زندگی در جنگ

کوتاه از آنچه بر زنان فلسطینی می گذرد

زنان فلسطینی با همه زنان دنیا تفاوت دارند.

نه‌تنها به علت اینکه امنیت ندارند، نه تنها به علت اینکه از حقوق ساده بشری برخوردار نیستند، نه‌تنها به این علت که زندگی خصوصی‌شان مختل شده است و نه تنها به خاطر اینکه هر روز تحت شکنجه و آزار جسمی و روحی قرار می‌گیرند بلکه بیشتر به این خاطر که مقاومند و شجاع. زنان فلسطینی متحد هستند و می‌جنگند تا زندگی کنند.

● زنان در خانه

با خانواده‌هایشان در خانه نشسته‌اند که ناگهان در خانه شکسته می‌شود و سربازان به داخل هجوم می‌آورند.

مریم رعبان و شوهرش کمال همراه با پنج فرزند خود مشغول کار در مزرعه توت فرنگی خود بودند که سربازان رژیم صهیونیستی پنج فرزند آنها را با شلیک گلوله به قتل رساندند. هیچ‌کس، هیچ‌گاه برای قتل این پنج‌کودک جواب پس نخواهد داد و مریم حق شکایت ندارد. او مجبور است زندگی‌اش را ادامه دهد و قبول کند که بچه‌هایش کشته شده‌اند.

● زنان در دانشگاه

از لحاظ تحصیلات،زنان فلسطینی در منطقه‌های اشغالی همیشه در سطح بالایی قرار داشته‌اند و حضور آنان در دانشگاه‌های فلسطین همواره پررنگ بوده است. اما تعداد آنها در حال کاهش است زیرا دیوارهای حائل ساخته‌شده و ایستگاه‌های بازرسی رژیم صهیونیستی

رفت و آمد دانشجویان را همراه با دیگر شهروندان فلسطینی سخت کرده است.

طی دو سال گذشته صدها ایستگاه بازرسی در نوار غزه و سواحل غربی کشور قرارداده شده‌اند که آزادی رفت و آمد فلسطینی‌ها را تحت‌الشعاع قرار می‌دهند.

زنان و دختران دانشجو که هر روزه مجبورند از این ایستگاه‌های بازرسی عبور کنند از طرف سربازهای اسرائیلی مورد تحقیر، اهانت و آزار قرار می‌گیرند. از این سو خانواده‌ها حاضر نمی‌شوند که به دخترانشان اجازه خروج از خانه بدهند.

تعداد زیادی از دانشجویان زن که مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند به دلیل اینکه نتوانسته‌اند نارضایتی خود را بیان کرده و صدای شکایت‌شان را به گوش کسی برسانند مجبور به ترک تحصیل شده‌اند.

● زنان در محل کار

زنان فلسطینی همیشه در محل کار فعال بوده‌اند و به علت اینکه بسیاری از مردان خانواده‌ها شهید،‌جانباز یا زندانی شده‌اند مسوولیت درآمد برخی خانواده‌ها بر دوش زنان است.

از لحاظ مالی، زنانی که در محدوده اشغال‌شده فلسطین زندگی می‌کنند از همه زنان دیگر مانند زنان یهودی کمتر حقوق دریافت می‌کنند. زنان فلسطینی به دلیل محدودیت‌هایشان هنوز موفق به تشکیل اتحادیه‌ای برای کمک به رفع مشکلات کاری‌شان نشده‌اند.

● زنان در حبس

تعداد زنان فلسطینی حبس‌شده در زندان‌های رژیم صهیونیستی تا پایان سال ۱۳۸۳ به ۱۲۰ نفر می‌رسید که در سه سال اخیر این تعداد بسیار ب یشتر نیز شده است.

زندانبانان خشن اسرائیلی هر روز وسایل شخصی آنها را می‌گیرند و آنها را مورد ضرب و جرح قرار می‌دهند.

زندانیان حق انتخاب نماینده برای انعکاس خواسته‌هایشان ندارند و به‌طور مکرر به حبس انفرادی فرستاده می‌شوند.

این زنان اجازه خارج شدن از سلول‌هایشان یا استفاده از رستوران زندان را ندارند.

تعدادی از زنان باردار فلسطینی پس از دستگیری در زندان وضع حمل کرده و هم‌اکنون با نوزادان خود در حبس به‌سر می‌برند. «نور» پسر دو ساله «مانال قانم» تمام عمرش را در زندان سپری کرده است.

بسیاری از زنان بعد از طی مراحل بازجویی به زندان «نیوترتزا» فرستاده می‌شوند. به‌طور معمول زندانیان سیاسی از زندانی‌هایی که به جرم قتل، دزدی، اعتیاد و غیره حبس شده‌اند جدا نگاه داشته می‌شوند اما در زندان نیوترتزا زنان مبارز فلسطینی را به همان سلول‌هایی فرستاده‌اند که زنان مجرم اسرائیلی زندانی هستند.

زنان در حبس حق ملاقات ندارند و نامه‌نگاری به بیرون از زندان‌ها ممنوع است. روزنامه‌ها با چندین روز تاخیر به داخل زندان فرستاده می‌شوند.

زنان حبس‌شده در زندان نیوترتزا گزارش داده‌اند که پنجره‌های زندان شیشه ندارد و به همین علت چیزی مانع ورود حشرات به داخل سلول‌ها نمی‌شود. از سوی دیگر سلول‌ها در زمستان بسیار سرد هستند و زندانیان لباس گرم ندارند و به علت نداشتن حق ملاقات نمی‌توانند از خانواده‌هایشان درخواست کنند که برایشان لباس بیاورند.

