جمعه, ۲۶ بهمن, ۱۴۰۳ / 14 February, 2025
مجله ویستا

جهان بینی و ایدئولوژی زیربنای اجتماع


جهان بینی و ایدئولوژی زیربنای اجتماع

دكارت اندیشیدن را به معنای وسیعی به كار می برد او می گوید چیزی كه می اندیشد چیزی است كه شك می كند, می فهمد, تصور می كند,تصدیق می كند, رد می كند, اراده می كند,احساس می كند زیرا احساس كردن چنان كه در رویا دست می دهد شكلی از اندیشیدن است چون ذات روح اندیشیدن است , پس روح همیشه باید در حال اندیشیدن باشد, حتی در خواب عمیق

● امیل‌ دوركیم (۱۹۷۱ـ ۱۸۵۸)

‌ امیل‌ دوركیم‌ را یكی‌ از پدران‌ جامعه‌شناسی‌ و بنیانگذار جامعه‌شناسی‌ مدرن‌ می‌شناسند كه‌ كمك‌ می‌كرد تا موضوع‌ این‌ علم‌ بخوبی‌ تعریف‌ شود و استقلالش‌ به‌ عنوان‌ یك‌ رشته‌ علمی‌ تثبیت‌ شود. دوركیم‌ همانند كنت‌ معتقد بود كه‌ روشنفكری‌ نقاط‌ منفی‌ زیادی‌ داشته‌ اما اثرات‌ مثبتی‌ نیز دارا بوده‌ است‌. دوركیم‌ از لحاظ‌ سیاسی‌ لیبرال‌ و مخالف‌ انقلاب‌ بود و از آشفتگی‌ و بی‌ نظمی‌ اجتماعی‌ تنفر داشت‌. وی‌ به‌ جای‌ انقلاب‌ بر اصلاح‌گرایی‌ تاكید داشته‌ است‌. دوركیم‌ در كتاب‌ قواعد روش‌ جامعه‌شناسی‌، مطالعه‌ امور اجتماعی‌ را وظیفه‌ خاص‌ جامعه‌شناسی‌ می‌داند و معتقد است‌ واقعیت‌های‌ اجتماعی‌ از خصلت‌های‌ عینی‌ برخوردار هستند و بررفتار و كردار انسان‌ مسلط‌ هستند. واقعیت‌های‌ اجتماعی‌ از زندگی‌ ناشی‌ شده‌ و به‌ خصلت‌ شخصی‌ افراد ربطی‌ ندارد. پیرامون‌ دین‌، دوركیم‌ براین‌ اعتقاد است‌ كه‌ مفهوم‌ بهشت‌ در واقع‌ همان‌ جامعه‌ است‌ كه‌ به‌ صورت‌ سمبلیك‌ در دین‌ نمایان‌ شده‌ است‌.

از لحاظ‌ متدولوژی‌ دوركیم‌ معنی‌ دین‌ را آن‌گونه‌ كه‌ ادیان‌ مدعی‌ آن‌ هستند، رد می‌كند. او نیز نمی‌پذیرد كه‌ كاركرد اصلی‌ دین‌ روانی‌ است‌ و باعث‌ تسكین‌ خاطر می‌شود. به‌ نظر وی‌ كاركرد اصلی‌ دین‌ در این‌ است‌ كه‌ وقتی‌ دیگر گروه‌های‌ شغلی‌ و حرفه‌یی‌ توانایی‌ ندارند افراد را به‌ از خودگذشتگی‌ بكشانند، دین‌ پا به‌ میدان‌ می‌گذارد و از خود گذشتگی‌ كه‌ برای‌ بقای‌ نظام‌ اجتماعی‌ لازم‌ است‌ را سبب‌ می‌شود. ولی‌ دوركیم‌ در كتابش‌ درباره‌ «تقسیم‌ كار اجتماعی‌» می‌نویسد: شهوات‌ بشری‌ فقط‌ در برابر نیروی‌ اخلاقی‌ معتبر باز می‌ایستند اگر هیچ‌ نوع‌ اقتدار اخلاقی‌ وجود نداشته‌ باشد، تنها قانون‌ جنگل‌ فرمانروا خواهد بود و ستیزه‌جویی‌ به‌ صورت‌ پنهان‌ یا به‌ شكل‌ حاد الزاماً حالتی‌ مزمن‌ به‌ خود خواهد گرفت‌. دوركیم‌ در كتاب‌ دیگرش‌ تحت‌ عنوان‌ «خودكشی‌» قصد داشت‌ كه‌ علت‌ تفاوت‌ در میزان‌ خودكشی‌ را در میان‌ گروه‌ها، مناطق‌، كشورها نشان‌ دهد. او اینطور استدلال‌ می‌كرد كه‌ این‌ طبیعت‌ امور اجتماعی‌ است‌ كه‌ منتهی‌ به‌ تفاوت‌ در میزان‌ خودكشی‌ها می‌شود و خودكشی‌ را چنین‌ تعریف‌ می‌كند: «هرنوع‌ مرگ‌ كه‌ نتیجه‌ مستقیم‌ یا غیرمستقیم‌ كردار مثبت‌ یا منفی‌ خود قربانی‌ است‌ كه‌ شخا می‌دانسته‌ است‌ كه‌ می‌بایست‌ به‌ همین‌ نتیجه‌ برسد.» و انواع‌ آن‌ را نیز مشخامی‌كند: «خودكشی‌ خودپرستانه‌، خودكشی‌ دگردوستانه‌ و خودكشی‌ ناشی‌ از نابسامانی‌ اجتماعی‌».

