مور ۳۷ ساله و شاهین ۷۳۰۰ ساله

مروری بر پرونده ادعای مضحک اعراب درباره جزایر سه گانه خلیج فارس

داستانی کوتاه نقل شده که در بلندترین نقطه کوهستان، شاهینی زندگی می‌کرده و فخرش به خاطر بلندپروازی و زندگی در اوج آسمان بود تا اینکه روزی موری تصمیم می‌گیرد ابهت شاهین را بشکند و در این رابطه بعد از آنکه شاهین بر زمین می‌نشیند خود را به او رسانده و با بالا رفتن از پایش بعد از پرواز شاهین همراه با او به بلندترین نقطه کوه که همواره برای همه حیوانات غیرقابل تصور بوده، می‌رود.

در بالای صخره مور خود را به شاهین نشان می‌دهد که «دیدی آمدن به اینجا هنر نیست و من هم اکنون مانند تو در اوج آسمان هستم.» شاهین بی آنکه چیزی بگوید ، بالش را بر هم می‌‌زند و مور از اوج آسمان‌ها بر قعر سقوط می‌کند!

□□□

این روزها موجی از محکومیت سراسری اقدام گوگل در جعل نام خلیج فارس به راه افتاده و ایرانیان سراسر جهان به هر نحو ممکن انزجار خود را از اقدام گوگل اعلام کرده‌اند، اما در همین ایام همچنان در جبهه‌ای دیگر نگاه پرطمع بیگانگان به خاک ایران را شاهدیم:طرح دوباره ادعاهای بی‌اساس اماراتی‌ها درباره جزایر ایرانی تنب کوچک،تنب بزرگ و ابوموسی.

● مالکیت از دیرباز!

جزایر ایرانی تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی در طول دوران مختلف تاریخی به جز یک برهه کوتاه تحت کنترل و اداره حکومت ایران قرار داشته‌اند؛ آن دوره کوتاه نیز به سال ۱۹۰۴ و اشغال این جزایر از سوی بریتانیا برمی‌گردد که در نهایت با اعلام خروج نیروهای انگلیسی از خلیج فارس در سال ۱۹۷۱ حاکمیت ایران بر جزایر بار دیگر تثبیت می‌شود.

جالب اینجاست که اماراتی ها تا سال ۱۹۹۲ هیچگونه ادعایی نسبت به جزایر ایرانی نداشته اند تا اینکه در سپتامبر این سال، یکی از مقامات وزارت خارجه امارات استارت طرح ادعاهای بی‌اساس را زد ، اما به‌گونه‌ای مضحک؛ او ادعایی را مطرح کرد که هنوز هم با گذشت سال‌ها می‌تواند دستمایه طنزپردازان قرار گیرد.

این مقام اماراتی ادعا کرد که «حاکمیت بر جزایر تنب بزرگ، کوچک و ابوموسی از دوران‌های دیرباز، از آن دولت امارات متحده عربی بوده است!» اماراتی‌ها بی‌تجربه‌‌تر از آن بودند که از حربه مالکیت تاریخی برای اثبات ادعاهای بی‌اساس خود وارد نشوند چرا که در ۳۰ سپتامبر همان سال وزیر امور خارجه امارات در جلسه مجمع‌ عمومی سازمان ملل نطقی انجام داد که احتمالا باعث خنده حاضران در جلسه شده چرا که او ادعا کرد جزایر سه‌‌گانه از آغاز تاریخ به امارات تعلق داشته است! اماراتی‌ها در شرایطی دم از آغاز تاریخ می‌زدند که فقط ۲۵ سال از پیدایش کشورشان می‌گذشت!

مقامات وزارت خارجه امارات در حالی به خود اجازه دادند که از «دوران دیرباز» و مالکیت از «آغاز تاریخ» سخن به میان آورند که کشور مقابل شان دستکم۷۳۰۰ سال سابقه تمدن داشته است هرچند که بسیاری از مورخان قدمت تمدن ایرانی را بسیار فراتر از این ها می دانند.

