چهارشنبه, ۲۶ دی, ۱۴۰۳ / 15 January, 2025
مجله ویستا

بحران در امنیت سایت های دولتی تنها یك انتخاب


بحران در امنیت سایت های دولتی تنها یك انتخاب

۵۷ درصد سایت های مهم حكومتی ایران از میزبان های خارجی استفاده می كنند و از این بین, اطلاعات ‪ سایت حكومتی صرفا در آمریكا و كانادا نگهداری می شود

۵۷ درصد سایت‌های مهم حكومتی ایران ‌از میزبان‌های خارجی‌ استفاده می‌كنند و از این بین، ‌اطلاعات ‪ سایت حكومتی صرفا در آمریكا و كانادا نگهداری می‌شود. نتایج فوق حاصل بررسی ۸۷ روی ۱۵۰ سایت مهم حكومتی توسط مركز پژوهش‌های مجلس است. گرچه هشدار مجلسیان به وضعیت بحرانی امنیت سایت‌های دولتی قابل قدردانی است، اما نكته مهم آن است كه این هشدار و هشدارهایی از این قبیل از سوی بسیاری در سال‌های گذشته مطرح شده و به نوعی این پژوهش، یك یافته جدید محسوب نمی‌شود و بهتر بود كه در كنار این هشدار هرچه سریع‌تر مسؤولان به فكر راهكاری برای خروج از این بحران بودند چراكه یك سرور اینترنتی مثل یك خانه مستحكم می‌تواند محیط امن برای زندگی یك سایت به‌شمار آید.

● اطلاعاتی در قلب آمریكا

"مسدود كردن بیش از ‪ ۵۰۰ سایت از سوی ارایه‌كنندگان خدمات میزبانی كانادایی و آمریكایی و هك شدن چندباره وبسایت‌های مهم حكومتی نظیر وب‌سایت مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان، این سؤال تامل‌برانگیز را در ذهن تداعی می‌كند كه آیا دولتمردان نسبت به این مهم واقفند و اقدامی به‌عمل نمی‌آورند یا توسعه فناوری اطلاعات، تحقق دولت الكترونیكی و جامعه اطلاعاتی تنها در حد شعار دنبال می‌شود.

گزارش مركز پژوهش‌های مجلس، وضعیت كنونی وب‌سایت‌های دولتی از نظر امنیتی را یك بحران ملی دانسته و می‌افزاید: بررسی صلاحیت میزبان‌های وب‌سایت‌های دولتی نشان می‌دهد كه تاكنون به مقوله امنیت در فضای تبادل اطلاعات به هیچ عنوان بها داده نشده است بنابراین لزوم ایجاد مراكز داده در كشور برای جلوگیری از تعرضات الكترونیكی بیگانگان امری ضروری است.

مایكل چرتوف، یكی از معاونان وزارت امنیت ملی ایالات متحده كه یك صهیونیست اسرائیلی است، نامه محرمانه‌ای از سوی وزارت امنیت ملی با تایید آژانس امنیت ملی و كاخ سفید برای شركت‌های بزرگ میزبانی مانند ,‪Microsoft,yahoo,The Planet ‪ Interland, Peerlو ‪ Googleارسال و در آن به‌صراحت تاكید كرده كه سرورها، داده‌ها، پست‌الكترونیكی و دیگر منابع، همگی اموال ایالات متحده محسوب می‌شوند و در همین راستا مدتی پس از ارسال این نامه، جعبه‌های سیاهی كه دارای قفل و دوربین‌های نظارتی بودند، در این مركز نصب شده و طی اطلاعیه‌ای هشدار داده شده بود كه هیچ كس حق ندارد به این جعبه‌ها نزدیك شود و فقط ماموران ویژه مجاز به این كار هستند و در غیر این صورت، متخلفان مطابق قوانین جدید امنیت ملی - آمریكا - به حبس محكوم می‌شوند. به اعتقاد مركز پژوهش‌های مجلس منابع صاحب‌نظر عقیده دارند كه این جعبه‌ها برای دریافت داده‌ها، ‪ IPو بسیاری اطلاعات مرتبط دیگر به كار گرفته شده‌اند و به استناد قانون میهن‌پرستی آمریكا مصوب نوامبر۲۰۰۱- یعنی یك ماه پس از واقعه یازدهم سپتامبر - كه در سال ‪ ۲۰۰۵ نیز دوباره تایید شده است به مجریان قانون در ایالات متحده اجازه داده شده در راستای مبارزه با تروریسم، به حریم اشخاص، به‌ویژه ارتباطات الكترونیكی آن‌ها، تعرض كنند. گفتنی است گزارش پژوهش مجلس با یك سؤال به پایان رسیده است: «چگونه دستگاه‌های حكومتی ایران جرات می‌كنند در قلب این آمریكا و كشورهای هم‌پیمانش اطلاعات خود را نگهداری كنند». پرسشی كه بارها مطرح شده اما تاكنون پاسخ شفافی به آن داده نشده است.