خودكشی‌ خودپرستانه‌ یا خودخواهانه‌ در پرتو همبستگی‌ موجود میان‌ میزان‌ خودكشی‌ و چارچوب‌های‌ ادغام‌ اجتماعی‌ تحلیل‌ شده‌ است‌ كه‌ این‌ چارچوب‌ها عبارتند از مذهب‌ و خانواده‌.

در خودكشی‌ خودخواهانه‌ هنگامی‌ كه‌ اساسا در فكر خویشتن‌ هستند، هنگامی‌ كه‌ نتوانسته‌اند در یك‌ گروه‌ اجتماعی‌ جذب‌ شوند، هنگامی‌ كه‌ امیال‌ محرك‌ آنها به‌ درجه‌یی‌ از تعادل‌ نمی‌رسد كه‌ با سرنوشت‌ بشری‌ متناسب‌ باشد، یعنی‌ اقتدار گروه‌ و نیروی‌ اجبار تحمیلی‌ یك‌ محیط‌ محدود و قدرتمند را بپذیرد در این‌ صورت‌ آمادگی‌ بیشتری‌ برای‌ پایان‌ دادن‌ به‌ حیات‌ خود دارند.

نوع‌ دوم‌ خودكشی‌ از دید دوركیم‌ دگردوستانه‌ یا دگرخواهانه‌ است‌. خودكشی‌ زن‌ یا همسر مرده‌یی‌ كه‌ همراه‌ جسد شوهرش‌ سوزانده‌ می‌شود، نمونه‌ رایج‌ آن‌ در هند صورت‌ می‌گیرد. یا فرمانده‌ یك‌ كشتی‌ كه‌ مایل‌ نیست‌ بعد از غرق‌ شدن‌ كشتی‌اش‌ زنده‌ بماند و خودكشی‌ دگرخواهانه‌ را بر می‌گزیند.

نوع‌ سوم‌ خودكشی‌ ناشی‌ از نابسامانی‌ اجتماعی‌ است‌. همین‌ نوع‌ خودكشی‌ است‌ كه‌ بیش‌ از همه‌ مورد توجه‌ دوركیم‌ قرار دارد زیرا كه‌ نمودار بارزترین‌ خصیصه‌ جامعه‌ جدید است‌. این‌ نوع‌ از خودكشی‌ همان‌ است‌ كه‌ از همبستگی‌ موجود میان‌ فراوانی‌ خودكشی‌ها و مراحل‌ ادواری‌ اقتصادی‌ می‌توان‌ بدان‌ پی‌ برد.

بطور خلاصه‌ از دیدگاه‌ دوركیم‌ خودكشی‌ها نمودهایی‌ فردی‌اند كه‌ دارای‌ علل‌ اساسا اجتماعی‌ هستند.

● ماكس‌ وبر (۱۹۲۰ـ ۱۸۶۴)

ماكس‌ وبر جامعه‌شناس‌ بزرگ‌ آلمانی‌ برخلاف‌ ماركس‌ معتقد است‌ كه‌ زیربنای‌ اجتماعی‌ در جامعه‌شناسی‌ عبارت‌ است‌ از: «طرز تفكر و جهان‌بینی‌ و بینش‌ آن‌ جامعه‌.» یعنی‌ طرز تفكر، نوع‌ دین‌، كیفیت‌ اعتقاد ایدئولوژی‌، ایمان‌ یك‌ نسل‌ و یك‌ عصر در جامعه‌ نه‌ تنها در نهادهای‌ دیگر اجتماعی‌ مثل‌ خانواده‌، سیاست‌، شغل‌ و مصرف‌ تاثیر مستقیم‌ دارد، بلكه‌ در زیربنای‌ تولیدی‌ جامعه‌ نیز دخالت‌ مستقیم‌ دارد.

