از روی ناخن ورزشکاران می‌شود دوپینگ آنها را تشخیص داد؟

در سال ۱۹۸۴ برای اولین‌بار روشی ابداع شد که سوءمصرف مواد را با بررسی ناخن تشخیص می‌داد.
امروزه این روش با شکلی مدرن‌تر و به روشی ساده‌تر همچنان استفاده می‌شود. نمونه‌ای که …

در سال ۱۹۸۴ برای اولین‌بار روشی ابداع شد که سوءمصرف مواد را با بررسی ناخن تشخیص می‌داد.

امروزه این روش با شکلی مدرن‌تر و به روشی ساده‌تر همچنان استفاده می‌شود. نمونه‌ای که به آزمایشگاه فرستاده می‌شود، می‌تواند از ناخن‌های دست، پا یا مخلوطی از آنها تهیه شده باشد. در واقع ماده اصلی موجود در ناخن همان پروتئینی است که در مو هم وجود دارد. این پروتئین که جنس بسیار محکمی هم دارد کراتین نامیده می‌شود. وقتی فردی مواد مخدر مصرف می‌کند، این مواد یا متابولیت‌های آنها از طریق جریان خون به ناخن‌ها می‌رسند. پس از آن مواد مخدر در بافت ناخن باقی می‌مانند و هیچ‌وقت هم از بین نمی‌روند. روش انجام آزمایش به این صورت است که ابتدا ناخن‌ها در مواد شیمیایی خوابانده می‌شوند تا همه پوشش خارجی آنها از بین برود و سپس از نظر وجود مواد مخدر و داروها بررسی می‌شوند. کیت‌هایی که در حال حاضر در بازار وجود دارند می‌توانند ۱۰ نوع ماده مخدر مختلف را در ناخن‌ها تشخیص دهند: آمفتامین، باربیتورات، بنزودیازپین، کوکایین، ماری جوآنا، متادون، مت‌آمفتامین، اپیوم‌هایی مانند مورفین و کدیین، فن سیکلیدین و پروپوکسی فن.

آثار وجود این مواد در بدن از یک تا ۶ ماه پیش از مصرف آنها، روی ناخن‌ها قابل‌کشف است. اما نکته‌ای بسیار مهم در این روش تشخیص وجود دارد که باعث می‌شود کاربردی در کشف دوپینگ نداشته باشد. در حقیقت ورود مواد به ناخن حداقل یک هفته طول می‌کشد و بنابراین برای جست‌وجوی مواد مخدر در برهه‌های کوتاه‌تر زمانی، تست مو پیشنهاد می‌شود، نه تست ناخن.