عقاید اقوام مختلف جهان درباره ی مصلح موعود

مسئله ی عقیده به ظهور مصلح جهانی در پایان دنیا امری عمومی و همگانی است و اختصاص به هیچ قوم و ملتی ندارد

مسئله‌ی عقیده‌ به ظهور مصلح جهانی در پایان دنیا امری عمومی و همگانی است و اختصاص به هیچ قوم و ملتی ندارد. سرمنشاء این اعتقاد کهن و ریشه‌دار علاوه بر اشتیاق درونی و میل باطنی هر انسان که به طور طبیعی خواهان حکومت حق و عدل و برقراری نظام صلح و امنیت در سرتاسر جهان است نویدهای بی‌شائبه‌ی پیامبران الهی(ع) در طول تاریخ بشریت به مردم مؤمن و آزادی‌خواه جهان است. تمام پیامبران بزرگ الهی در دوران مأموریت الهی خود به عنوان جزئی از رسالت خویش به مردم وعده داده‌اند در آخرالزمان و در پایان روزگار، یک مصلح بزرگ جهانی ظهور خواهد نمود و مردمان جهان را از ظلم ظالمان و ستم ستم‌گران نجات خواهد داد و فساد، بی‌دینی و بی‌عدالتی را در تمام جهان ریشه‌کن ساخته و سراسر جهان را پُر از عدل و داد خواهد کرد. سیری کوتاه در افکار و عقاید ملل مختلف جهان مانند؛ مصر باستان، هند، چین، ایران و یونان و نگرش به افسانه‌های دیگر اقوام مختلف بشری این حقیقت را به خوبی روشن و مسلم می‌سازد که همه‌ی اقوام مختلف جهان با‌آن همه اختلاف آراء، عقاید و اندیشه‌های متضادی که با یک‌دیگر دارند، در انتظار مصلح موعود جهانی به سر می‌برند. اینک فهرست مختصری از بازتاب این عقیده در میان اقوام و ملل مختلف جهان تقدیم حضور می‌گردد:

۱) ایرانیان باستان معتقد بودند که: «گرزا سپه» قهرمان تاریخی آنان زنده است و در «کابل» خوابیده و یک‌صدهزار فرشته او را پاسبانی می‌کنند تا روزی که بیدار شود، قیام کند و جهان را اصلاح نماید.

۲) گروهی دیگر از ایرانیان می‌پنداشتند که: «کی‌خسرو» پس از تنظیم کشور و استوار ساختن شالوده‌ی فرمانروایی، دیهیم پادشاهی به فرزند خود داده به کوهستان رفته و در آن‌جا آرمیده تا روزی ظاهر شود و اهریمنان را از گیتی براند.

۳) نژاد اسلاو بر این عقیده بودند که از مشرق زمین یک نفر برخاسته و تمام قبایل اسلاو را متحد ساخته و آن‌ها را بر دنیا مسلط می‌گرداند.

۴) نژاد ژرمن معتقد بودند که؛ یک نفر فاتح از طوایف آنان قیام می‌نماید و «ژرمن» را بر دنیا حاکم می‌گرداند.

۵) اهالی صربستان انتظار ظهور «مارکو کرالیویچ» را داشتند.

۶) برهمائیان از دیرزمان بر این عقیده بودند که در آخر‌الزمان «وشینو» ظهور نموده، بر اسب سفیدی سوار می‌شود و شمشیر آتشین بر دست گرفته و مخالفین را خواهد کُشت و تمام دنیا «برهمن» گردد و به این سعادت برسد.

۷) ساکنان جزایر انگلستان، از چندین قرن پیش آرزومند و منتظرند که «ارتور» روزی از جزیره «آوالون» ظهور نماید و نژاد «ساکسون» را در دنیا غالب گرداند و سعادت جهان نصیب آن‌ها گردد.

۸) اسن‌ها معتقدند که پیشوایی در آخرالزمان ظهور کرده، دروازه‌های ملکوت آسمان را برای آدمیان خواهد گشود.

۹) سلت‌ها می‌گویند؛ پس از بروز آشوب‌هایی درجهان «بوریان بور ویهیم» قیام کرده دنیا را به تصرف خود در خواهد آورد.

۱۰) اقوام اسکاندیناوی معتقدند که برای مردم دنیا بلاهایی می‌رسد، جنگ‌های جهانی اقوام را نابود می‌سازد، آن‌گاه «اودین» با نیروی الهی ظهور کرده و بر همه چیره می‌شود.

۱۱) اقوام اروپای مرکزی در انتظار «بوحض» می‌باشند.

