سئوال کلید تفکر است

از توصیه های ایلیا«میم» به برخی از اعضاء انجمن متفکران و محققان ایران و مدرسان تفکر

از توصیه های ایلیا«میم» به برخی از اعضاء انجمن متفکران و محققان ایران و مدرسان تفکر

سؤال کلید تفکر است و تفکر کلیدیست از کلیدهای دانایی. پس سؤال کن تا بدانی و به خوبی بپرس تا به خوبی پاسخ بگیری.(۱)

توصیه های اولیه ایلیا «میم» برای تمرین در تفکر حرفه ای و تخصصی:

سؤال‏سازی پیرامون موضوعات مختلف

سؤال‏سازی در انواع تفکر

تجزیه و ترکیب سؤالات و یافتن سؤالات برآیندی

دسته‏بندی و طبقه‏بندی سؤالات

یافتن سؤالات کلیدی که مهمترین و راهگشاترین سؤالات‏اند

تبدیل موانع و مشکلات به سؤالات

سؤالات متناسب با شرایط زمانی و مکانی

تغییر شکل مسائل و بیان آن به شکلهای دیگر

سؤال‏سازی نزولی و تصاعدی

(...) (۲)

برای عبور از یک مسئله باید از درهای باز یا بازشدنی آن وارد شد والا عبور میسر نیست. (۳)

گفته‏اند سؤال نیمی از دانستن است. لکن همه سؤالات از جنس کلمات نیستند و امکان بروز آنها تنها این نیست. (۴)

برای به کنترل درآوردن بشناس و برای دانستن بپرس. (۵)

انواع روش‏های تفکر روش‏های گوناگونی برای طرح سؤال‏اند پس با آموختن طرق سؤال کردن، انواع روش تفکر را آموخته‏اید. (۶)

بعضی سؤالات را دور بینداز و بعضی را نزدیک بینداز و اندکی را نگه‏دار و به جایی نینداز. (۷)

در برخورد با موضوعات سؤال‏برانگیز سؤال کنید. در این هنگام هر سؤالی را نپرسید بلکه مؤثرترین و راهبردی‏ترین سؤالات را مطرح کنید. تاریکی‏هایی را روشن کنید که ضروریست و الا تاریکی کم نیست. ابهامات و موانعی را به سؤال تبدیل کنید که پیش روی شماست و حرکت هماهنگ شما را متوقف ساخته. به سؤالاتی بپردازید که برای عبور کردن کلیدی است زیرا سؤالات فراوانند چون ناشناخته‏ها نامحدوداند. (۸)

نشانه متفکر زیاد پرسیدن نیست، خوب پرسیدن است و از اولین علائم خوبی، هماهنگی است. (۹)

بیش از حد ظرفیت پاسخگویی، خود را با سؤالات زیادی درگیر نکنید. مبارزی که با حریفانی بیش از توانش جدال می‏کند، چاره‏ای جز شکست ندارد. (۱۰)

تفکر یکی از روش‏های پاسخ دادن به سؤالات است. بعضی از سؤالات خود جواب‏اند و بعضی از جواب‏ها تنها از طرق غیرمستقیم عرضه‏شدنی‏اند. (۱۱)

سؤالات زیادی در ارتباط با شما و ارتباط شما با جهان وجود دارد که پرداختن به همه آنها در زندگی بسیار بعید است پس مهمترین سؤالات را بیابید و برای یافتن پاسخ آنها تلاش کنید. (۱۲)

هر سؤالی که اول پرسیده شد الزاماً اول پاسخ نمی‏گیرد حتی بعضی از سؤالات بی‏آنکه طرح شوند پاسخ می‏یابند. (۱۳)

فرض کن در غاری هستی و می‏خواهی از آن خارج شوی. چندین دالان تاریک وجود دارد که یکی از آنها، به بیرون راه دارد. بعضی به پایین کوه و زیرِ زمین و بعضی به بالای کوه و نواحی دیگر راه دارند. برای خروج از غار باید از آن یک دالان رفت. رفتن از دالانهای دیگر رسیدن به نتیجه دیگری غیر از قصد تو است. پس سؤالی بپرس که به هدف بزند و نه چیزهای دیگر. بیهوده پرسیدن بدتر از نپرسیدن است. (۱۴)

اگر با یک سؤال به نتیجه نرسیدی شاید با چند سؤال به نتیجه برسی عکس این هم می‏تواند درست باشد. همچنین اگر با یک شکل پرسیدن جواب نمی‏آید شاید با تغییر شکل آن پاسخ حاصل شود. (۱۵)

حرکت‏ات را از جایی شروع کن که دیگران تمام کرده‏اند و در تفکر به آنچه کاملاً روشن است نپرداز. (۱۶)

همانطور که یک حرکت بزرگ از هزار حرکت کوچک و پراکنده بهتر است یک سؤال بزرگ نیز بر سؤالات جزئی و آشفته ارجح است. (۱۷)

وقتی به جواب می‏رسی که سؤال به تو رسیده باشد نه رسانده باشند زیرا هر سؤالی از امکان وجودیِ یافتن جواب برخوردار است. (۱۸)

سؤال را از همان جایی بیاور که نمی‏دانی. چیزی را بپرس که نمی‏دانی و لازم است بدانی و اگر ندانی از زندگی‏ات کاسته می‏شود. (۱۹)

آرین حق نشان

برگرفته از کتاب تعالیم حق (الاهیسم- جلد دوم) – اثر ایلیا «میم»