بسیاری از این زنان برای این حبس شده‌اند که شوهرانشان تحت فشار قرار گیرند. برای مثال عصمه ابوهایجه ۴۰ سال دارد و مبتلا به سرطان مغز است. او را فقط برای این حبس کرده‌اند که شوهرش را آزار روحی دهند. شوهر عصمه نیز در یکی دیگر از زندان‌های رژیم صهیونیستی حبس شده‌است.

● زنان مبارز

آغاز مبارزه زنان فلسطینی به صورت نظامی و غیرنظامی به آغاز درگیری‌‌ها برمی‌گردد. آنها در هیچ مرحله‌ای از زمان، صحنه‌های مبارزه را ترک نکرده‌اند و چه با در دست گرفتن سلاح و رژه رفتن در خیابان‌ها و چه با تدارک و برنامه‌ریزی برای حمله‌های محلی این زنان برای دفاع از کشورشان جنگیده‌اند.

زنان فلسطینی از لحاظ سیاسی بسیار فعال هستند. فعال بودن آنها به دوران قبل از تشکیل رژیم صهیونیستی برمی‌گردد.

در زمان برنامه انتفاضه اول زنان فلسطینی هوشیاری سیاسی خود را بار دیگر به دست آورده و متحد شدند تا در مبارزه  های آزادی طلبانه به فعالیت بپردازند.آنها توانسته‌اند با توزیع نشریه‌های سیاسی و شعارنویسی روی دیوارها و همچنین متمرکز کردن شورش‌ها و حملات در خانه‌ها در مبارزه‌های آزادی‌طلبانه مردم کشورشان سهیم

باشند.

زنان فلسطینی در سال ۱۹۶۴ اتحادیه اصلی زنان فلسطین را شکل دادند که فرصت شرکت هر چه بیشتر زنان را در فعالیت‌های مختلف به وجود آورد و توسط این اتحادیه عده‌ای از زنان انجمن ملی فلسطین را در اورشلیم دایر کردند.

اتحادیه اولین کنفرانس خود را در اورشلیم در سال ۱۹۶۵ برگزار کرد و سنگرها و استحکامات در بسیاری از شهرها و دهکده‌ها ایجاد شد.

در سال ۱۹۶۶ پس از تصمیم حکومت اردن برای بستن همه سازمان‌های آزادیخواه این موسسه نیز تعطیل شد. اما زنان فلسطینی فعالیت‌های خود را به صورت مخفیانه ادامه داده و کمک‌های خود را به صورت مراکز خیاطی، اجرای دوره‌های پرستاری و اجلاس‌های سیاسی و فرهنگی عرضه کرد.

برای مثال زنان فلسطینی در طرح تحریم کالاهای اسرائیلی در نوار غزه نقش بسزایی داشتند. از آنجایی که صنعت فلسطین دچار ضعف بوده و کالاهای فلسطینی قسمت بسیار کوچکی از بازار را به خود اختصاص داده بودند، اجرای این طرح کار بسیار دشواری بود. به همین علت زنان فلسطینی دست به دست هم دادند تا کالاهای صنایع خانگی خود را به بازار عرضه کنند.

این صنایع شامل درست کردن انواع خوراکی‌ها مانند پنیر و مربا بود و همچنین پرورش انواع محصولات کشاورزی را دربر می‌گرفت. فعالیت‌های زنان فلسطینی آنقدر موفق بود که آنها نه تنها در طرح تحریم کالاهای اسرائیلی موفق شدند بلکه توانستند زیربنای اقتصاد فلسطین را شکل دهند.

در نوامبر ۲۰۰۶ زنان فلسطینی برای مقاومت در برابر حملات رژیم صهیونیستی به نوار غزه در چندین منطقه مختلف دیوار انسانی تشکیل دادند.

برای مثال وقتی خبر تخریب یک مسجد در بیت‌حانون به آنها رسید زنان گرد مسجد جمع شده و به دیوارهای آن تکیه زدند و برای دو بار هر کدام به مدت سه روز روی پشت بام مسجد نشستند تا جلو تخریب این مسجد را بگیرند.زنان فلسطینی در بسیاری از فعالیت‌ها و مبارزه‌ها به کمک مردان می‌آیند و این زنان هستند که در بیشتر موارد باعث آزادی مردان از چنگ سربازان رژیم صهیونیستی می‌شوند.

در اکتبر ۲۰۰۶ وقتی که نیروهای مقاومت فلسطینی در یک ساختمان محاصره شده بودند، زنان با تظاهرات در کنار ساختمان و حمله به سربازان محاصره‌کننده توانستند با موفقیت، مردان را از محاصره بیرون بیاورند. تعدادی از زنان در این عملیات شهید و یا زخمی شدند.هر چند که ممکن است دختران فلسطینی در زندان به دنیا بیایند و در مزرعه‌های توت فرنگی به دست متجاوزان اسرائیلی شهید شوند اما آنها یاد گرفته‌اند که مقاوم باشند.

دختران فلسطینی می‌دانند که با روسری های کوچکشان دولت‌های غربی را می‌ترسانند و یاد گرفته‌اند که مانند مادرانشان باشند و به مبارزه خود ادامه دهند، چه نظامی باشد چه غیرنظامی. دختران فلسطینی تا زنده هستند مقاومت می‌کنند.

نفیسه احمدی