ماكس‌ وبر این‌ گونه‌ نتیجه‌گیری‌ می‌كند كه‌ وقتی‌ جغرافیای‌ جامعه‌ غرب‌ را بر اساس‌ مذهب‌ به‌ سه‌ دسته‌ تقسیم‌ كردیم‌، می‌بینیم‌ تمامی‌ كشورهایی‌ كه‌ پروتستان‌ هستند از نظر اقتصادی‌ به‌ مرحله‌ پیشرفت‌ و سرمایه‌داری‌ و صنعتی‌ رسیده‌اند. مثل‌ آلمان‌ و امریكا؛ كشورهایی‌ كه‌ یك‌ دست‌ كاتولیكند مثل‌ اسپانیا و ایتالیا از نظر سرمایه‌داری‌ و صنعت‌ از همه‌ كشورهای‌ غربی‌ عقب‌مانده‌ترند و كشورهای‌ میانگین‌ مخلوط‌ مابین‌ دو قطب‌ عقب‌مانده‌ كاتولیك‌ اسپانیا و ایتالیا و پیشرفته‌ پروتستان‌ امریكا و آلمان‌ در نوسان‌ هستند، مثل‌ فرانسه‌ و انگلستان‌.

ماكس‌ وبر احساس‌ و ایمان‌ را عامل‌ حركت‌ تاریخ‌ می‌داند و ماركس‌ اقتصاد و نیاز اقتصادی‌ و شیالر هر دو را می‌پذیرد و می‌گوید عشق‌ و گرسنگی‌ عامل‌ حركت‌ تاریخ‌ است‌.

از ویژگی‌های‌ اساسی‌ جامعه‌شناسی‌ ماكس‌ وبر آن‌ است‌ كه‌ وی‌ میان‌ قدرت‌ اقتصادی‌ و قدرت‌ سیاسی‌ تمیز می‌دهد و آن‌ دو را دو مقوله‌ جداگانه‌ می‌داند برخلاف‌ ماركس‌ طبقه‌ را تنها واحد اساسی‌ تقسیم‌بندی‌ جامعه‌ نمی‌داند به‌ نظر او جامعه‌ از سه‌ جهت‌ اساسی‌ یعنی‌ از حیث‌ قدرت‌ اقتصادی‌، منزلت‌ و شان‌ اجتماعی‌ و قدرت‌ سیاسی‌ طبقه‌بندی‌ می‌شود ولی‌ آنها ضرورتا بر هم‌ منطبق‌ نیستند. طبقه‌ به‌ عنوان‌ مجموعه‌یی‌ از افراد كه‌ دارای‌ وضعیت‌ اقتصادی‌ یكسانی‌ هستند ممكن‌ است‌ در درون‌ یك‌ منزلت‌ اجتماعی‌، تفاوت‌هایی‌ از حیث‌ وضعیت‌ طبقاتی‌ وجود داشته‌ باشد. حزب‌ هم‌ به‌ عنوان‌ خانه‌ قدرت‌ بر اساس‌ علایق‌ سیاسی‌ سازمان‌ می‌یابد ممكن‌ است‌ متشكل‌ از طبقات‌ و منزلت‌های‌ گوناگون‌ باشد یا یك‌ طبقه‌ دارای‌ چندین‌ حزب‌ باشد. از این‌ رو زندگی‌ حزبی‌ و سیاسی‌ لزوما رابطه‌یی‌ با طبقات‌ منزلت‌های‌ اجتماعی‌ ندارد. این‌ امر اختلاف‌ مهمی‌ است‌ میان‌ نظرگاه‌های‌ وبر و ماركس‌ از دیدگاه‌ دانش‌ جامعه‌شناسی‌ سیاسی‌.

به‌ نظر وبر یكی‌ از عوامل‌ مهم‌ دگرگونی‌ جامعه‌ سنتی‌ رشد و گسترش‌ عقلانیت‌ است‌ و بروكراسی‌ مبتنی‌ بر هنجارهای‌ عینی‌ و قانونی‌ است‌. مهمترین‌ مظهر و فرآیند عقلانی‌ شدن‌ در تاریخ‌ غرب‌ پیدایش‌ بروكراسی‌ عقلایی‌ بوده‌ است‌ كه‌ به‌ دیگر بخش‌های‌ جهان‌ هم‌ سرایت‌ كرده‌ است‌.

از نظر ماركس‌ وبر شئون‌ اجتماعی‌ گوناگون‌ برای‌ كنترل‌ دستگاه‌ دولت‌ رقابت‌ می‌كند، لیكن‌ هیچ‌ گروه‌ اجتماعی‌ مسلطی‌ پیدا نمی‌شود؛ نه‌ تنها دولت‌ ابزار سلطه‌ گروه‌ اجتماعی‌ خاصی‌ به‌ شمار نمی‌رود، بلكه‌ رابطه‌ آن‌ با ساخت‌ گروهبندی‌های‌ اجتماعی‌ بطور كلی‌ نامعلوم‌ باقی‌ می‌ماند. می‌توان‌ گفت‌ كه‌ در دیدگاه‌ ماكس‌ وبر، دولت‌ صرفا منازعه‌ شئون‌ اجتماعی‌ مختلف‌ به‌ شمار می‌رود، ولی‌ قاعده‌یی‌ درباره‌ اینگونه‌ منازعات‌ به‌ دست‌ می‌آید.


شما در حال مطالعه صفحه 1 از یک مقاله 2 صفحه ای هستید. لطفا صفحات دیگر این مقاله را نیز مطالعه فرمایید.