جهالت اماراتی‌ها دقیقا به اندازه‌‌‌ای است که نمی‌دانند اگر بنا باشد خط و خطوط سیاسی و مرزبندی‌ها براساس سابقه و ادعاهای تاریخی شکل بگیرد،کل سرزمین های کنونی انها باید به سرزمین اصلی یعنی ایران بازگردد .

البته شاید ادعای قدمت، در رابطه بین خود اعراب که چند ماه یا چند سال با هم تفاوت زمان استقلال دارند، به کار بیاید.

ایران حداقل در چند قرن اخیر هیچگونه چشمداشتی به اراضی دیگر کشورها نداشته و چند مورد وقوع جنگ نیز براساس تلاش برای حفظ اراضی ایران بوده، نه تصرف زمین های همسایگان.اما نباید اجازه داد اتخاذ سیاست احترام به حفظ وضع موجود از سوی ایران مورد سوءاستفاده زیاده‌خواهان قرار گیرد.

● کیک تولد

دو هفته قبل، تعدادی از هموطنان با تجمع در مقابل سفارت امارات در تهران نسبت به ادعاهای این کشور درخصوص جزایر ایرانی واکنش نشان دادند. در این تجمع، بعد از قرائت بیانیه معترضان به مناسبت سی و هفتمین سال تاسیس امارات، در اقدامی جالب کیکی که تدارک دیده شده بود را به سفیر این کشور تحویل دادند.

روی این کیک که به دست شخص سفیر امارات رسید نوشته شده بود «کشور ۷۳۰۰ ساله ایران سی و هفتمین سال تولد شیخ‌نشین امارات را تبریک می‌گوید.»

در بیانیه ای هم که نسخه‌ای از آن به دست آقای سفیر رسیده، نوشته شده بود «بدین وسیله به تمامی چپاولگران استعمارگر اعلام می‌داریم که ایرانی همیشه پایدار و استوار در صیانت از تمامیت ارضی کشور و فرهنگ بی‌همتایش کوشنده و هرگونه تعرض به مردم و تمامیت ارضی کشور را با گرزی آهنین پاسخ خواهد داد.»

این تجمع به دنبال طرح مجدد ادعاهای بی‌اساس اماراتی‌ها در قالب بیانیه پایانی اجلاس سران عرب که ماه گذشته در سوریه برگزار شد، صورت گرفت.

البته بلافاصله بعد از صدور بیانیه اعراب،سخنگوی وزارت خارجه ایران نسبت به آن واکنش نشان داد و ضمن رد ادعاهای واهی و بی‌اساس امارات، این بیانیه را سوال‌برانگیز و مداخله در امور داخلی ایران خواند و محکوم کرد.

حسینی همچنین اماراتی‌ها را به گفت‌وگو دعوت کرد تا سوءتفاهم آنها رفع شود اما او همچنین تاکید کرد که جزایر سه‌گانه جزء لاینفک سرزمین ایران هستند. طرح ادعاهای مکرر اعراب در مورد جزایر ایرانی این واقعیت را به اثبات می‌رساند که آنان نه‌تنها چیزی از تاریخ نمی‌دانند بلکه در مباحث حقوقی نیز تهی هستند و البته احتمال قوی‌تر این است که این دو مورد را به خوبی می‌شناسند اما درصدد تحریف آن هستند؛ چرا که در حقوق بین‌الملل با ثبات‌ترین و خدشه‌ناپذیرترین پیمان‌ها ، معاهدات مرزی هستند و مطابق کنوانسیون‌های بین‌المللی کشورهای عضو سازمان ملل تثبیت مرزها را"تضمین شده" پذیرفته‌اند؛ چرا که نخستین اصل در حفظ صلح و امنیت بین‌الملل، خلل‌ناپذیر‌بودن معاهدات مرزی به شمار می‌رود.

