چهارشنبه, ۱۲ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 1 May, 2024
مجله ویستا

اتاق های گاز در جنگ جهانی دوم واقعیت یا افسانه


اتاق های گاز در جنگ جهانی دوم واقعیت یا افسانه

«بلوف شوآ» یا هولوكاست افسانه كشتار یهودی ها نه فقط از لحاظ تبلیغاتی و سیاسی برای كانون های یهودی و صهیونیستی ارمغان فراوان به همراه داشته, بلكه كوه های متراكمی از طلا و پول نیز نصیب آنان كرده است

سوءاستفاده از گرایشات فطری بشر به حمایت از مظلوم، رساترین تعبیری است كه می توان آنرا محور همه فعالیت های جنبش صهیونیسم در طی قرن بیستم دانست، مفهومی كه در ایجاد دولت نامشروع صهیونیستی در فلسطین و تحكیم پایه های آن بسیار مؤثر بودند.

این مفهوم به قدری در ذهنیت انسان غربی تلقین شده، كه به صورت اعتقادات راسخ درآمده است و هر محقق و روشنفكری می داند كه مخالفت با آن برای آنها بسیار گران تمام می شود.

ریشه همه این مظلومیت نمایی ها به افسانه كوره های آدم سوزی هیتلر می رسد. حضرت آیت الله خامنه ای در ۱۱ بهمن ۱۳۸۰ در مورد افسانه كشتار یهودی ها می گوید: «تجربه اروپا در این مورد، عبرت آموز است. دولت آلمان صدوپنجاه میلیارد مارك به عنوان خسارت به یهودی ها داد؛ اما خسارت یهودیان از آلمان هنوز تمام نشده است؛ باز هم خسارت طلبكارند و باید به آنها داده شود! آنچه یهودی ها با آلمان كردند، كم و بیش با برخی كشورهای اروپایی دیگر- مثل اتریش، سوئیس، فرانسه، حتی تا چند سال قبل با واتیكان- نیز انجام دادند؛ همه باید خسارت بدهند؛ این خسارت تمام شدنی نیست!

در بعد روانی، اسرائیلی ها فعالیت های بسیار مهمی دارند. همه سیاستمداران خبرنگاران، روشنفكران، كارگزاران و نخبگان غرب باید در مقابل بنای یادبود كوره آدم سوزی سرتعظیم فرود بیاورند؛ یعنی همه، داستانی را كه اصل صحت آن معلوم نیست، مورد تأكید قرار دهند و خود را بدهكار آن داستان قلمداد كنند؛ اینها روش هایی است كه در تبلیغ دارند و همه معطوف به «مظلوم نمایی» است.»

اما، از آنجا كه حقیقت همیشه پنهان نمی ماند، خوشبختانه برخی از مورخان و فلاسفه آزاداندیش غربی با تحقیقات خدشه ناپذیر خود، حقیقت ماجرای كوره های آتش سوزی برملا كردند. «اتاق های گاز (در جنگ جهانی دوم) واقعیت یا افسانه» نیز از جمله این تحقیقات باارزش است، كه در ذیل به معرفی آن می پردازیم.

پروفسور روبر فوریسون نویسنده و محقق برجسته فرانسوی، متخصص و كارشناس عالی رتبه اسناد و مدارك تاریخی است.این دانشمند مشهور فرانسوی و استاد سابق دانشگاه لیون، چند دهه از عمر خود را وقف مطالعه، بررسی و ارزیابی اسناد و مدارك به جا مانده از جنگ دوم جهانی كرده است. پروفسور روبر فوریسون در دهه هفتاد میلادی، یعنی حدود سی سال پیش از این، و قبل از اینكه مواضع و دیدگاه های خود را درباره وقایع مربوط به جنگ جهانی دوم به طور صریح و بی پرده آشكار نماید، این توفیق را به دست آورد، تا نه فقط اردوگاه های بازسازی شده جنگ جهانی دوم در آلمان و لهستان و فرانسه را از نزدیك مورد بررسی و ارزیابی كارشناسی قرار دهد، بلكه توانسته است به بسیاری از مراكز آرشیوی و اسناد طبقه بندی شده مركز اطلاع رسانی معاصر یهود در فرانسه، اسناد دادگاه نورنبرگ و نیز دیگر اسناد بایگانی شده اروپا دسترسی پیدا كند و با سال ها صرف وقت، تك تك اسناد و مدارك مزبور را به طور دقیق و كارشناسانه مورد تحقیق و ارزیابی قرار دهد.

