سه شنبه, ۱ خرداد, ۱۴۰۳ / 21 May, 2024
مجله ویستا

غمنامه یک مربی


غمنامه یک مربی

ریموند دومنک چندین و چند روز بعد از حذف تقریبا وحشتناک تیم ملی فوتبال فرانسه از جام جهانی ۲۰۱۰ نیز می‌گوید بابت این واقعه بشدت احساس غم می‌کند و ماجرا برایش بیش از حد ناراحت‌کننده …

ریموند دومنک چندین و چند روز بعد از حذف تقریبا وحشتناک تیم ملی فوتبال فرانسه از جام جهانی ۲۰۱۰ نیز می‌گوید بابت این واقعه بشدت احساس غم می‌کند و ماجرا برایش بیش از حد ناراحت‌کننده است. دومنک ۵۸ ساله که دیگر سرمربی این تیم نیست و جایش را در این سمت به لوران بلان ۴۴ ساله داده است، هنوز راجع به وقایع روز پایانی مسابقات گروه اول جام مذکور صحبت می‌کند. روزی که آبی‌ها در برابر میزبان (آفریقای جنوبی)‌ ۱ـ۲ شکست خوردند و اروگوئه و مکزیک از این گروه بالا رفتند. اگر خروس‌ها آن روز با نتیجه‌ای خوب برنده می‌شدند، می‌توانستند به جای مکزیکی‌ها و همراه با اروگوئه بالا بروند، اما اخراج یوان گورکوف هافبک بوردویی و بازیساز فرانسه و خوردن دوگل از «کومالو» و «امفلاکار» نایب قهرمان دوره قبل را تمام و کاری کرد که فرانسه به عنوان تیم آخر گروه اول جام به حذفی رقت‌بار تن بدهد. چیزی که دومنک دائما به آن فکر می‌کند و فقط توضیحاتی عادی را درباره آن ارائه می‌نماید.

با وجود تمامی ماجراهای ناگوار در اردوی فرانسه و جنگ داخلی در این تیم و اخراج نیکولاس انلکا به سبب توهین وی به ریموند دومنک و همچنین تبعات مختلف این ماجرا، این مربی تا حدی خرافاتی و عجیب مدعی است هیچ‌گونه تخلف و کم‌کاری در جریان دیدار با آفریقای جنوبی از شاگردانش ندیده و برعکس آنها را بسیار خواهنده و کوشا یافته است. به همین سبب نیز در پایان آن دیدار در شهر بلوم فونتن از آنها تشکر کرده و زحماتشان را ستوده است. دومنک می‌گوید: «من رفتم و حالا نوبت لوران بلان است که به عنوان جانشین من فرانسه را به شرایط خوب گذشته‌اش بازگرداند. اما من لازم دیدم در روز آخر مسابقات اخیر آفریقای جنوبی از بازیکنان تیم خود از نو تقدیر و به آنها تاکید کنم که می‌دانم هرچه در چنته داشته رو کرده‌اند. با این که اخبار غلط متعددی درباره عدم تمایل تعدادی از ملی‌پوشان فرانسه برای حضور در آخرین دیدار ما منتشر شده بود، برعکس آنها با تمام وجود در اختیار تیم بودندو حتی یک نفر نگفت که بازی نمی‌کند و شور و اشتیاق در وجود تمامی آنها مشهود بود.»

دومنک در مصاحبه با روزنامه leparisian چاپ پاریس گفته است: «این جام هم تمام شد و رفت اما اولین و مهم‌ترین درسی که باید بگیریم و آن را همیشه آویزه گوش خود کنیم، با وقار و متین بودن در تمامی شرایط است. یعنی اگر در زمان پیروزی متانت خود را حفظ می‌کنیم، در زمان شکست نیز با وقار باشیم. در روزهایی که مسابقات ما در آفریقای جنوبی جریان داشت، قضاوت‌های شتاب‌زده‌ای راجع به کار ما صورت گرفت و حقیقت در آن وسط گم شد.»