● زیر تیغ نفس كشیدن

تهدید امنیت فعالیت سایت‌های ایرانی و ضرورت داشتن یك دیتا‌سنتر داخلی برای حفظ اطلاعات و امنیت آن‌ها دغدغه امروز نیست، چراكه قصه این ماجرا به سال‌ها قبل بازمی‌گردد. درست به ۲۵ دی‌ماه سال ۱۳۸۳، وقتی ایمیلی از طرف یك شركت آمریكایی با نام The planet به خبرگزاری ایسنا ارسال شد. در آن ایمیل آمده بود كه به‌دلیل شرایط و قوانین موجود این خبرگزاری باید طی ۴۸ ساعت سرور The planet را ترك كند. در این نامه قید شده بود این ایمیل یك دستور فوری محسوب می‌شود و به نوعی قابل برگشت یا مذاكره نیست. این خبرگزاری در آن زمان چندین ایمیل به The planet ارسال كرد و خواستار اعلام دلیل این برخورد شد، اما تمامی نامه‌‌ها بی‌جواب ماند و عاقبت با اختلالاتی كه در این خبرگزاری پیش آمد ماجرا به این‌جا ختم شد كه ایسنا به شركت Hostway كوچ كرد كه دست بر قضا این شركت هم آمریكایی بود. بعد از آن موج جدید از تحریم‌های اینترنتی علیه سایت‌های ایرانی در سال ۸۴ آغاز شد.

حداقل این موج باعث شد كه دارندگان سایت‌ها بدانند كه به چه دلیلی زیر تیغ قرار گرفته‌اند. بعد از آن بسیاری از این شرکت‌ها قوانینی را به مشتریانشان نشان دادند که اساسا خرید و فروش و هر نوع معامله‌ای را با شهروندان ایرانی منع می‌کرد. به این ترتیب عملا کار از این مرحله هم فراتر رفت و اساسا فروش هر گونه فضای اینترنتی به ایرانیان ممنوع شد. هرچند در همان زمان و حتی هم‌اکنون نیز سایت‌های ایرانی را می‌توان یافت که روی سرورهای آمریکایی قرار دارند، اما طبیعی است که این کار یا با چشم‌پوشی طرف آمریکایی و یا پنهان از آن‌ها (مثلا با استفاده از کارت‌های اعتباری که نام و آدرس غیرایرانی دارند) به فعالیت مشغولند، اما کسی نمی‌تواند تضمین بدهد که این دسته از سرورها ناگهان اقدام به حذف سرور و یا سایت‌های ایرانی نکنند. چنین موضوعی وضعیت خطرناکی را برای سایت‌های ایرانی ایجاد می‌کند به‌خصوص از آن جهت که معمولا خریداران ایرانی فضای اینترنتی اطلاعاتی در مورد چنین مواردی ندارند و اساسا بسیاری از آن‌ها حتی از شرکت میزبان وب در مورد محل سرور نیز پرسشی مطرح نمی‌کنند و به این‌گونه ناگهان مانند همان سال‌های نخست ایجاد مشكلات برای سایت‌های ایرانی، صاحبان این سایت‌ها حتی اجازه انتقال و گرفتن فایل پشتیبانی را نیز به مشتریان نمی‌دهند.

