تلاش های روزافزون دو كشور برای مقابله با آمریكا

نیویورك زمستان ها سرد است و سوز بدی هم دارد باید هوگو چاوس رئیس جمهور ونزوئلا را دعا كرد كه به فقرای محله برانكس نیویورك نفت ارزان داده تا آنها از سوز و سرمای زمستان در امان بمانند

ماجرا از این قرار است كه پانزده آذر رویترز نوشت: «كمك های انسان دوستانه ونزوئلا به برانكس رسید و برخی از اهالی یكی از فقیرنشین ترین محله های نیویورك را خوشحال كرد كه می توانند خانه هایشان را گرم كنند و برخی دیگر را حیرت زده كرد كه آیا آنها به مهره های سیاسی تبدیل شده اند.»رویترز به نقل از خوزه سرانو یكی از نماینده های كنگره آمریكا كه این كمك رسانی را سازماندهی كرده بود نوشت: «برای آن دسته از كسانی كه می گویند چاوس با این كار می خواسته امتیاز سیاسی بگیرد باید بگویم من از همه شركت های آمریكایی كه بخواهند با كمك به محله من امتیاز سیاسی بگیرند دعوت می كنم همین امروز بعدازظهر امتیازگیری خود را شروع كنند.»این محموله اولین محموله ارسالی از ۳۲ میلیون لیتر سوختی بود كه قرار است امسال با ۴۰ درصد تخفیف به محله برانكس سرازیر بشود.شركت سیتكو شاخه آمریكای شركت دولتی نفت ونزوئلا هم قرار است ۴۸ میلیون لیتر نفت ارزان دیگر را به ۴۵ هزار نفر از كم بضاعت های یك ایالت شمالی دیگر آمریكا یعنی ماساچوست سرازیر كند كه در نهایت حدود ده تا ۱۴ میلیون دلار به نفع آنها می شود.چاوس مردی است كه باید او را دوست داشت. چون ونزوئلا تنها كشوری است كه به كم بضاعت های آمریكایی سوخت ارزان رسانده به خصوص در شرایطی كه قیمت نفت در دو سال گذشته تقریباً دوبرابر و كمرشكن شده است. البته برخی هم می گویند ونزوئلا كشوری است كه كودكانش از سوءتغذیه رنج می برند و درست نیست پول آنها خرج كم بضاعت های نیویورك و ماساچوست بشود و اضافه می كنند اگر به خاطر افزایش بی سابقه قیمت های نفت نبود سایه ركود هنوز بر اقتصاد ونزوئلا سنگینی می كرد. اقتصادی كه در دو سه سال اخیر بهبود یافته اما نرخ بیكاری و تورم هنوز از مشكلات اصلی است.

• حكومت بولیواری مستضعفان

چاوس از زمانی كه حكومت ونزوئلا را به دست گرفته به مستضعفان و مستمندان می اندیشد و قشر فقیر جامعه همان قشری هستند كه پایه های حكومت ونزوئلا روی آنها بنا شده است.

مقامات ونزوئلا اعلام می كنند اساس حكومت سوسیالیستی چاوس بر اصول سیمون بولیوار استوار است كه حدود دویست سال پیش به عنوان یك آزادیخواه به جنگ با اسپانیایی ها رفت و موفق شد استقلال آمریكای جنوبی را به دست بیاورد. در تمام آمریكای جنوبی از او به عنوان یك قهرمان نام برده می شود. او متولد كاراكاس پایتخت فعلی ونزوئلا بود. برای همین هم هست كه نام رسمی ونزوئلا چیزی نیست جز «جمهوری بولیواری ونزوئلا». او كسی بود كه استقلال آمریكای جنوبی را به دست آورد و آمریكای جنوبی را از گزند مستبدان اسپانیایی نجات داد.

• دو برادر از شرق و غرب یكدیگر را یافتند

براساس همین عدالت ورزی و دوستی با مستضعف ها و فقیرترها ونزوئلا در سیاست خارجی خود دوستی با كشورهای جنوب یا كم تر توسعه یافته را به دوستی با كشورهای شمال یا توسعه یافته ترجیح داده. منظور از كشورهای جنوب همان كشورهای توسعه نیافته تر است كه در رویارویی با كشورهای شمال یا توسعه یافته بسیج شده اند.