● پهلوی ، بحرین ، جزایر

در دوران پهلوی، به دلیل اینکه تعلق جزایر را به ایران قطعی و مسلم ‌دانسته می شد ضرورتی برای جمع‌آوری اسناد و مدارک مربوط به تعلق جزایر سه گانه به ایران احساس نشد و بدین ترتیب اقدام چندانی در این راستا و ارائه مدارک به محافل بین المللی و رسانه ای صورت نگرفت.

به واسطه همین کم‌کاری، برخی کشورهای عربی گمان کردند ایران سند و مدرکی برای اثبات مالکیت خود بر جزایر در اختیار ندارد!

شخص محمد رضا شاه در کتاب" پاسخ به تاریخ "نوشته است: «یک روز قبل از اینکه انگلیسی‌ها به دلایلی خلیج فارس را ترک کنند، ایران حاکمیت خود را بار دیگر بر جزایر تنب کوچک، بزرگ و ابوموسی مستقر کرد.»

مرور تاریخ نشان می‌دهد شاه در جریان یک معامله با انگلیسی‌ها تن به جدایی بحرین از ایران داده است تا از این طریق بتواند زودتر اشغالگران را از جزایر ایرانی به بیرون براند، اما بعد از جدا شدن بحرین از ایران وعده‌ها هم به فراموشی سپرده شد.

این در حالی است که در زمان اشغال جزایر ایرانی توسط بریتانیا هم با" برافراشته بودن پرچم ایران، برداشته شدن پرچم شارجه، حضور ایرانیان در جزایر و ارسال بیش از ۳۰ یادداشت اعتراض به بریتانیا"، حاکمیت ایران بر آنها ملموس و قطعی بود.

● تلاش برای تغییر ترکیب جمعیتی

محمدرضا شاه همچنین در کتاب "پاسخ به تاریخ" اشاره کرده است به علت اینکه اکثریت مردم بحرین، عرب بوده‌اند، اجازه استقلال آن را داده است ! اما او اشاره‌ای به تلاش اعراب برای برهم زدن ترکیب جمعیتی بحرین نکرده و البته اعراب از این تاکتیک درباره جزایر سه‌گانه هم استفاده کرده‌ اند.

در سال ۱۹۹۲ نقشه اماراتی‌ها در تغییر ترکیب جمعیتی جزایر لو رفت چرا که در این سال گروهی از مردم هند و پاکستان که در استخدام امارات بودند و نیز بیش از ۱۰۰ آموزگار مصری با خانواده خود بدون اطلاع ایران قصد ورود به ابوموسی را داشتند که ایران از ورود آنان جلوگیری کرد.

شواهدی نیز در دست است که امارات به برخی اعراب مبالغ کلانی پرداخت می‌کند تا در ابوموسی زندگی کنند.

● اهمیت جزایر

جزایر سه‌گانه ایرانی هم از نظر ژئوپلیتیک و هم از نظر استراتژیک حائز اهمیت هستند؛ چرا که صادرات نفت ایران و ۸۰ درصد تجارت خارجی ایران از طریق خلیج‌فارس و تنگه هرمز انجام می‌شود و علاوه بر این موقعیت جزایر تنب بزرگ و کوچک به نحوی است که بخش اعظمی از نفت خام مورد نیاز جهان از میان این جزایر عبور می‌کند.

این تسلط استراتژیک از منظر نظامی نیز بسیار حائز اهمیت است. آنچه مسلم است جزایر سه‌گانه از گذشته تاکنون تحت کنترل ایران بوده‌اند و در حال حاضر نیز به طور کامل در اختیار ایران هستند و حتی کشتی‌هایی که قصد عبور از آب‌های جزایر را دارند، موظفند دستورالعمل ایران را اجرا کنند.

● مستندات تاریخی

پرواضح است که منظور از ارائه سند و مدرک این نیست که ایران برای هر وجب از خاک خود موظف باشد سند و مدرک ارائه دهد، با این حال اسناد و مدارکی وجود دارد که وابستگی و پیوستگی جزایر سه‌گانه را بر سرزمین ایران اثبات می‌کند.

