یک هفته با سیاست

رسانه ها انگلیسی در اقدامی هماهنگ حتی رقم تعیین شده برای فروش خاطرات را اعلام کردند که به موجب آن تنها زن حاضر در میان ملوانان معادل ۱۰۰ هزار پوند و سایر همراهان او جمعاً ۱۵۰ هزار پوند انگلیس درآمد از این محل کسب خواهند کرد

هفته گذشته در حالی آغاز شد که به‌نظر می‌رسید گذشت دو روز از پایان ماجرای ملوانان انگلیسی در ایران، حجم اخبار مربوط به این حادثه در رسانه‌های مختلف را با کاهش فراوان مواجه کند، اما مصاحبه ۶ تن از این ملوانان در یک پایگاه نظامی در سیصد کیلومتری جنوب غرب لندن و طرح ادعاهائی در مورد بدرفتاری با آنها در ایران بار دیگر این موضوع را در صدر اخبار جهان قرار داد.

مقامات ایرانی با اشاره درست به قرنطینه ۲۶ ساعته ملوانان، اظهارات جدید آنها را ناشی از فشارهای وارده در دوره بازجوئی در انگلستان دانسته و هرگونه بدرفتاری با این افراد در دوره بازداشت در ایران را تکذیب می‌کردند، اما اقدامات و اظهارات گام به گام ملوانان انگلیسی، نشان می‌داد که انگلیسی‌ها برنامه گسترده‌ای برای بدنام کردن ایران تدارک دیده‌اند که یک پرده از آن در صدور مجوز بی‌‌سابقه برای فروش خاطرات ملوانان آزاد شده در دوران بازداشت در ایران بود این اقدام که بنا به اظهار برخی سیاستمداران انگلیسی، عرف مورد قبول وزارت دفاع بریتانیا را زیر پا می‌گذاشت، با این توجیه وزارت دفاع پیگیری می‌شد که موضوع بازداشت ملوانان در ایران، یکامر استثنائی بوده و لذا موافقت استثنائی با فروش خاطرات نیز بلامانع است.

رسانه‌ها انگلیسی در اقدامی هماهنگ حتی رقم تعیین شده برای فروش خاطرات را اعلام کردند که به موجب آن تنها زن حاضر در میان ملوانان معادل ۱۰۰ هزار پوند و سایر همراهان او جمعاً ۱۵۰ هزار پوند انگلیس درآمد از این محل کسب خواهند کرد.

یکی از شبکه‌های تلویزیونی انگلیس هم تصاویری از مصاحبه این زن را در حالی پخش کرد که ظاهراً همواره با بغض سخن می‌گفت و ادعاهای غیراخلاقی علیه زندانبان خود مطرح می‌کرد. وی همچنین مدعی شد که رفتار با او به‌گونه‌ای بوده است که او از ساختن تابوت خود در زندان اطمینان حاصل کرده است همین شبکه ادعاهائی از جوانترین عضو گروه که در ایران به ”مستربین“ معروف شده بود نیز منتشر کرد که بسیار توهین‌آمیز می‌نمود. اما پس از چند روز استفاده تبلیغاتی، در میانه هفته اخباری اعلام شد که نشان می‌داد برخلاف اطلاعات منتشر شده قبلی، اقدام ملوانان آزاد شده برای فروش خاطرات خود مورد موافقت وزارت دفاع بریتانیا نمی‌باشد.

به‌عبارت دیگر پس از بهره‌برداری کافی و حتی بیش از حد از موضوعی که ظرفیت این حد از خبرسازی را نداشت دولتمردان انگلیسی ادعای پایبندی به قانون از خود به نمایش گذاشتند و زمانی مخالفت خود با اقدام بی‌سابقه در مورد فروش خاطرات ملوانان آزاد شده را اعلام کردند که در واقع منافع لازم از تبلیغات رسانه‌ای پیرامون این موضوع را کسب کرده بودند.

