گردو؛ مسکن دل پیچه

گردو را در کتاب‌های طب سنتی «جوزا» نامیده‌اند.
درخت گردو درختی است بزرگ، میوه آن کروی است و در درون آن مغز گردو در پوست نازکی قرار گرفته است.
درخت گردو در مناطق معتدل خوب رشد می‌کند، …

گردو را در کتاب‌های طب سنتی «جوزا» نامیده‌اند.

درخت گردو درختی است بزرگ، میوه آن کروی است و در درون آن مغز گردو در پوست نازکی قرار گرفته است.

درخت گردو در مناطق معتدل خوب رشد می‌کند، آب و هوای خشک را دوست ندارد ولی درخت کوهستان است. شکوفه‌های آن زودرس است.

درخت گردو به طور خودرو در مناطق جنگل‌های شمال ایران در آستارا، دیلمان، رودبار، بندرگز، ارسباران وجود دارد و در سایر مناطق کاشته می‌شود.

املاح و ویتامین‌های موجود در گردو:

در یکصد گرم گردو خام و خشک مواد زیر موجود است.

آب۵/۳گرم، پروتئین۸/۱۴گرم، مواد چرب ۶۴گرم، هیدرات‌های کربن‌۱۳گرم، خاکستر۹/۱میلی‌گرم، کلسیم۹۹ میلی گرم. فسفر ۳۸۰ میلی‌گرم، آهن۳ میلی‌گرم، سدیم ۳ میلی‌گرم، پتاسیم۴۵۰ میلی‌گرم و...

خواص درمانی گردو

گردو دارای خواص درمانی زیاد است که در زیر به برخی از آنها اشاره می‌شود:

۱) مغز گردو تصفیه‌کننده خون و خونساز است.

۲) مغز گردو برای درمان بیماری‌های ریوی و حنجره استفاده می‌شود.

۳) مغز گردو مخلوط با بادام شیرین برای معالجه سرفه مفید است.

۴) مغز گردو برای رفع سوزش سردل و اسهال خونی مفید است.

۵) پوست ریشه گردو برای بیماری‌های پوستی مفید است.

۶) روغن گردو پماد خوبی برای زخم‌ها است.

۷) از پوست گردو چای دم می‌کنند و برای رفع درد معده و عضلات و استخوان‌ها استفاده می‌کنند.

۸) از جوشانده برگ‌های گردو برای شستشوی ورمها استفاده می‌شود.

۹) خوردن گردو مسکن دل پیچه است.

مغز گردو چون لطیف است اگر زیاد کهنه شود فاسد می‌شود و اسراف در خوردن آن سبب ایجاد ورم لوزتین زخم در دهان می‌شود، خصوصاً در گرم مزاجها. برای جلوگیری از این عارضه باید پس از خوردن گردو دهان خود را با آب انار ترش بشویند یا سکنجین بخورند.

گردآورنده: منوچهر دانایی

منبع: کتاب معارف گیاهی تألیف: حسین میرحیدر