یوسف یوسفی خوافی

جنسیت: مرد
نام پدر: محمد
تخلص: یوسفی
تولد و وفات: ( ... - ح ۹۵۰) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: طبیب و شاعر
اصل او از خواف بود و در ماوراء‌النهر دانش آموخت. او سالهای …

جنسیت: مرد
نام پدر: محمد
تخلص: یوسفی
تولد و وفات: ( ... - ح ۹۵۰) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: طبیب و شاعر
اصل او از خواف بود و در ماوراء‌النهر دانش آموخت. او سالهای زیادی از عمر خود را در هرات گذراند. در اواخر عمر به هندوستان رفت و به دربار بابرشاه و همایون شاه راه یافت و ملازم آنان گردید و به نام آن دو ، چند کتاب تألیف نمود. وی عاقبت در همان دیار از دنیا رفت. در "هدیهٔ العارفین" سال مرگ وی ۹۶۶ق ذکر شده است. اهمیت یوسفی بویژه در آن است که برای آسان کردن دانش پزشکی چند منظومه در این رزمینه سرود. از آثار وی: گمنظومهٔ "علاج‌الامراض" ، در بارهٔ نشانه‌های بیماری‌ها و مداوای آنها ، مشتملر دویست و هشتاد و نه رباعی ، و شرح آن به نام "جامع‌الفوائد" یا "طب یوسفی"؛ قصیده‌ای در "حفظ‌الصحه" ، به نام بابر شاه ، که در آن شرایط حفظ صحت را د رخوردن ، آشامیدن ، خواب و بیداری ، در فصلها و هواهای مختلف بیان کرده است؛ "ریاض‌الادویه" ، به نام همایون شاه در ۹۴۶ق؛ مثنوی "مأکول و مشروب" ، در ۹۴۶ق ، در مورد تدبیرهای پزشکی برای خوردنی‌ها و آشامیدنی‌ها؛ منظومهٔ "فوائد یوسفیه" یا "فوائد‌الاخیار" ، در طب و رویا ، در ۹۱۲ق ، که هر دو یا سه بیت آن یکی از مسئله‌های پزشکی توضیح داده شده است؛ "بدایع‌الانشاء" یا "انشای یوسفی" در ۹۴۰ق برای پسرش رفیع‌الدین حسین؛ "جواهر اللغه" یا "بحرالجواهر" ، در بیان واژه‌ها و اصطلاحات پزشکی.