شیرجه پشت به آب

یکی از روش های آموزش شیرجه های پشت به آب که موفق ترین, کاربردی ترین و ایمنی ترین نحوه آموزش با رعایت نکات ساده و جاافتاده و بدون استفاده از وسایل کمک آموزشی غیر دسترس می باشد را برای شما آموزش می دهیم

گرچه مبحث آموزش شیرجه بسیار پیچیده و کامل است و با توجه به پیشرفت علمی این ورزش، آموزش شیرجه به‌صورت صحیح و ایمنی کار ساده‌ای به‌نظر نمی‌آید و مستلزم تخصص و صرف وقت زیادی می‌باشد، ولی چون اکثر مربیان و شیرجه‌روندگان در شروع آموزش شیرجه‌های پشت به آب دچار مشکل می‌شوند، یکی از روش‌های آموزش شیرجه‌های پشت به آب که موفق‌ترین، کاربردی‌ترین و ایمنی‌ترین نحوه آموزش با رعایت نکات ساده و جاافتاده و بدون استفاده از وسایل کمک آموزشی غیر دسترس می‌باشد را برای شما آموزش می‌دهیم.

شیرجه پشت به آب (بک): برخلاف شیرجه‌های رو به آب و از تو، بیشتر شیرجه‌روهای مبتدی که شروع به آموزش شیرجه پشت به آب می‌نمایند ابتدا با حالت بدن صاف این شیرجه را یاد می‌گیرند. جهت سهولت در فن آموزش، کاهش ترس و جهت برطرف کردن احتمال برخورد با آب، به‌صورت افقی، یک مربی ابتدا به شیرجه رونده این‌طور آموزش می‌دهد که سرخود را به عقب نگه‌دارد و با بدن در حال قوس با چشمان باز از پشت بر آب نگاه کند.

در این روش چیزی اشتباه نیست، در این روش شیرجه‌رونده مبتدی با آمادگی و سهولت بیشتری شیرجه را انجام می‌دهد، اما به محض این‌که شیرجه‌رو از این مرحله ابتدائی عبور نمود، باید تکنیک‌های جدید را با هدف نهائی اجراء شیرجه جمع‌بک به‌صورت خوب با فرود نهائی عالی و عمود یاد بگیرد.

روش‌های آموزش شیرجه‌های پشت به آب: سُرخوردن با حالت صاف برای شروع آموزش شیرجه‌ بک و ورود به آب از پشت تشک صاف یا تشک تمرینی به طول ۵ تا ۶ فیت (معادل ۵/۱ تا ۲ متر است) مورد نیاز است. تشک را طوری در طول تخته قرار دهید که انتهای آن در انتهای نوک تخته یک متر قرار گیرد و مقداری آب روی آن بریزید تا لغزنده شود. شیرجه‌رو طوری روی تشک دراز می‌کشد که سر خود را به طرف استخر قرار داده و دست‌ها را کشیده در بالای سر و در راستای بدنش قرار می‌دهد، در حالی‌که دستان خود را به‌روی یکدیگر قرار داده و آماده برای ورود به آب است. سر باید مقدار کمی به سمت بالا بچرخد به‌صورتی که چشمان شیرجه‌رو بتواند استخر را ببیند.

شیرجه‌رو زانوهای خود کاملاً صاف و پاها را کمی به سمت بالا می‌آورد در حالتی‌که پاشنه‌ها کمی از روی تشک بلند شوند. در این حالت مربی تا ارتفاع کافی (حدود ۴۵ درجه) سر تشک را بالا می‌گیرد تا شیرجه‌رو، روی تشک سرخورده و از پشت وارد آب شود.

شیرجه‌رو باید در تمام مدت زمان سرخوردن و وارد آب شدن بدن خود را کاملاً صاف نگه‌دارد و سرخود را به عقب برنگرداند و یا دست‌های خود را هم نکند.

شیرجه‌رو در طول مسیر سرخوردن قادر به دیدن نقطه‌ای که در آن وارد آب می‌شود نمی‌باشد، اما بدون خم‌کردن سر به عقب و هنگامی‌که نزدیک به آب می‌شود بایستی بتواند آب را ببیند. این حالت در تمام ورودها به آب در شیرجه‌های بک و گینر در زمانی‌که شیرجه رو مبتدی وارد آب می‌شود باید به این‌صورت رعایت شود.

سرخوردن به پشت با حالت دست باز (دست‌ها در طرفین قرار دارند):

هنگامی‌که شیرجه‌رو بتواند در حین سرخوردن بدن خود را به‌صورت صاف و در یک خط مستقیم نگه‌دارد، سعی کنید که شیرجه‌رو در حالت شروع دست‌ها را کاملاً صاف و در کنار بدن در امتداد شانه‌ها نگه‌دارد. شیرجه‌رو باید سرش را کمی بالا آورده و چانه را به‌داخل ببرد. طوری‌که بدن کاملاً صاف بماند و چشم‌ها بتوانند پنجه‌های پاها را که کمی بالا آمده است ببیند، تا زمان شروع حرکت، شیرجه‌رو باید به نوک پنجه‌هایش نگاه کند. هنگامی‌که شیرجه‌رو در حال ترک کردن تشک می‌باشد دست‌ها را از پهلو تا به حالت فرود بالای سر می‌برد، در این هنگام سر کمی به سمت بالا به حالتی برمی‌گردد که چشم‌ها بتوانند آب را از پشت نگاه کنند. این تمرین در حالتی‌که سر و بدن در یک راستا قرار گیرند را چندین‌بار تکرار می‌کنیم، تا کاملاً ماهر شویم و در حالت طبیعی و صحیح شیرجه‌رو بتواند از پشت وارد آب شود. حتی شیرجه‌روهای حرفه‌ای هم می‌توانند با تمرین دوره‌ای این روش از تکنیک خوبی در فرودهای شیرجه برخوردار شوند. انجام این تمرین از تخته سه متر بهترین روش برای شیرجه‌رونده‌های خیلی ماهر و حرفه‌ای برای تعادل در (هوا و خود) در شیرجه‌های پشت به آب و فرنگی می‌باشد. به یاد داشته باشید، در هنگامی‌که از تشک جدا می‌شوید، اگر اول سر به عقب برگردد و یا در بدن مقداری قوس ایجاد شود تقریباً غیرممکن است که شیرجه‌رو بتواند به‌صورت عمود در یک خط راست وارد آب شود. سرخوردن از روی تشک همچنین به شیرجه‌رو نیرو می‌دهد که بتواند حالت صحیح بدن را نگه‌دارد (مقدار کمی زاویه در ناحیه شکم و باسن، بدن کاملاً کشیده و سینه کمی به‌داخل و سر در حالتی‌که به جلو است و چشم‌ها به پنجه‌ها نگاه می‌کنند) این مراحل باید مدت‌زمان زیادی قبل از وارد شدن به آب روی تشک تمرین شوند.

مهرداد هجیر