لامای بزرگ آینده

اوجین ترینلی دورجه ۲۲ ساله با چهره ای کودکانه که احتمالا روزی جانشین دالایی لاما به عنوان سمبل جهانی بودائیان تبت و الگوی تبتی ها خواهد شد, می گوید امیدوار است که بتواند دو ماه در سال را در ایالات متحده امریکا بگذراند

<اوجین ترینلی دورجه> ۲۲ ساله با چهره‌ای کودکانه که احتمالا‌ روزی جانشین دالایی لاما به عنوان سمبل جهانی بودائیان تبت و الگوی تبتی‌ها خواهد شد، می‌گوید: امیدوار است که بتواند دو ماه در سال را در ایالات متحده امریکا بگذراند. اوجین، هفدهمین <کارماپا> یا رئیس فرقه <کاجیو> بودائیان تبت است که این اظهارات را در هتل <والدورف تاورز> نیویورک بیان داشت. سخنان وی، این احتمال را مطرح می‌کند که <در دهه‌های آتی امریکا از اهمیت بسزایی برای این جامعه برخوردار است.> اوجین با عینک مستطیلی شکل خود که به سر تراشیده‌اش چسبیده بود و لباس قرمز رنگ خود را به تن داشت به مدت نیم ساعت به گفتگو با تایم نشست. سفر دو هفته‌ای وی به امریکا که شامل توقف‌هایی در شهر نیویورک، مرکز فرقه کاجیو در شهر سیاتل و صومعه بزرگ پیروانش بود با توقف وی در منطقه وود استاک نیویورک تقریبا کامل شد.اوجین، هشت سال پیش در دوران نوجوانی با فرار از چین به هند رفت. دولت هند که در روابط با چین بسیار محتاط عمل می‌کند، تاکنون به این مرد جوان -که دالایی لاما، وی را تحت نظر خود گرفته- اجازه سفرهای بین المللی را نداده است.

حامیانی که از زمان مرگ کارماپای سابق در سال ۱۹۸۱، هنوز رهبر جدید خود را در امریکا ندیده‌اند، مورد توجه و رهنمودهای وی قرار می‌گیرند. کارماپای قبلی چندین بار به امریکا سفر کرده بود و فعالیت‌های او بسیار گسترده بود. اوجین می‌گوید <امیدوارم که آن مسیر را ادامه دهم.> وی افزود: <وظیفه من تنها در میان بودائیان انجام نمی‌گیرد، بلکه وظیفه من کمک به همه است.> وی همچنین گفته است که خواستار نگرش به همه امور نه تنها از دید بودایی بلکه از نقطه نظر سایر ادیان است. اوجین با تائید این مساله که رهبران فرقه کاجیو از گذشته هیچ دخالتی در سیاست نداشتند، خاطرنشان کرد: <تا جایی که به من مربوط است، اوضاع تبت به ویژه اوضاع سیاسی آن به سطح اضطراری رسیده است.> او معلم خود را بازیگر اصلی در زمینه برخورد با این مساله (تبت) می‌داند و می‌گوید: <دالایی لاما، هم یک رهبر معنوی و هم یک رهبر سکولار برای تمام مردم تبت است و اینگونه در سراسر جهان شــنـــاخــتـــه شــده اســت.> اوجـیــن می‌افزاید: <دالایی لاما مسئولیت ویژه‌ای برای حصول یک راه‌حل صلحآمیز در مساله تبت دارد.> او در عین حال خاطرنشان کرد که <در سنت تبتی‌ها ما ارتباط یک لاما و مـعـلــم مـعـنــوی آن را مـقـدس می‌دانیم و مـانند تمام تبتی‌ها من هم به حمایت از او به بهترین نحوادامه خــواهـم داد.> زمـانـی کـه دالایـی لامای ۷۲ ساله بمیرد، کارماپا به عنوان چهره آینده تبت جانشین وی می‌شود. او هرگز دالایی لامای آینده نخواهد بود، بلکه کارماپا، مانند دالایی لاما خود لقب خاص خود را دارد. او نه همه کاره در امور رهبری سیاسی دولت تبت خواهد بود و نه رهبر سیاسی دولت در تبعید. این وظیفه را دالایی لاما به یک نخست وزیر محول کرده است.