البه ادعاهای متعدد ملوانان آزاد شده و ایراد اتهام به ایران تنها عاملی نبود که باعث شد موضوع در تمام روزهای هفته گذشته در کانون توجهات داخلی و خارجی باشد. بلکه بارگشائی مجلس پس از حدود ۲ هفته: تعطیلی و اظهارنظر تعدادی از نمایندگان از فراکسیون‌های مختلف مجلس در مورد مراحل گوناگون از دستگیری تا بازگشت ملوانان انگلیسی به کشورشان به‌خصوص مراسم بدرقه آنها توسط رئیس‌جمهور و تعداد دیگری از مقامات دولتی - از عواملی بود که این موضوع را در سطح رسانه‌های داخیل همچنان زنده نگه می‌داشت.

اگرچه در این مورد نمایندگان فراکسیون اقلیت مجلس مواضع تندتری اتخاذ کردند، اما بعضی از نمایندگان فراکسیون اصولگرایان مجلس هم از جهت اعتراض به مراسم بدرقه ملوانان، با همکاری خود در فراکسیون اقلیت همزبانی کردند و این کار رئیس‌جمهور را خلاف شأن ملت و دولت ایران دانستند.

روز یکشنبه بیستم فروردین‌ماه عضو فراکسیون اقلیت مجلس هفتم نسبت به نحوه عملکرد رئیس‌جمهور در آزادی‌ ملوانان انگلیسی گفت: ”حداقل اگر این بحث‌ها در مجلس انجام می‌شد، ما به رئیس‌جمهور یاد می‌دادیم که چطور در این مورد رفتار کند“. به گزارش ایلنا، اسماعیل جبارزاده در تذکر آئین‌نامه‌ای خود به استناد به ماده ۲۳ آئین‌نامه گفت: ”براساس بند ۱۱ این ماده حفظ شأن و منزلت و اقتدار مجلس و دفاع از حقوق و جایگاه قانونی نمایندگان از جمله وظایف هیئت‌رئیسه به‌ویژه ریاست مجلس است“.

وی در واکنش به اقدام حداد عادل مبنی بر قطع سخنان خود با استناد به بی‌ارتباطی موضوع به جلسه اضافه کرد: ”شأن مجلس را کجا باید تذکر داد؟ ما به‌عنوان نماندگان این ملت بزرگ حق داریم که در جریان امور باشیم“. نماینده تبریز در مجلس هفتم با اشاره به بحث آزادی ۱۵ ملوان انگلیسی ادامه داد: ”شأن ملت ایران این نیست که رئیس‌جمهور منتخبشان در کاخ ریاست جمهوری همراه کابینه‌اش بیاید ملوانانی که به خاک ایران تجاوز کرده بودند را بدقه کند“. جبارزاده افزود: ”حداقل یک سال باقی مانده از عمر مجلس را به‌گونه‌ای پیش ببرید که نمایندگان در جریان امور کشور قرار گیرند و اجازه دهید اگر مجلس در رأس امور است، شأن و اقتدارش حفظ شود، قبل از او رئیس اصولگرای کمیسیون فرهنگی مجلس هم تأکید بر اینکه ”ابهامات و سؤالات اساسی برای نخبگان نسبت به آنچه در پشت صحنه وقایع آزادسازی نظامیان صورت گرفته، وجود دارد“ بهره‌برداری تبلیغاتی انگلیسی‌ها از این موضوع را امری معمول دانست که به گفته او ایران نیز به‌نحو دیگری از آن استفاده کرده بود: ”در دنیای امروز استفاده از رسانه‌ها و صنعت فرهنگ در سیاست امر معمولی است و همانطور که در جلسه مطبوعاتی آقای احمدی‌نژاد از رسانه‌ها در جهت تثبیت یک هدف استفاده شده، انگلیسی‌ها هم استفاده کردند“. [ایلنا شنبه ۱۸ فروردین‌ماه] وی در عین حال به برخی سؤالات اساسی اشاره کرد که به گفته او در حواشی موضوع دستگیری و آزادی ملوانان وجود دارد: ”در ارزیابی آنچه اتفاق افتاده است می‌توان دو بخش واقعیت و فرآیندی که منجر به موضع‌گیری رئیس‌جمهور شد و دیگری نتیجه‌ای که در موضع‌گیری رئیس‌جمهور به‌دست آمد را از هم جدا کرد.

