مهمانی نمایشی برای زنان, آسایشی برای مردان

آقایان و خانم ها نگاه ها و عادات متفاوتی نسبت به مهمانی دارند

زن‌ها و مردها مانند خیلی چیزهای دیگر برای مهمانی دادن یا مهمانی رفتن رویکردهای متفاوتی دارند. برای مهمانی برپاکردن مردها به شکل معمول کارهای بیرون از خانه را که نیاز به دقت و ظرافت کمتری دارد به عهده می‌گیرند و خانم‌ها به ظرافت‌های مهمانی دادن در داخل خانه می‌پردازند.

مردها خرید کردن را به عهده می‌گیرند چون با یک لیست خرید در دست به ترتیب غرفه‌ها نیازها را تهیه‌می‌کنند و کار همین جا تمام می‌شود و با دست پر و غرور به خانه برمی‌گردند!

حال نوبت خانم خانه است که آن خریدها را جا‌به‌جا کند و خراب‌شدنی‌ها را داخل یخچال جای دهد. تازه اول راه است! همه اجناس خریداری شده تبدیل می‌شود به مواد اولیه‌ای برای تهیه و پخت انواع خوراکی‌ها. از سالاد، ماست و خیار گرفته تا سبزی خوردن سر سفره و گل و بته ساختن از تربچه و پیازچه‌ها تا تهیه غذای اصلی و آبکش کردن و دم‌کردن برنج و درست کردن دسر که هر کدام برای خوب از آب درآمدنشان، نیازمند ترفندهای ماهرانه آشپز است. از کدبانوها هم که بگذریم، چون حتما می‌خواهند نان سر سفره و شیرینی‌ها را هم خود بپزند و ماست‌های پاستوریزه بازار هم چنگی به دلشان نمی‌زند و می‌خواهند خودشان ماست بزنند!

زنان همه این ریزه‌کاری‌ها را به شوق آمدن مهمان‌ها و گپ و گفت‌های مفصل زنانه‌شان انجام می‌دهند. خانم‌ها خصوصی‌ترین مسائل و جزئی‌ترین اتفاقات روزمره را با آب و تاب برای همدیگر تعریف می‌کنند و زن‌های دیگر مهمانی هم با لذت گوش می‌دهند و به قول معروف مستمع، صاحب سخن را بر سر ذوق می‌آورد و زنان برای هم شنوندگان خوب و دقیقی هستند. گویی خانم‌ها مهمانی را برای گفتن حرف‌هایی که در زندگی روزمره با همسر و فرزندانشان گوشی برای شنیدن‌اش نمی‌یابند، دوست می‌دارند و مهمانی برایشان یک پدیده شخصی است. حرف‌هایشان تمامی ندارد و حتی موقع خداحافظی ممکن است دقایقی طولانی، دم در آخرین حرف‌هایشان را تندتند و مختصر به هم بگویند و تحلیل و تفسیرش را موکول کنند به دفعه بعدی دیدار یا حتی مکالمه تلفنی فردا. برعکس آنها مردها هستند که به طور معمول از حرف و صحبت‌های خصوصی پرهیز می‌کنند. مردها درباره مسائل اقتصادی، اجتماعی یا حتی بازی فوتبال و سردی و گرمی آب و هوا با هم به بحث می‌نشینند و اگر در جمع‌شان صمیمیت چندانی هم نباشد این گپ‌های کلی و غیرشخصی به اصطلاح کُرک نمی‌اندازد و در جایی متوقف می‌شود و به لبخندهایی تصنعی ختم می‌شود و در ادامه مهمانی به تماشای تلویزیون و بازی کردن با گوشی‌های تلفن همراهشان بسنده می‌کنند تا معاشرت با یکدیگر.

اغلب خانم‌ها در جایگاه میزبان سعی می‌کنند پذیرایی شایان و درخوری از مهمان‌هایشان داشته باشند و گاه به تعارفات بسنده نکرده و برای مهمان‌ها میوه هم پوست می‌کنند که مهمان زحمت پوست کندن میوه را هم به خود ندهد و به همین ترتیب سر سفره غذا بدون میل و خواست مهمان کفگیری برنج و قاشقی خورش به بشقاب مهمان سرازیر می‌کنند تا همه چیز برای مهمان کامل و بی‌نقص اجرا شود. از منظر زنان، مهمانی بیشتر به نمایشی برای بجا آوردن ادب و تکریم مهمان است، اما مردها مهمانی را ساده‌‌تر می‌گیرند. عموما راحت‌تر هستند و فکر می‌کنند هر کس هر موقع تمایل به خوردن داشت حتما خواهد خورد، چون مسلم است خوراکی‌ها برای خوردن بوده و دکوری نیست و نیازی به خواهش و التماس ندارد. آنها گاهی آنقدر میزبانی را راحت برگزار می‌کنند که جلوتر از مهمان دست به سمت ظرف میوه برده و میوه‌ای را به دندان می‌کشند!

تفاوت مردها و زن‌ها و عادت‌هایشان به همین‌ها محدود نمی‌شود. آنها برای پوشش‌شان برای مهمانی هم به همین اندازه با هم تفاوت دارند. خانم‌ها برای رفتن به محل کار خود ظاهری اداری و پوششی ساده دارند و بیشترین زمان خود را با آن لباس‌ها می‌گذرانند و برای مهمانی رفتن برعکس عمل می‌کنند. آنها با ظاهری کاملا آراسته، به قولی، لباس‌های پلوخوری به تن می‌کنند و متناسب با آن زیورآلاتی که به لباس‌شان زینت دهد، می‌آویزند و عذاب به پا کردن کفش‌های پاشنه بلند را برای زیباتر و قد بلندتر دیده شدن به جان می‌خرند در صورتی که مردان که از صبح مجبور به تحمل کت و شلوار و پیراهن مردانه و کفش‌های نوک تیز و نوک‌مربعی مردانه بوده‌اند، تمایل بیشتری برای پوشیدن شلواری گشاد و شش جیب با تی‌شرتی سبک و به تناسب فصل با ژاکتی یا کاپشنی راحت و کفش کتانی هستند. لباس‌های این زوج‌ها معمولا هیچ تناسبی با هم ندارد و گویی به جایی مشترک نمی‌روند.

برای خانم‌ها تحمل مهمانی که به قول معروف «انجام وظیفه‌ای» است و از سر اجبار و به مناسبت‌های سنتی یا خانوادگی مربوط می‌شود، آسان‌تر است تا مردان. خانم‌ها معمولا در این نوع مهمانی‌ها هم همصحبتی خوب برای خود پیدا می‌کنند و خوش می‌گذرانند، اما مردان اکثرا آن مهمانی وظیفه‌ای را به شکنجه تبدیل می‌کنند و با خمیازه‌هایی پی‌درپی و نگاه کردن مکررشان به ساعت می‌گذرانند.

تفاوت عادات زنان و مردان در مهمانی‌ها آنقدر زیاد است که می‌توانند هر کدام مهمانی‌های باب طبع خود را داشته باشند و در آن با هم شراکتی نداشته باشند، اما شاید هم آنها جمع مهمانی‌هاشان را بر اساس همین تضادها بنا کرده‌اند و به گونه‌ای مکمل هم محسوب می‌شوند.

بهار میرزهره