معرفی روزنامه های عربی كویت

در ادامه معرفی روزنامه های عربی باید از كویت گفت كشوری در حاشیه جنوبی خلیج فارس با جمعیتی حدود ۵ ۲ میلیون نفر و رژیمی پادشاهی كه ۳۰ درصد این جمعیت شیعه و بقیه اهل تسنن هستند گرچه از زمان استقلال كویت تاكنون بیش از نیم قرن نمی گذرد اما این كشور همواره جزیره ای با ثبات در حاشیه خلیج فارس بوده و از راه درآمدهای كلان نفتی وضعیت اقتصادی متعادل و مرفهی داشته است

كشوری كوچك با مطبوعاتی كهن

در ادامه معرفی روزنامه های عربی باید از كویت گفت. كشوری در حاشیه جنوبی خلیج فارس با جمعیتی حدود ۵/۲ میلیون نفر و رژیمی پادشاهی كه ۳۰ درصد این جمعیت شیعه و بقیه اهل تسنن هستند. گرچه از زمان استقلال كویت تاكنون بیش از نیم قرن نمی گذرد اما این كشور همواره جزیره ای با ثبات در حاشیه خلیج فارس بوده و از راه درآمدهای كلان نفتی وضعیت اقتصادی متعادل و مرفهی داشته است. به استثنای زمانی كه صدام حسین ناگهان پس از پایان جنگ با ایران، كویت را استان شانزدهم عراق معرفی كرد و به آنجا لشكر كشید تقریباً كویتی ها همیشه در آرامش زندگی كرده اند و همین مسئله موجب شده تا از نظر اقتصادی، سیاسی و فرهنگی نیز شاهد ثبات و استقرار باشند. دیوانگی صدام گرچه خواب كویتی ها را برآشفت اما با لشكركشی نیروهای بین المللی به خلیج فارس شرایط تازه ای را در منطقه پدید آورد كه از جمله پیامدهای آن احیای دوباره حاكمیت آل صباح در كویت، اعلام نظم نوین جهانی و سرانجام لشكركشی برای سرنگونی و سقوط رژیم بعث عراق بود. از نظر رسانه ای كویتی ها طی پنجاه سال گذشته تجارب خوبی در حوزه اطلاع رسانی به ویژه مطبوعات آموخته اند. قدمت روزنامه های این كشور نشان می دهد كه كویتی ها هم چون سعودی ها _ و حتی پیش از آنها _ به اهمیت رسانه ها پی برده اند. همان طور كه در یادداشت قبلی گفته شد ثروت های نفتی در كنار جذب نخبگان فرهنگی در عربستان سعودی موجب شد تا این كشور بتواند به یك امپراتوری رسانه ای دست یابد. این تجربه پیش از سعودی، در كویت آزموده شده بود و دولت كویت با جلب نخبگان فرهنگی كویتی و غیركویتی _ به ویژه مصری ها _ توانسته بود برای خود در عرصه رسانه ها جایگاهی درخور توجه به دست آورد. اما از آنجا كه ظاهراً كویتی ها بلندپروازی های امثال سعودی را نداشتند به اندازه خود اكتفا كرده و دست به انتشار رسانه های فرامنطقه ای نزدند. در كویت نیز چون سعودی، اكثر رسانه ها دولتی است و خبرگزاری مشهور «كونا» مهم ترین منبع خبری مطبوعات به شمار می رود. مهم ترین روزنامه های كویتی را باید «الرای العام»، «السیاسه»، «الابناء»، «الوطن» و «القبس» دانست كه در كنار ماهنامه مشهور و كهن «العربی» تقریباً چهره مطبوعاتی این كشور كوچك را ترسیم می كنند. به جز مطبوعات، رادیو كویت با چهار فرستنده به زبان های عربی، انگلیسی و فرانسه و فارسی برنامه پخش می كند و تلویزیون دولتی این كشور نیز با چهار كانال به زبان های عربی و گاه انگلیسی فعالیت دارند. در كنار اینها باید از دو روزنامه «كویت تایمز» و «عرب تایمز» نیز یاد كرد كه به زبان انگلیسی چاپ می شود و مهم ترین خبرهای جهان را به همراه اخبار كویت و دیدگاه ها و مواضع این كشور دراختیار مخاطبان خارجی قرار می دهند. در اینجا به بررسی بیشتر روزنامه های كویت می پردازیم.

۱- الرای العام، مهم ترین و قدیمی ترین روزنامه كویتی است كه روزنامه رسمی دولت محسوب می شود و نظرات حكومت را منعكس می سازد. از میزان تیراژ این روزنامه اطلاعی در دست نیست اما گفته می شود الرای العام در ۱۶ صفحه چاپ شده و تا حدودی بر افكار عمومی كشور تاثیرگذار است.

۲- السیاسه روزنامه دیگر كویتی است كه گفته می شود با تیراژی حدود ۷۰ هزار نسخه چاپ می شود. این روزنامه در كشور های اردن، عربستان سعودی و مصر هم دفاتری دارد و نسخه هایی از آن به این كشور ها ارسال می گردد. السیاسه در ۴۸ صفحه منتشر می شود و نخستین شماره های آن در ۳۸ سال پیش چاپ شد. از همین رو اكنون بیش از ۱۳۰ هزار شماره مسلسل را پشت سر گذاشته است. گرچه زیر لوگوی این روزنامه عبارت «یومیه، سیاسیه، مستقله» به چشم می خورد اما همانطور كه گفته شد غالب روزنامه ها در كویت دولتی هستند. سردبیر السیاسه احمد جارالله است كه از شخصیت های مطبوعاتی نامدار كویت به شمار می رود. سال گذشته پس از ترور رفیق حریری در لبنان این روزنامه نگار كویتی از جمله اولین كسانی بود كه دست سوری ها را در این حادثه دید و به آنها توصیه كرد در سیاست های گذشته خود تجدیدنظر كنند و خود را با شرایط جدید جهانی هماهنگ سازند. همین مسئله تا حدودی روابط دو كشور سوریه و كویت را تیره كرد و سوری ها از طریق دادگستری لبنان علیه او اقامه دعوی كردند. جالب اینكه در همان زمان جارالله افشا كرد و گفت كه سرلشگر جمیل السید رئیس سازمان امنیت لبنان در ترور رفیق حریری دست داشته است. نكته ای كه اخیراً گزارش سازمان ملل متحد نیز بدان اشاره كرده و سوریه را در وضعیت دشواری قرار داد. حرف های آن روز احمد جارالله هنوز هم خواندنی و شگفت انگیز است.

---