نماینده تهران تأکید بر اینکه قطع‌‌نظر از اقدام شایسته مرزبانان دریائی که اقتدار ملی ما را به رخ کشیدند و به هر کس که قصد تجاوز داشته باشد درس دادند، سؤالات اساسی مطرح است، گفت: سؤالات اساسی این است که میزان نقص قوانین بین‌المللی و قصد و نیت این نقض از سوی انگلیس چه بوده است؟ اگر قصد جاسوسی بوده، آزادسازی متجاوزان آن هم با این شکل و شمایل مواجه است؟ اگر قصد جاسوسی نبوده است، پس بحث‌های قبلی و آن شعارهای تندروانه که بعضی حتی اعدام نظامیان انگلیسی را به میان می‌کشید، چه توجهی‌ پیدا می‌کند. افروغ تصریح کرد: سؤالات اساسی دیگری هم مطرح است که آیا بین آن اولتیماتوم دولت انگلیس و این آزادسازی رابطه وجود دارد؟

آیا واقعاً عذرخواهی صورت گرفته است؟ نماینده تهران با بیان اینکه به‌نظر بنده اگر عذرخواهی دولت انگلیس صورت گرفته بود نیازی به آن شکل خاصی از بدرقه نبود، گفت: زیبنده یک نظام نیست که هیئت‌دولت و در رأس آن ریاست‌جمهوری با آن همه ۱۵ نظامی عادی را با آن وضعیت بدرقه کنند افروغ تصرحی کرد آن شکل آزادسازی و بدرقه چیزی بیشتر از رافت بود و صرفاً بوی رأفت نمی‌دهد. رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس هفتم ادامه داد: ای کاش بدون اینکه از نام پیامبر اعظم (ص) و نام حضرت موسی و عیسی (ع) برای آزادسازی ملوانان استفاده شود، صرفاً بیان می‌شد رأفت رهبری نظام مشمول حال این نظامیان شده و بدون انجام هیچگونه مراسم راهی انگلیس می‌شدند.

رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس اما به موضوع مهمتری هم اشاره کرد که مورد سؤال بعضی از مردم نیز بود. افروغ با بیان اینکه بحث می‌شود که ظاهراً عذرخواهی دولت انگلیس در کار نبوده است گفت: در چنین شرایطی شبهه استفاده از صنعت فرهنگ و بهره‌برداری‌های سیاسی از صنعت رسانه تقویت می‌شود. نماینده تهران تأکید کرد: ای کاش این رأفت ولو در شکل عادی آن قبل از اولتیماتوم صورت می‌گرفت و ای کاش این رأفت بعد از عذرخواهی صورت گرفته باشد وی با بیان اینکه سؤالاتی مطرح است که دولت باید به آنها پاسخ دهد، خاطرنشان کرد: اینها سؤالات مربوط به مبانی و فرآیندهای واقعیت اخیر است.

در همان روز خبرگزاری‌های داخلی اظهارنظر یک عضو دیگر فراکسیون اقلیت مجلس که در ماه‌های اخیر سردمدار فراخوانی رئیس‌جمهور به مجلس شده است - را نیز منتشر کردند که معتقد بود: ”اگر ملوانان انگلیسی متجاور نبوده و به جاسوسی علیه ایران مبادرت نکردند، چرا دستگیر و هزینه‌های ناشی از آن به کشور و ملت ایران تحمیل شده است و چنانچه دستگیرشدگان واقعاً به آب‌های سرزمینی ایران تجاور کرده و این اقدام آنها به‌گونه‌ای بوده است که استحقاق مجازات را داشته‌اند، چرا رئیس‌جمهور آن را تأیید و از خداوند برای آنها آرزوی توفیق می‌نماید؟“ اکبر اعلمی دیدگاه خود در خصوص آغاز و پایان این ماجرا را در عبارت مختصری بیان کرد: ”به‌رغم آغاز خوش این پدیده پایان بد آن سیاست برد، باختی که به نفع ایران در دست مقامات ایرانی بود را به سیاست باخت - باخت علیه طرفین مبدل کرد“ حجت‌الاسلام سید جعفر سادات موسوی عضو فراکسیون اصولگرایان هم جزء دیگر منتقدانی بود که اعتقاد داشت: ”دولت باید در آزادسازی نظامیان انگلیسی همه جوانب را در نظر می‌گرفت“.

