رومن گاری؛ نویسنده‌ای که دیگر کاری نداشت!

باگ مورن خیلی پول داشت. ولی از حق نباید گذشت که بار پولداری را با شجاعت تحمل می‌کرد و خم به ابرو نمی‌آورد.وقتی آدم یک میلیونر را می‌بیند که هند را با قحطی هایش راحت می‌گذارد و در …

باگ مورن خیلی پول داشت. ولی از حق نباید گذشت که بار پولداری را با شجاعت تحمل می‌کرد و خم به ابرو نمی‌آورد.وقتی آدم یک میلیونر را می‌بیند که هند را با قحطی هایش راحت می‌گذارد و در باب آن، داد سخن نمی‌دهد، احساس سلامت و آرامی می‌کند. البته خیلی‌ها هستند که کاری به قحطی در هند ندارند ولی خوب، آن‌ها جیبشان از شکمشان هم خالی تر است.

«رومن گاری» رمان نویس، کارگردان، خلبان و دیپلمات فرانسوی بود که سال ۱۹۱۴ به دنیا آمد و سال ۱۹۸۰ از دنیا رفت. «رومن» در «لیتوانی» به دنیا آمد و در ورشوی لهستان بزرگ شد.

«رومن» را مادرش بزرگ کرد. وقتی چهارده سالش بود به همراه مادرش به نیس ِ فرانسه آمد و ابتدا حقوق خواند و بعد خلبانی یاد گرفت و در سالیان جنگ جهانی دوم عضو نیروهای آزادی بخش فرانسه بود. سال ۱۹۴۵ اولین رمانش را منتشر کرد و بعد از آن، نزدیک به ۳۰ رمان، مجموعه مقاله و خاطرات نوشت و چندتایی هم کتاب، تحت نام مستعار «امیل آژار»، «فوسکو سینیبالدی» و «شاتان بوگات» چاپ کرد.

رومن گاری «خداحافظ گاری کوپر» را در سال ۱۹۶۹ نوشت و «سروش حبیبی» این کتاب را در سال ۱۳۵۱ و درست چهار سال بعد از انتشار کتاب در فرانسه، به فارسی ترجمه کرده است.

«خداحافظ گاری کوپر» داستان جوانی است آمریکایی به نام «لنی» که به خاطر این که در جنگ «ویتنام» شرکت نکند به صورت غیرقانونی به کوهستان آلپ در سوئیس فرار می‌کند و در خانه کوهستانی «باگ» به همراه چند اسکی‌باز دیگر همخانه می‌شود.

«لنی» جوان است و کمی بی‌خیال و رفتارهایش کمی شبیه شخصیت اصلی داستان «ناتوردشت» می‌ماند. «باگ»، که مالک کلبه و از همه ثروتمندتر است، میزبان همه ساله گروه‌های این چنینی است. این روند ادامه دارد تا این که با دختری به نام «جس» آشنا می‌شود و عشق او را از جمع خارج می‌کند. منطق ذهنی لنی برای مواجه شدن با مشکلات و مسائل زندگی جذاب و در عین حال قابل تامل و زیباست.

او تنها نویسنده ای است که دو بار موفق به دریافت جایزه ادبی گنکور شده است زیرا این جایزه تنها یک‌بار به هر نویسنده داده خواهد شد. ولی او یک‌بار با نام حقیقی (کتاب ریشه‌های آسمان) و بار دیگر با نام مستعار امیل آژار (کتاب زندگی در پیش رو) این جایزه را برد. رومن گاری این موضوع را بعد‌ها در کتاب زندگی و مرگ امیل آژار فاش کرد.

در دوم دسامبر ۱۹۸۰، گاری یک‌سال پس از مرگ همسرش (جین سیبرگ) به زندگی خود پایان داد. در کتاب «شب آرام خواهد بود» (زندگینامه) نوشت:«به‌خاطر همسرم نبود دیگر کاری نداشتم».

خداحافظ گاری کوپر

رومن گاری

سروش حبییی

انتشارات نیلوفر