طعم شیرین گفت‌وگو با خدا

۱ ) گفت‌وگو از خدا و با خدا، یکی از بهترین بهانه‌هایی است که خداوند آن را روزی بندگانش می‌کند.
خدا همیشه تفکربرانگیزترین موضوع برای انسان بوده و هست. همواره پرسش درباره «خدا» در …

۱ ) گفت‌وگو از خدا و با خدا، یکی از بهترین بهانه‌هایی است که خداوند آن را روزی بندگانش می‌کند.

خدا همیشه تفکربرانگیزترین موضوع برای انسان بوده و هست. همواره پرسش درباره «خدا» در ذهن بشر وجود داشته است و در دنیای کودکان، این موضوع محسوس‌تر است.

۲ ) در کودک، تکلف وجود ندارد و قالب‌های متداول بزرگسالانه برای او از جایگاه چندانی برخوردار نیست. کودکان تصوری ویژه از خداوند دارند و همین تصور به آنها کمک می‌کند تا با خدا راحت‌تر صحبت کنند. کودک، طعم شیرین خدا را زیر زبان خود حس می‌کند و سعی دارد با همان شیرینی و لذت، با خدای خود به گفت‌وگو بپردازد.

۳) در امر نیایش، فارغ از اینکه چه سن و سالی داریم، یک اتفاق فعالانه رخ می‌دهد که بعدها به مکالمه و معارفه می‌رسد.

ضرورت گسترش واژگان در شعر امروز کودک

۴ ) مشکل امروز ادبیات کودک و نوجوان و فعالان این حوزه ادبی در ارایه مفاهیمی مانند نیایش، قطع ارتباط با منابع و دانش‌های دیگر مانند روانشناسی، فلسفه و علوم دینی است. این نوع ازادبیات اصرار دارد خود را تکرار کند و نوآوری و هماهنگی با دنیای مدرن را چندان برنمی‌تابد. باید این واقعیت را بپذیریم که درجا زدن در فضاهای تکراری روستایی شاعران امروز (و کودکان روستایی پیشین) کودک شهرنشین را از شعر دور می‌کند، چراکه بسیاری از کودکان امروز به‌دلیل حضور در فضای شهری و جامعه صنعتی، اصولا روستا را نمی‌شناسند، چه رسد به این که بخواهیم نمادهای روستا و طبیعتی را که مخاطب با آنها

سر و کاری ندارد برای هدفی ارجمند چون نیایش به میان بیاوریم. شعر نیایشی، برای گروه سنی کودک و نوجوان، ناگزیر از پذیرش شرایط دنیای جدید و عبور از فضای گل و رودخانه و دایره واژگانی بسته است.

۵ ) ادبیات نیایشی باید با باور و اعتقاد مخاطب نسبت روشن پیدا کند و ظاهرنگری و سطحی نگری را دستمایه قرار ندهد. باید با هوشمندی و درک شرایط امروز جهان که می‌گوییم با کتاب و فرهنگ، فاصله گرفته است، مجموعه‌ای از عناصر و مظاهر دنیای مدرن را به خدمت اندیشه‌های معرفتی از جمله نیایش درآوریم.