آخرین سربالایی دور ایتالیا

درباره مسابقات معتبر دوچرخه سواری «جیرو ۲۰۱۰»

مسابقه‌های دوچرخه‌سواری «دور ایتالیا» ۲۰۱۰ که ۱۸ روز از آغاز آن می‌گذرد، ۵ روز دیگر در این کشور پایان می‌گیرد. مانند سایر ادوار این تور و دو تور کلاسیک دیگر دوچرخه‌سواری (دور فرانسه و دور اسپانیا) مراحل مرتفع متعددی دارد اما قسمت‌های اصلی کوهستانی و مراحل عمده عبور آن از ارتفاعات به دو هفته پایانی پیکارها مربوط می‌شود و اینک خاتمه یافته و تصویر و نمای کلی و اصلی این رقابتهای غیرقابل پیش بینی ترسیم شده است.

نود و سومین دوره پیکارهای کلاسیک دوچرخه سواری «دور ایتالیا» که مثل بسیاری از ادوار دو دهه اخیر آن در کشوری دیگر ـ هلند ـ آغاز شد و چند مرحله تایم تریل را هم در بر دارد، در نهایت سرنوشت خود را در مراحل کوهستانی ترسیم و تعیین کرد و پیراهن صورتی رنگ ویژه پیشتازان در آن مراحل صاحبان حقیقی و ماندگار خود را شناخت. اولین مرحله‌ای از «جیرو»ی امسال که کوه‌های بزرگ و بلند در آن خودنمایی کردند، مرحله هشتم بود. از آن مرحله تا مرحله چهاردهم مسابقات بیشتر در مسیرهایی هموار و دور از ارتفاعات بلند برگزار شد. البته در این مراحل رکابزنان از برخی ارتفاعات کوچک عبور کردند ولی اوج این ماجرا در مراحل پانزدهم تا بیستم شکل گرفته و ارتفاعات مشهور زونکولان، مورتیرولو و گاویا را در برگرفته است. مرحله شانزدهم یکی از معدود مراحل تایم‌تریل در کوهستان‌ها بود ولی مرحله بیستم از همه سخت‌تر جلوه می‌کند.

در تورهای اروپایی، مراحل کوهستانی و ارتفاعات موجود در مسیر از شهرت و اعتبار زیادی برخوردار است و این در حالی است که رکابزنان متخصص در عبور از ارتفاعات نیز تضمینی را بر قهرمانی خویش نداشته‌اند زیرا «سرعتی رو»‌ها گاه در مجموع مراحل یک تور بر رقبای خود سایه انداخته‌اند.

● تلفات بزرگ

«جیرو»ی امسال مثل ادوار قبلی این مسابقات قبل از ورود به روزهای پایانی خود تلفات متعددی داشته و بهتر بگوییم رکابزنان پرشماری که از مدعیان اصلی بوده‌اند بر اثر حوادث سوء ـ منجمله آسیب‌دیدگی‌ها ـ یا به کلی از صدر جدول دور افتاده و بی‌بهره از شانس قهرمانی شده و یا کلاً مجبور به ترک صحنه گشته‌اند.

اله‌ساندرو پتاکی مشهور از کشور میزبان (عکس) که با امید افزودن بر ۲۱ رتبه اولی‌اش در تک مراحل این پیکارها کارش را در رقابت‌های امسال شروع کرده بود، باید یک سال اضافی برای این مهم صبر کند زیرا مجبور شد ۱۲ روز پیش به خاطر ابتلا به برونشیت مسابقات را نیمه‌کاره بگذارد. این اتفاق در مرحله ششم این مسابقات در منطقه چیان کیانو ایتالیا روی داد. بهترین رتبه حاصله پتاکی (که تخصص‌اش در قسمت‌‌های سرعت است) در پیکارهای امسال جیرو رتبه‌های پنجمی و ششمی در مراحل دوم و پنجم تور بود.

