سه شنبه, ۱۵ خرداد, ۱۴۰۳ / 4 June, 2024
متعه درمان سرطان با آسپرین
نظر آقای وزیر كشور برای گسترش ازدواجهای موقت بین جوانان كه رگههایی از آمریت هم در آن حس میشد، بحثهای گسترده و همراه با چالشهای شدیدی را برانگیخت.
در این میان، مقالههای آقای سعید دهقان و عباس عبدی و بیانیه شورای فرهنگی ـ اجتماعی زنان در روزنامه «هممیهن» بیش از دیگر نوشتهها و بیانیهها در خور توجه بود اما در همین سه مورد نیز به ریشه موضوع توجهی بایسته نشده بود.
آقای عبدی از عدم اراده لازم برای تفكیك «موضوع و نیاز جنسی از یك سو و نیز منظر فقهی و اجتماعی از سوی دیگر» بحث كرده بود.
شورای فرهنگیـ اجتماعی زنان در مورد تضییع حقوق زنان و كودكان حاصل از این ازدواجها و پیامدهای آن بر خانوادهها، نكاتی را ـ كه البته قابل رد كردن نیست ـ یادآور شده بود اما مقاله آقای سعید دهقان برای عدهای این سوءتفاهم را ایجاد كرد كه ایشان طرفدار ازدواج موقت جوانان است، حال آنكه در آن نوشتار حقوقی كه جنبههای شرعی موضوع نیز در آن لحاظ شده بود، نویسنده به مقتضای موضوع، جنبههایی را واگویه كرده است تا نشان دهد ازدواج موقت از جنبههای شرعی و قانونی چه وضعیتی دارد.
نمیدانم... شاید هدف آقای دهقان از نگاشتن مقاله مورد بحث با آن سبك و سیاق، پایان دادن به مجادلههای تكراری بوده است وگرنه وی متغییرهای ۲۶ گانهای را كه موجب تاخیر در ازدواج جوانان شده، بر نمیشمرد و مقالهاش را با این جمله به پایان نمیرساند:
«... معلوم نیست تا كی قرار است تعارف پیشه كنیم، چشم به واقعیتها ببندیم و در پیله سلیقههای شخصی و اغراض گروهی و جنسیتی خود، برای غیر خود نسخه بپیچیم؟!
▪ این كدام واقعیتهاست كه بر آنها چشم بستهایم؟
یكی از واقعیتها میتواند این باشد كه نفی یكباره متعه، گروهی را كه میتوانند با استفاده از آن، كار غیرحلال نكنند به وادی معصیت بكشاند اما بزرگترین و تلخترین واقعیت این است كه متعه را پاسخ درخوری برای انبوه مشكلاتی بدانیم كه گریبان نسل جوان ما را گرفته است و در ضمن از پیامدهای ترویج ازدواج موقت (ولو با احكام آمرانه) غفلت كنیم.
از میانه دهه ۶۰ و در سالهای پایانی جنگ تحمیلی، مشخص بود كه سالهایی بحرانی را پیشرو داریم و باید برای انبوه كودكانی كه حاصل زاد و ولد بیرویه سالهای نخست انقلاب بودند و چند سالی بعد به جوانانی جویای كار، همسر و مسكن تبدیل میشدند، برنامهریزی كنیم.
دولتمردان خود به این امر معترف بودند، اما برنامهای نریختند و كاری نكردند كه پیامدهای شرایطی كه پیش رو بود، تا بدین حد بحرانآفرین باشد.
اكنون اگر از ترغیب جوانان به رو آوردن به ازدواج موقت سخن گفته میشود، این سخن را باید نشانهای از آگاهی یافتن مدیران كشور در مورد ناتوانی جوانان از تشكیل خانواده و فسادهایی كه مجرد ماندن پسران و دختران جوانتر و پسرها و دخترهای مسنتر در پی دارد، ارزیابی كرد.
اما با فرض اینكه ترغیب جوانان به ازدواج موقت جواب بدهد، چه وضعی پیش خواهد آمد؟
میگیریم یك پسر جوان آنقدر توانایی دارد كه مخارج ازدواج موقت و مهریهای را كه آقای دهقان در مقاله خود با ذكر آیه ۲۴ سوره نسا الزامی بودن آن را ثابت كرده، بپردازد.
در چنین حالتی هم با این پرسشها روبهرو هستیم:
ـ این زوج موقت در كجا و چگونه زندگی خواهند كرد؟
ـ جوان بیكار مخارج همسر موقت خود را از كدام محل تامین میكند؟
ـ اگر این ازدواج موقت به تولد فرزندی منجر شد، نگهداری و پرورش او با كیست؟ (به موضوع ارث بردن كاری ندارم!)