وی همچنین با اشاره به اظهارات ملوانان آزاد شده پس از بازگشت به انگلیس گفت: ”اگر می‌خواستند برنامه‌ای را برای آزادی ۱۵ نظامی انگلیس بگذارند، با این احتمالات که آنها در کشورشان اظهاراتی در مورد اعتراف به زور خواهند داشت، باید صورت می‌دادند“، اما در این میان رئیس مجلس تلاش کرد تا هم نگاهی به منتقدان داشته باشد و هم از همگان بخواهد آنچه را که او دستاوردهای مثبت موضوع اخیر می‌دانست، فراموش نکند. وی برای بیان دیدگاه خود در این مورد بیتی از حافظ را قرائت کرد:

”چو قسمت ازلی بی‌حضور ما کردند

گر اندکی نه به وفق رضاست خرده مگیر“

به هر حال اکنون موضوع به پایان رسیده است و پیش‌بینی می‌شود که اقدامات تبلیغی انگلیس‌ها نیز در آینده‌ای نه چندان دور به پایان برسد. البته بار دیگر مردم شاهد پروژه مهمی بودند که به ادعای سیاستمداران وابسته به دو جناح، در صورت بهره‌برداری مسئولان دولت نهم از دیدگاه‌های مشورتی نمایندگان مجلس و فعالان سیاسی، سرانجام مطلوبتری برای آن قابل تصور بود اگرچه به‌نظر می‌رسد سؤالات موجود در اذهان مردم به‌صورت کامل از بین نخواهد رفت. سؤالاتی که بخشی از آن در آخرین شماره نشریه یالثارات الحسین (ع) درج شده بود.

۱) اگر آزادی این جماعت متجاوزرا بتوانیم یک جوری توجیه کنیم قطعاً ملاقات با رئیس‌جمهور و اعطاء جایزه و کادو و کت و شلوار و مصالحه و معاتقه برای متجاوزان انگلیسی به هیچ شکل قابل درک و هضم نیست! در هیچ جای دنیا متجاوز اجنبی را عالی‌ترین مقام رسمی مملکت با کادو بدرقه نمی‌کند! هیچ عاقلی هم به سرباز متجاوز بیگانه جایزه نمی‌دهد!

۲) بدون شوخی اگر این پانزده متجاوز، انگلیسی نبودند (مثلاً افغانی یا عراقی بودند) آنگاه با آنها چه رفتاری می‌شد؟ باز هم جایزه و هتل پنج ستاره و کت و شولار و ملاقات با احمدی‌نژاد در کار بود؟

۳) می‌گویند در پایگاه‌های دریائی انگلیس یک آگهی به این مضمون نصب شده است: دو هفته اقامت با پذیرائی ویژه ایرانی، دریافت رایگان یک دست کت و شلوار و مقادیر فراوانی جایزه و کادو، ملاقات با رئیس‌جمهور ایران تنها با یک تجاوز ساده به آب‌های ایران! فرصت را از دست ندهید!

۴) در روزهای اوج ماجرای پانزده نظامی متجاوز انگلیسی گروهی از امت حزب‌الله در مقابل سفارت انگلستان و در حمایت از دولت تظاهرات کردند و یکی از تظاهرکنندگان در حال عکاسی از جمعیت به‌دست برادران ناجا دستگیر شد و با اتهام اقدام علیه امنیت ملی از دادسرا سر درآورد و متحمل یک وثیقه هفت میلیون تومانی هم شد! (این برادر فرزند شهید هم می‌باشد. جه تاطلاع مقامات مسئول!)

---