گزارش‌های مختلفی توسط دولت بریتانیا وجود دارد که در آن جزایر تنب بزرگ و کوچک و ابوموسی جزء خاک ایران معرفی شده‌اند و کارگزاران، سفرا و نمایندگان سیاسی این کشور در موارد متعدد که ذکر جزئیات آن در این مطلب نمی‌گنجد، بر این امر صحه گذاشته‌اند.

جزایر سه‌گانه ،هزاران سال بخشی از ایران بوده اند .این جزیره ها از سال ۱۷۸۰ در اداره شیوخ لنگه قرار داشتند و در مقطعی نیز والی بوشهر اداره امور ۳ جزیره را در دست داشته و بر همین اساس وزارت خارجه انگلستان در تمام نقشه‌های رسمی خود هر ۳ جزیره را به رنگ پرچم ایران نشان داده است.

قدر مسلم آنکه خود اعراب بهتر از دیگران از نقشه‌های تاریخی و اسناد و مدارک تملک ایران به جزایر اطلاع دارند؛ می گویند کسی را که خواب باشد می‌توان بیدار کرد اما کسی که خود را به خواب زده باشد را هرگز نمی توان.

● هشدار جدی درباره جزایر

شیخ زاید آل نهیان، وزیر خارجه امارات چندی قبل در اظهارنظری گستاخانه طرح موضوع اختلاف ایران و امارات در دادگاه لاهه را خواستار شده بود که در این رابطه باید هشدار داد که هرگونه پذیرش بررسی موضوع ادعاها در این دادگاه یک پیروزی بزرگ برای امارات محسوب می‌شود چرا که توانسته‌اند ادعاهای خود را در جایگاه حقوقی و بین‌المللی به عنوان مناقشه و اختلاف ارضی طرح کنند .

علاوه بر این دادگاه‌های بین‌المللی در اختیار قدرت‌های بزرگ هستند و ثروت و دلارهای سرشار نفتی اعراب هم در صدور آرای دادگاه‌ها بی‌تاثیر نخواهد بود.

البته طبق مقررات بین المللی تا دو کشور ، توافق به ارجاع پرونده به دادگاه نکنند، دادگاه های بین المللی حق رسیدگی ندارند و تا کنون ایران درباره این تقاضای مکرر اعراب پاسخی جز"نه" نداده است زیرا این کار را مثل ان می داند که ایران چند بار ادعا کند که دوبی جزو استان هرمزگان است و سپس به اماراتی ها بگوید اگر اعتراضی دارید ، به دادگاه برویم!

● توصیه‌ای به اعراب

مصلحت کشورهای عربی در این است که ایران را در کنار خود ببینند و نه در مقابل خود؛ چرا که نفوذ ایران در منطقه می‌تواند عرصه را به همسایگان که توسعه‌طلبی ارضی در سر می‌پرورانند، تنگ کند.

به‌خصوص کشور امارات نباید موضوعی را دنبال کند که هزینه‌های بالایی برای مردمش داشته باشد. اماراتی‌ها به خوبی از میزان سرمایه‌های ایرانیان در کشور خود اطلاع دارند و می‌دانند ایرانیان در هر شرایطی حفظ تمامیت ارضی را بر همه چیز ترجیح می‌دهند و این ارتباطی با جناح‌بندی‌های سیاسی و گرایش‌های حزبی و حتی رژیم های سیاسی حاکم بر ایران ندارد.

همچنین به نظر می‌رسد باید با توسعه امکانات آموزشی، صنعتی، ورزشی، خدماتی و نظامی در جزایر سه‌گانه به‌خصوص جزیره مسکونی ابوموسی که بیشتر هم مورد طمع قرار گرفته، زمینه رضایت‌مندی اهالی و ساکنان آنجا را فراهم کرد .

● همسایه عرب!

هشدار که شاهین با برهم زدن بالی مور را به خاک نشین نکند.

اسماعیل سلطنت پور