دیگر رکابزن متضرر تور امسال ایتالیا، کارلوس ساستره فاتح اسپانیایی «دور فرانسه ۲۰۰۸» بود که در مرحله هفتم بر اثر تصادف با وینچنزو نیبالی ایتالیایی و سقوط از روی دوچرخه‌‌ زمان قابل توجهی را نسبت به پیشتازان از دست داد. او که پیشتر ۱۳/۲ دقیقه از پیشتازان تور عقب بود با واقعه مذکور ۲۰/۵ دقیقه اضافی را هم از دست داد.

مراحل یازدهم تا سیزدهم تور امسال که از چهارشنبه ۲۹ تا جمعه ۳۱ اردیبهشت برگزار شد، برنده‌هایی را معرفی کرد که حداقل دو تن از آنها جا و سهمی در رده‌های بالای جدول رده‌بندی نهایی تور نخواهند داشت. دور یازدهم که به مسافت ۱۶۳ مایل از لوچه‌را تا اکیلا برگزار شد، با قهرمانی یوگنی پتروف روسی پایان گرفت. او که در این راه ۲۹/۲۳ـ۶ ساعت رکاب زد و در طولانی‌ترین قسمت تور سرفراز شد، بیش از آن که برای خودش تبلیغ کند هموطن مشهورتر خود دنیس منچوف را به یاد آورد که جیرو را سه بار برده است. در دور دوازدهم فیلیپو پوتزاتو به رتبه اول رسید تا این مرحله ۲۰۸ کیلومتری شاهد اولین قهرمانی یک رکابزن از کشور میزبان در «جیرو»ی امسال باشد. پوتزاتو بعد از فتح این مرحله خطاب به خبرنگاران گفت: «از این برد بسیار خوشحالم. وقتی کودک بودم، کنار پدرم در کنار جاده می‌ایستادم و این مسابقه و عبور رکابزنان را تماشا می‌کردم. من باید آرامش خود را حفظ می‌کردم و در عین حال مراقب ریسک و خطرجویی و فرار رقبای خود می‌بودم.»

● تحقق یک رؤیا

در آن مراحل ریچی پورت از استرالیا که عضو تیم ساکسو بنک است درصدر جدول کلی قرار داشت و پیراهن صورتی رنگ ویژه پیشتازان را به تن کرده بود و در مرحله سیزدهم نیز که با برد مانوئل بله‌تی عضو ایتالیایی تیم CSF دومین پیروزی یک رکابزن کشور میزبان در تور امسال شکل گرفت، باز کسی پورت را در جدول رده‌بندی کلی سرنگون نکرد. مرحله سیزدهم به شهر «چزه ناتیکو»ی ایتالیا منتهی شد و بله‌تی که نقطه پایانی این مرحله فقط ۵ کیلومتر با محل تولد وی و خانه پدری او فاصله دارد، بردش را به خاطر نزدیکی فوق، برای خود تحقق یک رؤیا توصیف کرد. مسئله این بود که از ۱۲ رکابزنی که در کیلومترهای آخر این مرحله ۲۲۳ کیلومتری دست به فرار زدند، هیچ یک از بالانشینان جدول رده‌بندی کلی نبودند و در نتیجه خطری را متوجه پورت و همتاهای او نکردند. پورت در مرحله سیزدهم به رتبه سی و نهم اکتفا کرد اما پیراهن صورتی رنگ را برای خود محفوظ نگه داشت. کار او شنبه شب (اول خرداد) سخت‌تر بود زیرا در یک مسیر ۲۰۵ کیلومتری کوهستانی از منطقه فرارا تا اسولو به حرکت درآمد.

مدعیان اصلی قهرمانی در تور امسال از همان آغاز کارلوس ساستره از اسپانیا، کادل اوانز از استرالیا، بردلی ویگینز از بریتانیا، دامیانو گونه‌گو، استفانو گارزلی، فیلیپو پوتزاتو و ایوان باسو از ایتالیا و الکساندر وینوکوروف از قزاقستان به شمار می‌آمدند. این که در جریان مسابقات تعدادی از آنان کم فروغ ظاهر شدند و امثال تایلر فارار از امریکا و وینچنزو نیبالی از ایتالیا بهتر از تصورات قبلی عمل کردند، از اتفاقات معمول در تورهای بزرگ است.

منبع: Velo News