اما دریک نوار ویدئویی که در سایت یوتیوب قرار گرفته است،‌نشان می‌دهد دالا‌یی لا‌ما در حال گفتگو با کار ماپا و لینگ رینگ پوچه- یک راهبه ارشد ۱۹ ساله - می‌باشد. دالا‌یی لا‌ما در این نوار به آنها می‌‌گوید که <شما ۲ نفر هنوز جوان هستید و زمانی که من بمیرم،‌شما تنها کسانی خواهید بود که فعالیت من را ادامه خواهید داد. این نوار ویدئویی که معتبر به نظر می رسد ‌چنین احساساتی را تقویت می‌کند، مبنی براینکه دالا‌یی لا‌ما در سال ۲۰۰۱ این اظهارات را در انظار عموم بیان داشته و به مقام بالا‌ی کارماپا اذعان کرده است. کارماپا از لحاظ سنتی، پس از دالا‌یی لا‌ما و پانچن لا‌ما، سومین فرد مهم در میان بوداییان تبت به شمار میآید. پانچن لا‌ما، سال‌ها پیش ناپدید شد و اکثر تبتی‌ها تعیین جانشین وی از سوی چینی‌ها را به رسمیت نمی‌شناسند . کارماپا در مقایسه با نسل جدید رهبران تبت به خاطر تولدش در تبت و آموزش وی به عنوان یک لا‌مای بزرگ در تبت غیر معمول است.

او چینی را بسیار روان صحبت می‌کند و پیش از فرار از تبت، بسیاری از پیروان چینی را به سوی خود جذب کرده بود. رابرت تورمان کارشناس در امور بوداییان تبتی در دانشگاه کلمبیا که به خوبی دالا‌یی لا‌ما را می‌شناسد چندین بار با کارماپا تماس برقرار کرده است و به زودی کتابی را تحت عنوان <چرا دالا‌یی لا‌ما مهم است؟> منتشر خواهد کرد. وی نگران است که اگر کارماپا از سوی مریدان خود برای سفر و آموزش به آنها تحت فشار قرار گیرد ،‌این مساله به قیمت ترک تحصیل و مطالعات وی تمام می شود و مانع از شکوفایی توان اصلی و کامل وی خواهد شد. اما اگربه او اجازه تکامل داده شود، پنجاه سال دیگر فرزند من شاید کتابی را با عنوان <چرا کارماپا مهم است؟> را بنگارد. در ضمن گذراندن ۲ ماه از سال در آمریکا برای رهبر فرقه بزرگ تبتی‌ها می تواند باعث تقویت جامعه بودایی‌ها در آمریکا شود. نماینده کارماپا مدعی است که وی در جلسه‌ای با حضور ۲۱ هزار نفر در شهر منهتن حاضر شده و به ایراد آموزش‌های خود برای آنها مشغول شده است. بسیاری از مخاطبین، هم سن و سال وی بوده‌اند . فرقه کاجیو به خاطر تاکید بر<عمل >معروف است و به مقوله <صبر> توجهی ندارد،‌کارماپا توصیه‌هایی را در این زمینه به هواداران آمریکایی خود ارائه داده و گفته است: <اگر مردم صبر نداشته باشند،‌ من نمی‌توانم آنها را به توجه به این مساله فراخوانم، اما من مشاهده کرده‌ام که زندگی انسان‌ها بدون صبر غیر قابل ادامه است. تجربه مرا مجبور به توجه و تمرکز برصبر در موقعیت‌های غیرقابل تغییر کرده است. این نوعی توصیه به تقوا و امید به حصول راه حلی برای وضعیت ‌آینده تبت است.

منبع : تایم