پروفسور فوریسون برای اولین بار حاصل دستاوردهای تحقیقاتی خود را به طور خلاصه و صریح، طی مقاله ای در روزنامه فرانسوی لوموند در سال ۱۹۷۸ منتشر كرد. افشاگری او در این مقاله، آنچنان كانون های صهیونیستی غرب را خشمگین و عصبانی كرد كه بلافاصله این دانشمند بزرگ را مورد تهاجم تبلیغاتی و حتی فیزیكی قرار دادند. كانون ها و مراكز قدرتمند و ذی نفوذ یهودی و صهیونیستی در فرانسه همه توان و اهرم های خویش را علیه فوریسون به كار گرفتند؛ به طوری كه این استاد دانشگاه لیون را از رفتن به كلاس درس و تدریس در دانشگاه محروم و منع كردند. گروه ها و دسته های شبه نظامی، متشكل از دختران و پسران یهودی با گرایشات صهیونیستی، حملات دیوانه وار علیه فوریسون را در خیابان ها و معابر عمومی آغاز كردند و او را چندین بار مورد ضرب و شتم قرار دادند به طوری كه چندین بار براثر جراحات وارده، روانه بیمارستان شد.

خلاصه ادعانامه مجامع یهودی و كانون های صهیونیستی علیه فوریسون، استناد به بخشی از نوشته این دانشمند و محقق برجسته فرانسوی بود كه در آن چنین آمده است:

من ]فوریسون[ تا سال ۱۹۶۰ به واقعیت كشتار بزرگ در «اتاق های گاز» اعتقاد داشتم. پس از چهارده سال اندیشه و مطالعه شخصی و آن گاه چهارسال تحقیق بی وقفه و خستگی ناپذیر، همانند بیست نفر از نویسندگان «رویزیونیست» (تجدیدنظرطلب) تاریخی، اطمینان یافتم كه با یك دروغ بزرگ تاریخی مواجه هستم. از اردوگاه های «آشویتس» و «بیركناو» چندین مرتبه بازدید كردم. در اردوگاه های «اشتروتهوف» (در آلزاس فرانسه) و «مایدانك» (در لهستان)، مكان هایی را كه به عنوان «اتاق گاز» معرفی می شدند، بررسی كردم. در مركز اطلاع رسانی یهود در پاریس، آرشیوها، دست نویس ها، شهادت های كتبی، اسناد مربوط به بازجویی محكومان جنگ جهانی دوم و دادگاه نورنبرگ و هزاران سند و مدرك دیگر به جا مانده از آن دوران را مطالعه كردم. برای یافتن پاسخ سؤال های خود، بی وقفه از متخصصین و تاریخ دانان پرسش كرده ام. سال ها اما بیهوده به دنبال فقط یك بازمانده از بازماندگان جنگ بودم كه به چشم خود «اتاق های گاز» را دیده باشد، به حتی یك مدرك، فقط یك مدرك راضی بودم؛ اما همین یك مدرك را هم نیافتم. در مقابل آنچه یافتم، تعداد بیشماری مدارك مجعول بود؛ پس از آن با سكوت، مزاحمت، دشمنی، توهین و بالاخره ضرب و جرح و محاكمه مواجه شدم.

به هر روی، پروفسور فوریسون پس از انتشار اولین سری از نتایج تحقیقات خود، یعنی افشای اسرار پس پرده تاریخ جنگ جهانی دوم، مورد حمله گروه های فشار و كانون های قدرت یهودی در فرانسه قرار گرفت. او خود چنین می گوید:


شما در حال مطالعه صفحه 1 از یک مقاله 2 صفحه ای هستید. لطفا صفحات دیگر این مقاله را نیز مطالعه فرمایید.

Fatal error: Allowed memory size of 268435456 bytes exhausted (tried to allocate 10502144 bytes) in /var/www/vista/web/fp.php on line 93