سایه تجملات بر سر یلدای ایرانی

برخورد ما ایرانی‌ها، در مورد خیلی چیزها عوض شده است، فقط زمان‌هایی ایرانی بودنمان به رگ‌های گردن و غیرت‌بازی می‌رسد که دیگر کار از کار گذشته باشد.

برخورد ما ایرانی‌ها، در مورد خیلی چیزها عوض شده است، فقط زمان‌هایی ایرانی بودنمان به رگ‌های گردن و غیرت‌بازی می‌رسد که دیگر کار از کار گذشته باشد.

رفتار و منش ما فقط در مورد موضوعات تکراری و کلیشه ای حمله به صفحات شبکه های اجتماعی افرادی که به هر شکل سیاسی، اجتماعی یا ورزشی ربط منفی به ایران پیدا می کنند، ختم نمی شود، رفتار ما فقط در تعصب های بدون فکر و کنش های بی نتیجه در مورد ابراز ملیت و تابعیت جدید کشورهای ترکیه و آذربایجان نسبت به شعرای ایرانی مانند مولانا و نظامی خرج نمی شود، متاسفانه دامنه این کژرفتاری ها و خودزنی ها به مسائل فرهنگی هم رسیده است.

افراط گرایی های ما در مورد برخی رسوم از جمله رسم زیبای شب چهارشنبه آخر سال، کار را به جایی رسانده که فضای بیشتر شهرهای کشور در چهارشنبه سوری شکل امنیتی به خود می گیرد و جوانان زیادی راهی بیمارستان می شوند و خانواده ها و سالمندان زیادی آرامش و اوقاتشان را با ترس و تلخی می گذرانند.

حالا هم چند سالی است آستین ها برای شب یلدا بالا رفته است، دوستی می گوید چون شب یلدای امسال اول هفته است، ما شب پنجشنبه مراسم یلدا برپا کردیم که جمعه استراحت کنیم، دیگری می گوید برای یلدای امسال یکی از اقوام که فال قهوه می داند، می آید تا برایمان فال بگیرد، آن یکی می گوید برای شب یلدا چند نفر از دوستان نزدیک را به رستورانی دعوت کرده ایم تا دور هم شام بخوریم و بعد از آن هر کسی به منزل خودش می رود، دوست دیگری می پرسد «پیامک یلدایی خوب چی داری؟»، دیگری برای شب یلدا آجیل ۵۰ هزار تومانی خریده و چند جور غذا تدارک دیده و دنبال هندوانه مربعی شکل برای تزئین مراسمش است.

ما ایرانی های میهن پرست و وفادار به سنت ها و آیین های ملی فراموش کرده ایم که در ساده ترین تعریف «شب یلدا یا شب چله از جشن های کهن ایرانی است که در آن طی شدن بلندترین شب سال در نیمکره شمالی گرامی داشته می شود. این شب به زمان بین غروب آفتاب از سی ام آذر (آخرین روز پاییز) تا طلوع آفتاب در اول ماه دی (نخستین روز زمستان) گفته می شود.» (منبع ویکی پدیا)

ما فراموش می کنیم که حافظ خوانی و تفالی به دیوان او چه رسم زیبایی است و یادمان رفته که یلدا بهانه با هم بودن است و پیامک بازی و دیدار دوستان در رستوران یا تزئین هندوانه شب یلدا هیچ ربطی به آیین برگزاری زیبای این مراسم ندارد.

ما فراموش کرده ایم که یلدا را با هندوانه، کدو و یا تخمه هم می توان گذراند و همان دور هم بودن و سادگی و صمیمیت اش مراسم این شب را طی قرن ها حفظ کرده است.

حالا تجمل و چشم و همچشمی بر یلدای ایرانی سایه انداخته است. حالا فراموش کرده ایم که نیاکان ما با کمترین امکانات، یلدای طولانی را دور هم به خورشید می رساندند و از زیبایی های این رسم دیرین بهره می گرفتند.

مستوره برادران نصیری