ـ در پایان این ازدواج، این دختر (كه دیگر دختر نیست) و آن پسر (كه هنوز نیازهای جنسی او فعال است) چه میكنند. تكرار ازدواج موقت؟ یا مجرد ماندن و به سمت گناه و معصیت رفتن؟ اگر حالت اول امكانپذیر باشد، دیگر ازدواج موقت لزومی ندارد و اگر حالت دوم پیش آید، فقط معصیت كردن را برای آنهایی كه استعداد آن را دارند، به تاخیر انداختهایم!
▪ اینكه پسر و دختری كه تن به ازدواج موقت دادهاند دچار چه عارضههای روانی خواهند شد، بماند برای بعد. اما اگر راهحل پیشنهادی آقای وزیر كشور شدنی باشد ـ كه به یكصد و یك هزار دلیل، شدنی نیست، ۱۵-۱۰ سال دیگر جامعه ما چه وضعیتی خواهد داشت؟
ما هنوز هم یك جامعه سنتی با باورهای ویژه خود هستیم و حتی همان جوانهایی كه از دیدگاه ما هنجارشكن هستند، در ژرفای ضمیر ناخودآگاه خویش این باورها و سنتها را محفوظ نگه داشتهاند لذا برخلاف پندار كسانی كه نسل جدید را ناآشنا با سنتها و هنجارشكن میدانند، اگر با وجود چند میلیون جوان محروم از ازدواج و تشكیل خانواده، هنوز سنگ روی سنگ بند است، این وضع را مدیون همین فرهنگ سنتی هستیم.
اگر پدیده ازدواج موقت فراگیر شود، این سنتها در هم خواهد ریخت، نهاد خانواده موجودیت و موضوعیت تازهای خواهد یافت و ۱۵-۱۰ سال دیگر، شرایطی نامعلوم ـ اما بیشك نامطلوبـ بر جامعه ما حاكمیت خواهد یافت. اینها فقط بخشی از واقعیتهایی هستند كه با آنها روبهرو هستیم و روبهرو خواهیم شد.
● جمعبندی
تشویق ازدواج موقت و ترویج آن بین جوانان، دمدستترین راه حلی است كه برای به تاخیر انداختن فوران ناهنجاریهای ناشی از نبود امكان اشتغال، بحران مسكن، گرانی، تورم و دیگر عواملی كه امكان ازدواج را از میلیونها پسر و دختر گرفته، انتخاب شده است.
اگر این كار عملی هم باشد ـ كه نیست ـ تنها یك نیاز جوانان، یعنی ارضای تمایل جنسی بدون ارتكاب گناه را برآورده میكند.
دیگر نیازها و آرزوهای آنان برآورده نشده و بیپاسخ باقی خواهد ماند و از بطن همین نیازها و آرزوها، بحرانهایی سر بر میآورد كه به مانند سرطانی پیشرفته، موجودیت جامعه را تهدید میكند. دلبستن به كارآمدی ترویج ازدواج موقت برای مهار بحرانهای اجتماعی به مانند آن است كه با خوراندن آسپرین به فردی كه سرطان پیشرفته دارد، به شفای او امیدوار باشیم!
محمداسماعیل حیدرعلی (محمد حیدری)
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
دورههای مدیریتی دانشگاه تهران
انتخابات ریاست جمهوری انتخابات انتخابات ریاست جمهوری 1403 وزارت کشور انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم امام خمینی ایران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد ستاد انتخابات کشور انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ انتخابات 1403
هواشناسی جاده چالوس بارش باران سازمان هواشناسی ژاپن پلیس راهور شهرداری تهران زلزله پلیس فضای مجازی دستگیری قتل
حقوق بازنشستگان مسکن مالیات وام ازدواج قیمت خودرو تهران دولت سیزدهم قیمت دلار قیمت طلا بانک مرکزی خودرو برق
تلویزیون سینمای ایران سینما سریال رسانه ملی شعر تئاتر
هوش مصنوعی دانشگاه آزاد اسلامی فناوری ویروس
رژیم صهیونیستی اسرائیل فلسطین غزه لبنان جنگ غزه آمریکا حماس روسیه چین جو بایدن ترکیه
پرسپولیس فوتبال رئال مادرید استقلال جواد نکونام کیلیان امباپه لیگ برتر لیگ قهرمانان اروپا باشگاه پرسپولیس لیگ برتر ایران مس رفسنجان لیگ برتر فوتبال ایران
همراه اول باتری مایکروسافت ایلان ماسک اپل تلگرام مریخ
استرس گرمازدگی ویتامین افسردگی خودکشی سیگار بارداری قهوه