشند مثلا به کودکان خود ياد دهند که در طول روز ادرار خود را به مدت بيشتري نگه دارند و يا در طول شب 2 ساعت بعد از خواب کودک وي را به دستشويي ببرند تا کودک ياد بگيرد آگاهانه بخوابد.

 

وي نقش حساسيت غذايي، نوع تغذيه و نحوه زندگي را در تشديد يا ايجاد بي‌اختياري ادرار كودكان در شب را رد کرد و گفت: اين مسائل در هيچ پژوهش علمي تائيد نشده‌اند.

 

اين اورولوژيست در پايان يادآور شد: بي‌اختياري شبانه از 5 سالگي به بعد بيماري تلقي مي‌شود، اگرچه همه کودکان در يك سالگي اختيار ادرار پيدا مي‌کنند اما اين امر تا سن 5 سالگي طبيعي تلقي مي‌شود