و حالا کمی لبخند اضافه کنیم

چهره هایی که ما را خنداندند و می خندانند

گاهی برای شادی به آدم‌هایی نیاز داریم که به شادی ما فکر کنند. آدم‌هایی که دوست، رفیق، فامیل و آشنا نیستند بلکه دورتر از ما در قاب تلویزیون و پرده سینما ایستاده‌اند و می‌دانند با تعریف کدام داستان‌ها، برای لحظه‌هایی، خنده‌ای از ته‌دل و بی‌دغدغه را به ما بدهند...

این گزارش درباره تمام چهره‌هایی است که در این سال‌ها، آمدند و رفتند و البته ماندند و ما با آنها خندیدیم یا هنوز هم می‌خندیم.

● مهران مدیری

از اوایل دهه ۷۰ تا همین‌روزها، در حال شاد‌کردن مردم است. مدیری آن روزها، جوان بود و کت و شلوار می‌پوشید و روبروی دوربین، ادای منوچهر نوذری در برنامه قدیمی «مسابقه هفته» را درمی‌آورد و این روزها، برای خودش سریال‌هایی در شبکه نمایش خانگی دارد و بیلبوردهای سریالش در سطح شهر پخش می‌شود. وی در این ۲۰ سال، به خوبی موفق شده رگ خنده مخاطب را در دست بگیرد و با سریال‌هایش، اولین و بهترین گزینه برای داشتن ساعت‌هایی شاد و مفرح باشد. استعداد مدیری در بازار سریال‌های طنز، اتفاقی است که ثابت شده و حالاحالاها هم کسی نمی‌تواند رکورد او و مخاطبش را بشکند.

● پیمان قاسم‌خانی

نویسنده جوانی که به همان اندازه‌ای که می‌تواند فیلمنامه‌های کمدی خوب بنویسد، توانایی دارد با فیلمنامه‌ای اجتماعی و تلخ، اشک مخاطب را دربیاورد. بدون شک قاسم‌خانی یکی از بهترین و خاص‌ترین نویسنده‌های این روزهای سینما و تلویزیون است که وقتی امضایش پای کاری می‌خورد، در خوب بودن آن شکی وجود نخواهد داشت. وی با «مارمولک»، «نان، عشق و موتورهزار»، «ورود آقایان ممنوع» و «سن‌پترزبورگ» در سینما به یاد مانده و «روزی روزگاری» یکی از قطب‌های اصلی سریال‌های قاسم?خانی بود. او این روزها هم حسابی مشغول است و نوروز امسال به تلویزیون می‌آید.

● رامبد جوان

هنوز خیلی‌ها او را «فرید جنگل برد» سریال «خانه سبز» صدا می‌کنند، اما آن جوان خوشحال موفق‌ترین سریال دهه ۷۰ کجا و این کارگردان پخته و کاربلد دهه ۸۰ کجا. او همین سال گذشته با فیلم «ورود آقایان ممنوع» در سینما، غوغای زیادی برپا کرد و همچنان فیلمش در فهرست فیلم‌های پرفروش این چند سال اخیر است. البته این روزها، فرم کاری‌اش را کمی عوض کرده و پایش به تئاتر هم باز شده، اما باورکنید همچنان دنبال فیلمنامه خوب طنز و ساخت فیلم کمدی خوب و پرمخاطب است.

● کلاه قرمزی و پسرخاله و باقی قضایا

دیگر کار از این حرف‌ها گذشته که این عروسک‌های شیطان دوست‌داشتنی را فقط عروسک بنامیم و فکر کنیم برنامه‌شان برای مخاطب خردسال است. آنها هرسال عید به خانه‌های ما می‌آیند و هر شب نیم‌ساعتی همه را شاد و خوشحال می‌کنند و می‌روند. برای همین اگر اسمی از آنها نبریم و یادی از تمام تکه‌کلام‌های بامزه و دوست‌داشتنی‌شان نکنیم، خیلی بی‌معرفتی است و ما هم که بی‌معرفت نیستیم. هستیم؟

● جواد رضویان

استعداد بزرگی که این روزها معلوم نیست چه به سرش آمده و کجاست. رضویان از آن بازیگران و کارگردانانی است که جمله «حیف شد»، درباره او زیاد استفاده می‌شود و هیچ‌کس نمی‌داند چرا آن بازیگر بااستعداد سریال‌های مدیری، ناگهان وارد دنیای شبکه نمایش خانگی و با ساختن فیلم‌های کمدی و طنز تجاری، از مسیر اصلی‌اش دور شد. وی همچنان هم برای مخاطب جذاب است و وقتی نام او پای سریالی در تلویزیون خورده می‌شود، مدیران رسانه ملی به افزایش تماشاگران حسابی امیدوارند.

● رضا عطاران

در یک مصاحبه اعتراف کرده بود اگر بازیگر نمی‌شد، احتمالا دزد می‌شد. در مصاحبه دیگری هم تعریف کرده بود همکلاسی‌های دوران دبیرستانش حسابی شر و شیطان بودند و شانس آورد که راه زندگی‌اش از آنها جدا شد. بعد از این مصاحبه‌ها، خیلی‌ها گفتند نه تنها عطاران شانس آورد بلکه مخاطب و مردم هم شانس آوردند. آنها که این نظریه را دارند، دلیل می‌آورند باهوشی که عطاران دارد و از زمان «ساعت خوش» تا الان قلب مردم را در دست گرفته، احتمالا دزد بزرگی می‌شد و یکی از نقطه امیدهای شادی و خوشحالی و فراغت خاطر از بین می‌رفت.