در این یارگیری جهانی ونزوئلا ایران را یافته است كه ۲۵ سال پیش مستضعفانش رژیم پادشاهی كشور را فرو ریختند و حالا ایران نیز پرهیجان پیش می رود تا یكی از پرچمداران كشورهای جنوب باشد. دو كشور هم جزء كم تر توسعه یافته ها هستند، هم متكی به نفت و تاثیرگذار در اوپك، هم اوضاع سیاسی شان با اروپا تعریفی ندارد و هم مهم تر از همه دشمن مشتركشان ایالات متحده آمریكا است. دو كشور یك اشتراك دیگر هم دارند و آن دوستی با اژدهایی خفته در مشرق زمین است كه گرمای نفس آن هر روز بیشتر می شود و آن هم مثل ونزوئلا و ایران بیزار از امپریالیسم آمریكایی.چاوس از دوستی با ایران راضی است و ایران تا به اینجای كار نتوانسته یاری وفادارتر از ونزوئلا پیدا كند كه در تعاملات پیچیده جهانی كنار ایران بایستد. ایران و ونزوئلا دارند تلاش های خود را افزون می كنند تا با اقتدار بیشتری با «یك جانبه گرایی آمریكا» مبارزه كنند. اتحادی كه به نظر می رسد در كنار همان اژدهای خفته انجام می گیرد.چاوس می گوید جورج دبلیو بوش رئیس جمهور آمریكا قصد جان او را دارد. رویترز اوایل آذر به نقل از چاوس نوشته «معاملات نفتی ونزوئلا با آمریكا مثلی سوبسیدی است كه ونزوئلا به اقتصاد آمریكا تزریق می كند و همكاری نفتی آمریكایی ها در ونزوئلا تنها به غارت این كشور آمریكای جنوبی انجامیده است.» در مورد اروپایی ها هم موضع ونزوئلا فرق زیادی نمی كند. چاوس اتحادیه اروپایی را متهم كرده كه با دخالت در انتخابات ونزوئلا قصد دارند او را از قدرت بیندازند. در حالی كه ایران و ونزوئلا مشكلات عدیده ای با ایالات متحده آمریكا و اتحادیه اروپایی دارند اوضاع با چین رو به گسترش و شكوفایی است.ونزوئلا برای كم كردن اتكای خود به بازار نفت آمریكا توجه خود را به بازار چین جلب كرده كه دارد پرشتاب پیش می رود و ونزوئلا هم پرشتاب می كوشد تا چنان كه اعلام كرده صادرات نفت خود را به چین تا سال آینده چهار برابر بكند. كاری كه ایران از مدت ها پیش شروع كرده و این روزها تامین كننده اول نفت چین در جهان است.به این ترتیب، در حالی كه ایالات متحده آمریكایی نفت بسیاری از كشورهای عربی، آفریقایی و آسیای میانه را خریدار هستند و شركت های نفتی شان مشغول استخراج نفت در همان كشورها، نفر دوم و سوم اوپك لوله های نفت خود را به سمت چین سرازیر كرده اند كه بیش از یك میلیارد نفر جمعیت دارد و نامش همچنان «جمهوری خلق» چین است و حكومتش روی شانه كارگران بنا شده است اگرچه این روزها شركت های آمریكایی و اروپایی شانگهای را بیشتر شبیه به یكی از شهرهای مدرن اروپایی و آمریكایی كرده اند. ونزوئلا مثل ایران كشوری متكی به نفت است. نفتی كه حدود یك سوم درآمد ناخالص داخلی و ۸۰ درصد از صادرات كشور و نیمی از درآمدهای دولت را تشكیل می دهد.ذخایر نفت ونزوئلا در سال ۲۰۰۴ میلادی حدود ۷۸ میلیارد بشكه برآورد شده است. ایران به عنوان دومین منبع بزرگ نفتی جهان حدود ۱۳۷ میلیارد بشكه نفت را در خود جا داده است.

---