همه در یکی

معرفی اجمالی کامپیوتر یکپارچه Lenovo IdeaCentre A۷۲۰

شکی نیست که اکنون زمان مناسبی برای خرید کامپیوترهای یکپارچه یا All-in-one است. آی‌مک نازک‌تر و قدرتمندتر از همیشه است و دستگاه‌های مبتنی‌بر ویندوز سرانجام مجهز به نمایشگرهای لمسی شده‌اند که برای کاربر عادی جذاب است. حالا که ویندوز ۸ عرضه شده ‌است، کامپیوترهای آل‌این‌وان علاوه‌بر گرفتن جای کم فواید دیگری هم دارند: اکنون، کاربر در حقیقت یک تبلت غول‌آسا در دفتر، آشپزخانه، اتاق‌خواب یا خوابگاه خود دارد که نقش یک کامپیوتر دسکتاپ را نیز بازی می‌کند و نمایشگر کیفیت ‌بالای خود، ورودی‌های HDMI و درایوهای نوری، بسیاری از آن‌ها یک تلویزیون، نیز هستند. اما آیا این آل‌این‌وان‌های لمسی ارزش خرید دارند؟ در این مقاله سعی شده است با بررسی چند مدل از این دستگاه‌ها به این پرسش پاسخ داده شود.

● Toshiba LX۸۳۵

بر‌خلاف دو مدل قبلی، LX۸۳۵ یک کامپیوتر یکپارچه سنتی با سه پایه ساده است که شامل دو پایه بسیار کوچک در جلو و یک پایه پشتیان بزرگ‌تر در پشت است. این طراحی به آن معنا است که دیگر نمی‌توانید جهت و ارتفاع نمایشگر را تنظیم کنید یا آن را بخوابانید. اما وزن دستگاه بسیار کمتر است و در مجموع دستگاه قابل حمل‌تری است.

این کامپیوتر از جهات مختلف یک دستگاه ارزان‌قیمت به نظر می‌رسد. از جنس پلاستیکی بدنه گرفته تا تعداد کم پورت‌ها (دو پورت USB ۳.۰ در سمت چپ، چهار پورت USB ۲.۰ در پشت، یک ورودی HDMI، Gigabit Ethernet و اسلات کارت SD) و این موضوع که نه ماوس و نه صفحه‌کلید با باتری عرضه نمی‌شوند و شما خود باید دانگل مخفی آن‌ها را نصب کنید.

مدل LX۸۳۵-D۳۳۰۰ در حال حاضر ۹۹۹ دلار قیمت دارد؛ با یک پردازندهCore i۳ با فرکانس ۲.۴ گیگاهرتز، ۶ گیگابایت رم، یک ترابایت فضای ذخیره‌سازی و یک نمایشگر ۱۰۸۰p. مدل LX۸۳۵-D۳۳۸۰ نیز ۱۳۹۹ دلار قیمت دارد؛ با یک پردازنده ۴ هسته‌ای Core i۷ با فرکانس ۲.۴ گیگاهرتز، ۸ گیگابایت رم، ۲ ترابایت ذخیره‌سازی و پردازنده گرافیکی GeForce GT ۶۳۰M. اما مدل به‌صرفه‌تر LX۸۳۵-D۳۳۶۰ است که ۱۱۴۹ دلار قیمت و همان مشخصات مدل دوم را دارد، فقط فضای ذخیره‌سازی آن یک ترابایت است.

مانند باقی آل‌این‌وان‌ها این دستگاه نیز اجازه اتصال دستگاه‌های دیگر را به نمایشگر ‌هنگام خاموش بودن دستگاه به کاربر می‌دهد. صدای بلندگوها بیس ندارد، اما درمجموع قابل قبول است. مشکل اصلی LX۸۳۵ نمایشگر ۲۳ اینچی ۱۰۸۰p این دستگاه است که تصویر آن در مقایسه با باقی دستگاه‌ها چندان شفاف نیست و سیاهی‌ها آن‌قدر روشن هستند که در عمل خاکستری به نظر می‌رسند.

قابلیت لمس نمایشگر درمجموع قابل قبول است. هرچند گاهی پیش می‌آمد که یک حرکت انگشت عمل نمی‌کرد. تعدادی دکمه کوچک نیز در لبه پشتی دستگاه برای کنترل روشنایی، صدا و کانال‌ها (در صورت وجود TV tuner) به چشم می‌خورند. دسترسی ورودی HDMI در پشت دستگاه نیز کمی مشکل است و باید به آن عادت کرد. ماوس و صفحه‌کلید دستگاه چندان جالب توجه نیستند. در‌نهایت، برنامه‌های نصب‌شده روی دستگاه نیز بسیار کم هستند که آن‌ها هم احتمالاً توسط کاربر پاک خواهند شد.

مانند بیشتر کامپیوترهای جدید با پردازنده قوی، کار با بیشتر برنامه‌ها به‌راحتی و با سرعت کافی ممکن بود. اما فقدان SSD باعث شد که زمان پاسخ‌گویی کاهش و زمان بالا آمدن افزایش یابد. چنان‌که ۳۰ ثانیه طول کشید تا دستگاه به‌طور کامل بالا بیاید و ۳.۵ ثانیه طول کشید تا دستگاه از حالت اسلیپ درآید.

در زمینه بازی‌های ویدیویی چندان نمی‌توانید روی این دستگاه حساب کنید. Battlefield ۳ با تنظیمات Low و تفکیک‌پذیری ۷۶۸?۱۰۲۴ اجرا شد، اما موفق شدیم Borderlands ۲ را با تفکیک‌پذیری ۷۶۸?۱۳۶۶ اجرا کنیم. مصرف برق دستگاه پایین بود:۴۱ وات در حالت آماده به کار، یک وات در حالت اسلیپ و ۰.۶ وات در حالت خاموشی کامل.

نویسنده: شان هالیستر

منبع: ورج ترجمه: احمدرضا فرزان جم