آنچنان كه عنوان شد موج برخورد با سایت‌های ایرانی از سال ۸۳ آغاز شد و این مسدودسازی‌ها به نوعی هشداری برای ایجاد محل امن برای سایت‌های ایرانی كه عمدا سایت‌‌های دولتی و نظامی را دربر می‌گرفت شامل می‌شد كه به فكر حفظ اطلاعات خود باشند، اطلاعاتی كه به‌راحتی می‌توانست در اختیار بیگانگان قرار بگیرد. وقتی مسدود‌سازی خارجی چندان هشدار جدی به حساب نیامد. هكرهای وطنی دست به كار شدند تا آن‌جا كه گروه هكر آشیانه طی اقدامی ۲۵۰ سایت مهم ایرانی را مورد هدف قرار دادند. این گروه هكر در راستای كار خود اطلاعیه‌ای نیز صادر كردند. در بخشی از این اطلاعیه آمده بود: ما در طی سالیان گذشته بارها به مدیران سرورهای عزیز ایرانی گوشزد کردیم که به مقوله امنیت شبکه اهمیت دهند و حفره‌های امنیتی سرورهای مهم خود را از بین ببرند ولی بعضی از آن‌ها تا به وضوح مشاهده نکنند که سرورشان هک شده، به‌خود نیامده و به امنیت سرور خود اهمیت نمی‌دهند. ما از دو سال پیش اعلام کردیم که دیگر سایت ایرانی هک نمی‌کنیم ولی متاسفانه بعضی از سرورهای مهم دولتی ایران که سایت‌های بزرگ دولتی - نظامی و سیاسی کشور روی آن‌ها قرار دارند هنوز مشکلات عمده‌ای از لحاظ Security و امنیت سرور دارند که متاسفانه به آن نیز اهمیتی از سوی مسؤولان داده نمی‌شود.

ما به‌عنوان گروه کوچکی از دنیای امنیت شبکه بسیار نگران این موضوع بوده و هستیم و روزانه مشاهده می‌کنیم که تعداد زیادی از سایت‌های دولتی و مهم ایرانی توسط هکرهای ایرانی و خارجی دیگر هک میشوند که در بعضی از مواقع هکرهای خارجی با نوشتن شعارهایی علیه مردم ایران، دانش -اعتقادات ایرانیان را مسخره می‌کنند. به همین دلیل در پروژه‌ای تعداد زیادی از سایت‌های مهم و دولتی ایران را هک کردیم که شاید با این تذکر ما مسؤولان کشور به مقوله امنیت سرورهای مهم دولتی ایران بیشتر از گذشته اهمیت دهند. ما صفحه اول و Index این سایت‌ها را تغییر ندادیم و هیچ خسارتی به اطلاعاتی که در این سرور و سایت‌های مهم بود وارد نکردیم و تنها فایلی با نام ash.htm که حاوی متن تذکر به مقوله امنیت شبکه هست را برای اثبات امنیت پایین سرورهای مهم دولتی ایران روی تمامی این سایت‌ها قرار دادیم. ما تا به‌حال هیچ کلمه عبور سروری را عوض نکردیم و حتی در ایمیلی که به مسؤولان سرورهای مورد نظر زدیم به این موضوع اشاره کردیم که اگر آن‌ها مایل باشند ما می‌توانیم به‌صورت رایگان باگ‌های سرورهای آن‌ها و دیگر سرورهای مهم دولتی ایران را از بین ببریم تا خدای نکرده توسط یک فرد خارجی هک نشود و یا اطلاعات مهم این سرورها توسط کسی از بین نرود که متاسفانه در بیشتر موارد به ایمیل‌های ما جوابی داده نشده است. هدف ما از این تذکر خیرخواهانه بوده و قصد آگاه کردن مسؤولان این سرور که مهم‌ترین سرور دولتی ایران است را از اهمیت مقوله امنیت شبکه داشتیم نه قصد تخریب یا خسارت. با این خبر مطمئن هستیم دیگر مدیرهای سرورهای ایرانی به امنیت سرور خود بیشتر از گذشته توجه می‌کنند.


شما در حال مطالعه صفحه 1 از یک مقاله 2 صفحه ای هستید. لطفا صفحات دیگر این مقاله را نیز مطالعه فرمایید.