ضربتی بر پیكر شمشیربازی

خانواده ورزش شمشیربازی پس از فراز و نشیب های فراوانی كه طی چند سال اخیر بالاخص عدم همكاری ورزشكاران و دست اندركاران این رشته با مسئولان سابق داشته, امیدوار بود كه پس از انتصاب رئیس جدید به سروسامانی برسد

خانواده ورزش شمشیربازی پس از فراز و نشیب های فراوانی كه طی چند سال اخیر بالاخص عدم همكاری ورزشكاران و دست اندركاران این رشته با مسئولان سابق داشته، امیدوار بود كه پس از انتصاب رئیس جدید به سروسامانی برسد. اما زهی خیال باطل.

زیرا متاسفانه دیدگاه و عملكرد فدراسیون فعلی نه تنها باعث جبران مافات نشد بلكه لطمات فراوانی به آینده این ورزش وارد كرد. می توان دلایل متعددی را برشمرد كه باعث عقب ماندگی این ورزش و پسرفت آن خصوصا در جوامع بین المللی شد. به اعتقاد رئیس فعلی فدراسیون، شمشیربازی یكی از موفق ترین رشته ها در كشور بوده.

اما منظور ایشان از موفقیت چیست مقصود شاید فرار پیش كسوتان و بزرگان شمشیربازی از مجموعه اجرایی این فدراسیون و ورود افراد غیرمتخصص ناتوان و در مواردی غیرشمشیرباز در راس كادر فدراسیون بوده حضور اشخاص غیرشمشیرباز در شمشیر بازی به مثابه سمی مهلك است كه بر پیكره این ورزش نفوذ كرده و تیشه به ریشه این ورزش المپیكی زده. آیا حضور افراد غیرشمشیرباز با عناوینی چون نایب رئیس، مدیر تیم های ملی و سرپرست اردوهای تیم های ملی از افتخارات فدراسیون است

یا اینكه موفقیت از نظر ایشان عدم خرید و وارد كردن تجهیزات ضروری این رشته است كه این كمبودها باعث ركود این ورزش و تعطیلی شمشیربازی در بسیاری از استان ها شده است. ایشان در بازی با كلمات تبحر خاصی دارد و روند عقب افتادگی و ركود را به صرفه جویی تعبیر می كند آیا ممكن است بدون تجهیزات و لوازم ورزش شمشیربازی را پیش برد و در رشد و توسعه آن قدم برداشت.

یكی از شاهكارهای ریاست فدراسیون این بوده كه با نام صرفه جویی و عدم تجهیز ورزشكاران ملی در مسابقات برون مرزی باعث شده ورزشكار ملی ما به دلیل نداشتن وسیله برای مسابقه مجبور شود وسایل لازم را از شخصی كه پشت به كشورمان كرده و تابعیت قطر را پذیرفته قرض كند تا بتواند به مسابقه خود ادامه دهد در حالی كه مسئولان فدراسیون و ریاست فدراسیون پولی كه بابت اعزام و تجهیز تیم دریافت كرده اند را به خزانه بیت المال برمی گردانند و مدعی صرفه جویی می شوند و یا اینكه پول توجیبی ورزشكاران اعزامی به مسابقات برون مرزی را پرداخت نمی كنند و در عوض مبالغ را برمی گردانند تا خود را به عنوان مدیر دلسوز و صرفه جوگر جا بزند.

در صورتی كه عده ای خاص تحت عنوان معاون بین الملل، سرپرست اردوهای تیم های ملی و... با هزینه های گزاف در سفرهای ماركوپولویی به سر می برند. جای بسی تاسف است كه مسئولین ورزش كشور مسائل اینچنینی را هرگز نمی بینند و بدون آشنا بودن با واقعیات موجود سعی در حمایت این افراد دارند. یا شاید موفقیت از نظر ایشان عدم وجود كمیته های داوران، مربیان، آموزش، فنی، مسابقات و... در فدراسیون است جالب اینجا است تیمی كه داعیه ملال آوری در بازی های آسیایی را در سر می پروراند فاقد كمیته های مذكور بالاخص كمیته آموزش كه ركن اساسی پیشرفت و توسعه است، بوده.

همه موارد مورد اشاره از موفقیت های فدراسیون آقای باقرزاده هستند. حضور تیم های صوری در لیگ شمشیربازی كه فاقد سازمان باشگاهی هستند نیز از موفقیت های این فدراسیون بوده. عدم تعامل با آموزش و پرورش، صدا و سیما و مطبوعات نیز از موفقیت های فدراسیون است.مهمترین دستاورد و موفقیت ایشان در دوره ریاست این بوده كه چنانچه شخصی به نقد ایشان پرداخته باشد با شدیدترین رفتارها مواجه شده و عطای ماندن در شمشیربازی را به لقای آن بخشیده.

عدم برگزاری صحیح علمی اردوهای آمادگی و ناتوان بودن از ارائه برنامه كامل و علمی اردو نیز موید موفقیت ایشان بوده. جهت اطلاع رجوع شود به برنامه های ارائه شده فدراسیون به كمیته ملی المپیك. علی ایحال متاسفانه تمامی نكات مذكور جزء كوچكی از واقعیات تلخ ورزش شمشیربازی است كه گریبانگر این ورزش مفرح گشته و كسی نیز پاسخگوی كوتاهی های موجود نیست.

جالب تر اینكه در اساسنامه مجامع فدراسیون ها ریاست فدراسیون را به برگزاری مجمع در ابتدا و انتهای سال وادار كرده اما متاسفانه ایشان در ۳ سال و اندی كه ریاست فدراسیون را بر عهده دارند از برگزاری مجمع طفره می روند زیرا در مجمع با سئوالات گوناگونی مواجه خواهند شد كه پاسخی برای آن ندارند. عدم برگزاری مجامع استان ها نیز از شاهكارهای ایشان است. جالب آنكه از حدود ۱۰ استان فعال شمشیربازی در كشور چند استان رئیس هیات و سازمان رسمی ندارند.

ضمنا یكی از افتخارات مهم باقرزاده این بوده كه در زمان برگزاری انتخابات با این شعار كه ما باید هر سال چندین مربی جهت آموزش به كلاس های بین المللی اعزام كنیم و این كار مهمترین برنامه بنده نیز هست وارد میدان عمل شد. اما دریغ و صدافسوس كه در زمان ۵۳ ساله ریاست ایشان حتی یك مربی داخلی موفق به حضور در كلا س های بین المللی نشد اما در عوض اشخاص بسیاری تحت عناوین مختلف به سفرهای آنچنانی اعزام شده اند كه اكثرا جزء خانواده شمشیربازی هم نبودند.

عدم برگزاری مرتب مسابقات داخلی اعم از قهرمانی كشور رده های مختلف سنی كاپ های بین المللی داخلی اعم از جام خزر جام ستارخان نیز از موفقیت های فدراسیون بوده.

كاش روزی این ورزش به دست صاحبان اصلی اش كه دلسوز آن هستند بیفتد تا مجددا شاهد رونق و شكوفایی شمشیربازی باشیم.

قهرمان شمشیربازی و گزارشگر شمشیربازی صداوسیما

سیدعبدالرضا میرشفیعی