حمایت از كارآفرینان

سیاست های حامی توسعه كارآفرینی باید بر روی مناطقی تمركز كنند كه دارای موفقیت اقتصادی بوده و همچنین دارای میزان بالای بقا برای كسب و كارهای جدید می باشند

اگر شركت‌های كوچك ومتوسط با همان سلسله مراتب پائین به جای ساختار سنتی شركت‌های بزرگ بنشیند، روند روبه رشد خصوصی‌سازی و كار در بازار نوین اهمیت زیادی خواهد یافت و این امر باعث توسعه اقتصادی جامعه و ارتقاء مزایای شركت‌های كوچك و متوسط خواهد شد. توسعه یك شركت تا حد زیادی به فعال‌سازی رقابت در سطح فردی و سازمانی بستگی دارد به طرقی كه بتواند برای آنها مزیت‌های رقابتی را ایجاد كند و توسعه و حضور اقتصادی آنها را تضمین كند بنابراین فعالیت‌ها برای راه‌اندازی كسب و كار جدید یك موضوع سریع و آشكار در سیاست‌های اقتصادی هر كشور است.

● توسعه كسب و كارهای جدید، می‌تواند از طریق موارد زیر باشد.

▪ بهبود كارآفرین

▪ بهبود شرایط برای پیدایش یك كارآفرین

▪ دادن اطلاعات و مشاوره برای سرمایه‌گذاران بالقوه

▪ كاهش ریسك برای سرمایه‌گذاری از طریق اقدامات حمایتی مستقیم (حمایت‌های مالی و اعطای اعتبارات)

راه‌اندازی كسب و كارها یك نكته مهم در بازار كار محسوب می‌شود، بویژه اگر خسارت‌های شغلی در بخش‌های صنعتی و یا وقفه‌های كامل در استخدام نیروهای جدید در ادارات دولتی را مد نظر قرار دهیم از طریق ایجاد كسب و كارهای جدید، می‌توانیم تاثیرات مثبتی در رشد اقتصادی، تغییر تكنولوژی و رقابت ایجاد كنیم و هدف ما بیشتر شامل افزایش تمایلات برای نوآوری در شركت‌ها می‌باشد، چرا كه این پدیده باعث رشد شایستگی‌های كاركنان خواهد شد و نكته اصلی قابل بیان در این رابطه توسعه نوآوری‌ها، توسعه درصد شركت‌های نوآور جدید و افزایش تعداد شركت‌ها به طور كلی می‌باشد.

● شرایط رشد كارآفرینان جوان

▪ راه‌اندازی و ایجاد شركت توسط یك گروه انجام گیرد نه توسط یك فرد تنها.

▪ راه‌اندازی و ایجاد كسب و كار از طریق جوانان مورد حمایت قرار گیرد.

▪ برای شروع كسب و كاراز كاركنان بیشتری استفاده شود.

▪ صلاحیت‌ها و قابلیت‌های مدیریتی در بین تاسیس كنندگان وجود داشته باشد.

▪ جستجوی اطلاعاتی و تامین مالی باید تسهیل شود.

▪ تصویر كارآفرین در ذهن جوانان باید بهبود یابد.

● برای حمایت از كارآفرینان جوان باید به موارد خواست دیگری، دقت بیشتری شود كه این موارد می‌توانند از طرف دولت به شكل ذیل باشد.

▪ اصلاح قانون اجرای فعالیت‌های كسب و كار صنعتی و تجاری.

▪ فراهم نمودن امكانات دسترسی آسان به بازار بورس.

▪ تقویت منابع سرمایه جهت تامین مالی اولیه كارآفرینان جوان.

▪ تقویت برنامه‌ها برای افزایش فعالیت‌های نوآور تكنولوژی.

▪ تشكیل صندوق‌های فرشتگان كسب و كار جهت حمایت از كارآفرینان و شركت‌های جدیدالتاسیس.

▪ تامین مالی صندوق كارهای مخاطره‌آمیز تكنولوژی بالا.

▪ برنامه و طرح‌های تقویتی ایده كارآفرینی در تمام سطوح آموزش كارآفرینان جوان.

▪ تقویت ایده‌های نو از طریق ایجاد بازارچه‌های كسب و كار در محل‌هایی كه جوانان كارآفرین حضور دارند.

▪ ایجاد مركز اطلاع‌رسانی مجازی در وزارت خانه‌های اقتصاد و دارای وزارت خانه‌های دیگر كه در توسعه كارآفرینی نقش دارند.

▪ ایجاد مراكز مشاوره‌ای برای موسسین جوان

▪ كاهش قوانین بوروكراسی در سطح وزارت خانه

▪ ارائه سمینارهای آموزشی ویژه كارآفرینان جوان

▪ حمایت از كارآفرینی از طریق پروژه‌ها در مدارس یا بازی‌های شبیه‌سازی.

▪ ایجاد رشته‌های كارآفرینی در دانشگاه‌ها و افزایش دسترسی به اطلاعات كسب و كار تكنولوژی جدید.

▪ افزایش ثبات سیستم اقتصادی و بهبود كارایی سیستم اداری دولت

سیاست‌های حامی توسعه كارآفرینی باید بر روی مناطقی تمركز كنند كه دارای موفقیت اقتصادی بوده و همچنین دارای میزان بالای بقا برای كسب و كارهای جدید می‌باشند. همان گونه كه نتایج بسیاری از مطالعات نشان می‌دهد كسب و كارهای جدیدتر تمایل دارند در نواحی‌‌ای ایجاد شوند كه دارای تعداد بیشتری از شركت‌های خصوصی می‌باشند یا در مناطقی كه هم مرز با مناطق دارای نرخ‌های بالای كارآفرین می‌باشند چرا كه پیوند فواصل طولانی با احتمال موفقیت كمتری روبرو می‌شود. در نتیجه دولت برای حمایت از كارآفرینان جوان، باید یك محیط كسب و كار مناسب از طریق عوامل انگیزش قوی تاكید بیشتری داشته باشد، دولت می‌توان به طور عمده باعث ارتقاء سطح كارآفرینی در میان جوانان كارآفرین شود به شرط آنكه نسبت به افزایش اعتماد به نفس و ریسك‌پذیری جوانان اقدام نماید.

حجت‌ا... رضازاده