۱۲) اقوام امریکای مرکزی معتقدند که؛ «کوتزلکوتل» نجات‌بخش جهان، پس از بروز حوادثی در جهان، پیروز خواهد شد.

۱۳) چینی‌ها معتقدند که «کرشنا» ظهور کرده، جهان را نجات می‌دهد.

۱۴) زرتشتیان معتقدند که؛ «سوشیانس» (نجات‌‌دهنده‌ی بزرگ جهان) دین را درجهان رواج دهد، فقر و تنگ‌دستی را ریشه‌کن سازد ایزدان را از دست اهریمن نجات داده، مردم جهان را هم‌کفو و هم‌گفتار و هم‌کردار گرداند.

۱۵) قبایل «ای‌پوور» معتقدند که؛ روزی خواهد رسید که در دنیا دیگر نبردی بروز نکند و آن به سبب پادشاهی دادگر در پایان جهان است.

۱۶) گروهی از مصریان که در حدود ۳۰۰۰ سال پیش از میلاد، در شهر «ممفیس» زندگی می‌کردند، معتقد بودند که سلطانی در آخرالزمان با نیروی غیبی بر جهان مسلط می‌شود، اختلاف طبقاتی را از بین می‌برد و مردم را به آرامش و آسایش می‌رساند.

۱۷) گروهی دیگر از مصریان باستان معتقد بودند که فرستاده‌ی خدا در آخرالزمان، در کنار خانه‌ی خدا پدیدار گشته جهان را تسخیر می‌کند.

۱۸) ملل و اقوام مختلف هند، مطابق کتاب‌های مقدس خود، در انتظار مصلحی هستند که ظهور خواهد کرد و حکومت واحد جهانی را تشکیل خواهد داد.

۱۹) یونانیان می‌گویند؛ «کالویبرگ» نجات‌دهنده‌ی بزرگ، ظهور خواهد کرد و جهان را نجات خواهد داد.

۲۰) یهودیان معتقدند که در آخرالزمان «ماشیع»(مهدی‌ بزرگ(عج)) ظهور می‌کند و ابدالآباد در جهان حکومت می‌کند. یهودیان او را از اولاد حضرت اسحاق(ع) می‌پندارند، در صورتی که «تورات» کتاب مقدس یهود، او را صریحاً از اولاد حضرت اسماعیل(ع) دانسته است.

۲۱) نصارا نیز به وجود حضرت مهدی(عج) قایلند و می‌گویند: او درآخرالزمان ظهور خواهد کرد و عالم را در خواهد گرفت، ولی در اوصافش اختلاف دارند.

آن‌چه از نظر خوانندگان گرامی گذشت- گرچه همه‌ی آن‌ها با حضرت مهدی(عج) کاملاً تطبیق نمی‌کند و حتی برخی از آن‌ها اصلاً با مهدی موعود اسلام وفق نمی‌یابد- از یک حقیقت مسلم حکایت می‌کند و آن این که این افکار و عقاید و آرا که همه‌ی آن‌ها با مضمون‌های مختلف، ازآینده‌ای درخشان و آمدن مصلحی جهانی در آخرالزمان خبر می‌دهند، نشان‌گر این واقعیت است که همه‌‌ی آن‌ها در واقع از منابع پُرفیض وحی سرچشمه گرفته است، لیکن در برخی از مناطق دوردست که شعاع حقیقت در آن‌جا کمتر تابیده است در طول تاریخ به تدریج از فروغ آن کاسته شده و فقط کلیاتی از نویدهای مهدی موعود و مصلح جهانی(عج) در میان ملت‌ها به جای مانده است.

البته سالم ماندن این نویدها در طول قرون متمادی، خود بر اهمیت موضوع می‌افزاید و «مسئله‌ی مهدویت» و ظهور مصلح جهانی را قطعی‌تر می‌کند. بنابراین، عقیده به ظهور مبارک حضرت مهدی(عج) در آخرالزمان یک عقیده‌ی عمومی است و اگر کلمه‌ی «مهدی» و واژه‌های دیگر را که پیروان سایر ادیان و مذاهب مختلف جهان بر آن حضرت اطلاق می‌کنند از قالب اصطلاح اختصاصی آن‌ها در آوریم و آن حضرت را «نجا‌ت‌بخش بزرگ آسمانی» یا «مصلح جهانی» و یا «رهایی‌بخش غیبی» بنامیم، اختلاف اسمی نیز رفع می‌شود.

تحقیق و تدوین:

نفیسه‌السادات شمس

دکتر داود میرزائی‌مقدم