دولت کارآفرین چه ویژگی‌هایی دارد؟

واقعیت این است که کارآفرینان سخت‌ترین شرایط کار را زمانی تجربه می‌کنند که با دولتی ناآشنا با این موضوع روبرو باشند، اما شاید بپرسید ویژگی‌های ویژگی‌های یک دولت کارآفرین …

واقعیت این است که کارآفرینان سخت‌ترین شرایط کار را زمانی تجربه می‌کنند که با دولتی ناآشنا با این موضوع روبرو باشند، اما شاید بپرسید ویژگی‌های ویژگی‌های یک دولت کارآفرین چیست؟

به گزارش ایسنا به طور کلی می‌توان گفت ویژگی دولت‌های کارآفرین عبارت است از:

۱) ایجاد رقابت بین سازمان‌های سرویس‌دهنده (SEEVIS PROVIDER)

۲) توانمندسازی شهروندان(به جای دادن سرویس به آن‌ها) از طریق خروج سیستم کنترل از بوروکراسی دولتی و سپردن آن به جامعه

۳) ماموریت‌گرایی بجای دستورگرایی و تحکم گرایی(RULES DRIVEN TO MISSIOM DRIVEN)

۴) رباب رجوع به عنوان یک مشتری دیده می‌شود که باید رضایت او با کمال احترام حاصل شود.

۵) پیشگیری از بروز مشکلات به جای سرویس دادن بعد از وقوع مشکل.

۶) تمرکز بر ایجاد درآمد به جای تمرکز بر هزینه‌ها، به عبارت کلی‌تر می‌توان گفت دولت‌های کارآفرین بیشتر توجه خود را بر فرصت‌ها متمرکز می‌کنند تا تهدیدها.

۷) وجود روحیه مدیریت مشارکتی در دولت(شرکت دادن همه بخش‌های اجتماع در حل مشکلات دولت نقش کاتالیزور دارد)

۸) تقویت و پشتیبانی سازمان‌های غیر دولتی(NGO)

۹) احترام و گرامیداشت شهروندان

۱۰) کوچک بودن، عدم تمرکز و بوروکراسی دولت

۱۱) علاقه و اشتیاق به توقیت بخش خصوصی و فعالیت‌های خلاقانه

۱۲) جلوگیری از سرایت مخارج و هزینه‌های بعضی از گروه‌های جامعه به سایر اقشار

۱۳) ارتباط از پایین به بالا در جامعه و دولت

۱۴) حذف انحصارات دولتی.

۱۵) در مقابل دولت‌های بوروکراتیک که منحصرا متمرکز بر داده‌ها و ورودی‌ها هستند دولت‌های کارآفرین نتیجه گرا هستند(RESULT ORIENTED). به عنوان مثال تخصیص بودجه مدارس دردولت‌های بوروکراتیک براساس تعداد محصلانی که مدارس می‌پذیرند تعیین می‌شود و بودجه مراکز بهزیستی براساس تعداد افرادی تعیین می‌شود که آن مراکز نگهداری می‌کنند لذا کمترین توجهی به نتیجه نهایی فعالیت آن ها نمی‌شود. مثلا مهم نیست که چه تعداد از محصلین مدرسه با نمره خوب قبول شده‌اند و یا چه تعداد از افرادی که از مراکز بهزیستی خارج می‌شوند دارای شغل و موقعیت ثابتی می شوند. در حقیقت مدارس و مراکز بهزیستی هر چه ضعیف‌تر و ناقص‌تر عمل کنند پول بیشتری می‌گیرند.

۱۶) مشتری‌گرایی: دولت‌های کارآفرین برای اثر بخشی بودجه و هزینه‌هایشان به جای آن که منابع را دراختیار سازمان‌های تامین‌کننده قراردهند مستقیما منابع را در اختیار متقاضیان اصلی ونهایی قرار می‌دهند ومتقاضیان براساس سهمیه یا امتیاز خود به سازمان‌های تامین‌کننده مراجعه می‌کنند بدین ترتیب سازمان‌های تامین‌کننده برای جذب سهمیه یا امتیاز متقاضیان مجبور می شوند خدمات وسرویس بهتری ارائه دهند.

برای آشنایی بیشتر با دولت‌های کارآفرین می‌توان گفت چنین دولتی در خصوص مسائل مالی و فرهنگی این گونه است:

۱) به دنبال مالیات کم و، ارزش گذاری بالا برای وثیقه‌ها

۲) دارای ‌مدیران با لیاقت، با سیاست و با تبحر، آرمان‌گرا،‌ متفکر و دارای قدرت کار کردن بدون یک نقشه ثابت و لایتغیر (قابلیت پذیرش تغییر در کارها)

۳) به دنبال مشارکت بالای مردم

۴) ارائه دهنده خدماتی با کیفیت بالا، نوآور و رقابتی

۵) در پی حذف بوروکراسی و انجام امور به طریق جدید

۶) نگاه به همشهریان به عنوان سهامداران

۷) دارای برنامه‌ریزی و پیش بینی، چند ساله و‌استراتژیک

بسیاری از دولت‌ها با وجود داشتن منابع کافی نمی‌توانند نیازهای مالی خود را تامین کنند چون رویکرد کارآفرینانه ندارند. اغلب دولت‌های اطلاعات دقیقی از مایملک و دارایی‌های آشکار و پنهان خود ندارند مثلا حق استفاده از زیر راه‌ها و پل‌ها را به عنوان یک دارایی تلقی نمی‌کنند تا از آن درآمد حاصل کنند.

به عنوان نمونه دیگر اگر آموزش و پرورش تفکر کارآفرینانه داشته باشد، می‌تواند از فضاهای آموزشی و ورزشی خود در ساعات وایام تعطیل مدارس مثل تابستان‌ها، بعدازظهرها و ... به عنوان ورزشگاه یا باشگاه حتی سالن‌های پذیرایی و غیره استفاده کند و از این راه درآمد خوبی به دست آورد، لذا می توان گفت دولت‌ها می‌توانند از این روش‌ها کارآفرینی کنند:

۱) افراد کارآفرین استخدام کنند، بودجه لازم، نیروی انسانی مناسب و مشاوران کافی در اختیار آن‌ها قرار دهند و سیستم ارزیابی و سنجش کاملی را برای آن‌ها تدوین کنند تانهایتا از آن‌ها مسئولیت، پاسخگویی و تعهد بخواهند.

۲) فرصت‌ها درآمدزا را، از اموال و دارایِی‌های دولت شناسایی کنند.

۳) یک استراتژی بازاریابی و مذاکره جهت تبدیل فرصت‌های شناسایی شده به درآمد،تدوین کنند.

۴) برای تبدیل فرصت‌ها به درآمد، افراد و گروه‌های تصمیم‌گیر و مذاکره‌کننده‌ای را تعیین و ازآن‌ها حمایت کنند.