● شقایق دهقان

اگر تنها یک زن کمدین موفق در سینما و تلویزیون داشته باشیم، بدون شک او شقایق دهقان است. آنقدر نقش‌هایش را خوب بازی می‌کند و انرژی می‌گذارد که دیگر حرفی برای گفتن باقی نماند. به بازی‌های او در تمام این سال‌ها فکر کنید؛ هیچ کدام کسل و بی‌خود نیستند.

● علی صادقی

وقتی یک‌نفر خوشحال و بی‌خیال باشد و با همین ویژگی‌ها روبروی دوربین بایستد، نتیجه‌ای جز خوشحالی و بی‌خیالی برای مخاطبش ندارد. صادقی راحت و ساده با تماشاگرش ارتباط می‌گیرد و همین برگ برنده او در تمام این سال‌ها کار است.

● احمد پورمخبر

قبول کنیم یا نه، او یکی از مهم‌ترین چهره‌های طنز این روزهای سینماست. پیرمردی که کشف رضا عطاران بود و این روزها نویسنده فیلمنامه‌های طنزتجاری، آنقدر به او علاقه دارند که نقشی مخصوص برای او در فیلمنامه کنار می‌گذارند.

● مهران غفوریان

بازیگر و کارگردان خوش‌آتیه اوایل دهه ۸۰ که معلوم نشد چه اتفاقی او را از مسیر اصلی کارش منحرف کرد و تمام آن اتفاق‌های خوبی که با سریال «زیر آسمان شهر» ساخته بود، خراب کرد، اما غفوریان بعد از چند سال دوباره سرپا شد و حالا این روزها زیاد او را می‌بینیم و شاید بتوانیم امیدوار باشیم دوباره با سریالی مثل «زیر آسمان شهر» بازگردد.

● سروش صحت

بی‌ادعاترین بازیگر، نویسنده و کارگردان این حوزه. مردی که همیشه حاضر است و طوری کار می‌کند که هم حضورش مفید و سازنده است و هم آنقدر بی‌ادعاست که روی اعصاب نمی‌رود. کارهای او مخاطب خاص خودش را دارد و هیچ‌وقت هم لوس و بی‌مزه و روی اعصاب نمی‌شود.

● فلامک جنیدی

تلاشش برای حضور در عرصه طنز به‌عنوان یک بازیگر زن قابل‌تحسین است، اما این روزها آنقدری تکراری و یکنواخت شده که دیگر کم‌کم باید فکری به حال بازی و حضورش در سریال‌ها و فیلم‌های کمدی کند.

● امین حیایی

روزی روزگاری، امید تمام تهیه‌کنندگان سینما بود. با محمدرضا گلزار، تیم خوبی بودند و خیلی خوب می‌توانست تماشاگر را از خنده روده‌بر کند، اما این روزها، چندان توجه خاصی را جلب نمی‌کند.

● اکبر عبدی

ستاره کمدی تمام‌عیار دهه ۶۰ و اندکی هم دهه ۷۰، این روزها چندان پررنگ نیست و انتخاب‌هایش هم به دل نمی‌نشیند. عبدی یک روزهایی خیلی خوب می‌توانست دل مردم را به دست بیاورد و در دورانی که چندان طنز دغدغه هنرمندان نبود، برای خودش بروبیایی داشت.

● مرضیه برومند

وقتی کسی کارش را بلد باشد، هرچه بسازد در ذهن مخاطب می‌ماند و هیچ‌وقت کهنه نمی‌شود. برومند، روزی روزگاری در دنیای برنامه‌سازی برای کودکان فعال بود و از اواخر دهه ۶۰، سراغ سریال‌سازی برای مخاطب بزرگسال آمد، اما کودک شاد و خوشحال ته قلبش هم همراهش آمد تا سریالی مثل «آرایشگاه زیبا» با دردسرهای یک پیرپسر برای ازدواج، به یکی از مفرح‌ترین سریال‌های آن دوران تبدیل شود.

وی بعد از این سریال به روند تازه‌اش ادامه داد و سریال‌هایی مثل «خودرو تهران ۱۱»، «هتل مروارید» و «ورثه آقای نیکبخت» را ساخت.

این روزها یک پروژه بزرگ برای سریال‌سازی دارد که هنوز تکلیفش مسخص نشده و معلوم نیست چه زمانی دوباره به خانه‌ها برمی‌گردد.

● علیرضا خمسه

از قدیمی‌ها و کهنه‌کارهای سریال‌های طنز تلویزیون که این روزها حسابی کم‌کار شده، اما همچنان نمی‌توانیم نامش را از جماعت طناز دنیای تصویر حذف کنیم.

● حمید لولایی

خشایارخان سریال «زیر آسمان شهر» که حالا دیگر از آن نقش حسابی دور شده، اما هنوز خیلی‌ها او را خشایارخان صدایش می‌کنند و منتظرند با نقشی تازه و خندان، دوباره با او آشنا شوند.

● فرهاد آییش

کارگردان باسواد تئاتر، با مجموعه طنز «قطار ابدی» خیلی زود در دل مردم جایی برای خودش باز و با سریال «شمس‌العماره» یاد و خاطره پرویز فنی‌زاده و سریال «دایی‌جان ناپلئون» را خیلی خوب زنده کرد.