جادوگر مقاومت لبنان

عماد مغنیه از فرماندهان ارشد مقاومت اسلامی لبنان پس از حدود سه دهه مجاهدت و مبارزه علیه اشغالگران صهیونیست, عاقبت مزد خود را ستاند و به خیل شهدا پیوست

روزنامه صهیونیستی معاریو در تحلیلی در باره ترور عماد مغنیه، این گونه اعتراف می کند: «مغنیه به خون یهودیان تشنه بود و بسیاری از آن ها را کشت، لذا خبر مرگ او برای ما خوش حال کننده بود، اما نگرانی یهودیان آن است که پس از مغنیه چندین مغنیه دیگر ظهور خواهد یافت!»

عماد مغنیه از فرماندهان ارشد مقاومت اسلامی لبنان پس از حدود سه دهه مجاهدت و مبارزه علیه اشغالگران صهیونیست، عاقبت مزد خود را ستاند و به خیل شهدا پیوست. عماد فرزند خانواده ای متشکل از پدر و مادر و سه پسر بود که همزمان با حمله اسراییل به جنوب لبنان در سال ۱۹۸۲ از صور به ضاحیه جنوبی بیروت کوچ کردند. دو برادرش جهاد و فؤاد پیش از او در سال های ۱۹۸۴ و ۱۹۹۴ به شهادت رسیدند و اینک نوبت او سرآمد تا به کاروان شهدای مقاومت اسلامی لبنان بپیوندد.

شهید مغنیه بیش از بیست سال تحت تعقیب دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی آمریکا و اسراییل بود و ۲۵ میلیون دلار برای او جایزه تعیین کرده بودند. دشمنانش او را روباه، ساحر، معما، شبح، استراتژیست، مغز متفکر نظامی و شخصیت شماره دو حزب الله لقب داده بودند. روزنامه هاآرتص چاپ اسراییل از او به عنوان سر افعی تعبیر نمود و تاکید کرد مغنیه بیش از نصرالله مطلوب اسراییل بود.

انفجارات و آدم ربایی های لبنان در دهه هشتاد میلادی و نیز حوادث برون مرزی از ربودن هواپیمای آمریکایی تی.دبلیو.ای در سال ۱۹۸۵ گرفته تا انفجار مقر یهودیان آرژانتین در سال ۱۹۹۴ و عملیات علیه آمریکایی ها در عربستان در سال ۱۹۹۶همه به او نسبت داده می شد. حتی از ارتباط او با بن لادن و ایمن ظواهری در سودان سخن گفته شده و به همین دلیل اسراییل او را «بن لادن شیعی» لقب داده بود. از حضور و فعالیت او در ایران و عراق و افغانستان و پاکستان و دیگر مناطق خاورمیانه هم گزارش هایی از سوی دستگاه های اطلاعاتی امریکا منتشر شده بود.

این همه تلاش برای آن بود که از عماد چهره ای خشن و تروریست در حد سران القاعده تصویر کنند و در مقابل تروریسم آشکار و دولتی اسراییل را نادیده انگاشته و بلکه آن را تحت عنوان دفاع از خود، توجیه نمایند و البته این گونه جنگ تبلیغاتی و روانی در قاموس آمریکا و اسراییل علیه جنبش مقاومت در لبنان و نیز فلسطین تازگی ندارد.

اما در مقابل دوستان عماد از وی به عنوان فرماندهی شجاع، متواضع، خلاق، بی ادعا، از جان گذشته و شهادت طلب یاد می کردند. عماد در دهه هفتاد میلادی به خاطر علاقه به آرمان فلسطین، به صفوف جنبش فتح پیوست و سپس وارد جنبش امل شد و اوایل دهه هشتاد میلادی گمشده خود را در حزب الله یافت. عماد به سرعت نبوغ خود را نشان داد و در امور سازماندهی و نظامی و عملیاتی علیه اشغالگران طرح های تازه ای ارائه کرد. وی یار نزدیک سید حسن نصرالله بود و سید به او علاقه وافری داشت و همواره نبوغ او را می ستود.

درمبارزات ضد صهیونیستی درجنوب لبنان و به ویژه جنگ سی و سه روزه نقش چشمگیری داشت. بااین حال هیچگاه در انظار نبود و افزون بر روحیه تواضع و فروتنی خاصی که داشت، به خاطر ملاحظات امنیتی زندگی او کاملا مخفیانه بود.

بسیار اتفاق می افتاد که در جنوب لبنان هنگام عبور از محورها مدت ها معطل می شد تا مجاهدان حزب الله او را تایید کرده و به او مجوز عبور بدهند و تنها وقتی او را می شناختند که نام واقعیش را درمی یافتند! نصر الله بارها گفته بود به او غبطه می خورد که این چنین متواضعانه در میان رزمندگان حزب الله تردد می کند، در حالی که او برای تردد نیازمند تشریفات و محافظ است!

عماد خود گفته بود: اسراییلی ها و آمریکایی ها خیلی مرا بزرگ می کنند و مسئولیت بسیاری از عملیات ها و حوادث را بر عهده من می نهند، گویی فکر می کنند کلید امور جهان در دست من است! عماد می افزاید: من تنها بخشی کوچک از مجموعه جهادی حزب الله هستم که در راه آرمان های مقدس مقاومت انجام وظیفه می کنم.

عماد از مردان بی ادعایی بود که هیچ تمایلی به تظاهر و قرار گرفتن در منظر عموم نداشت و گمنامی را بر نام و نشان ترجیح می داد. حتی گفته می شود تمایلی به دخالت در مسایل سیاسی نداشت و تنها در حوزه تخصصی خود یعنی امور نظامی و عملیاتی با ذکاوت و صداقت خاصی کار می کرد. بنابراین طبیعی است که از این مرد افسانه ای اطلاعات زیادی در دست نباشد و چه بسیار اسراری از ابعاد شخصیتی او وجود دارد که همراه او رفت و شاید تنها نزدیکان و یاران او از آن خبر دارند.

رژیم صهیونیستی رسما دخالت خود را در ترور عماد نفی کرد، اما نمایندگان پارلمان اسراییل(کنیست) برای تبریک به ایهود اولمرت صف کشیدند و اولمرت هم ترور عماد مغنیه را به رییس موساد مائیر دغان تبریک گفت و موساد که سال ها دچار رکود و ناکامی های زیادی شده بود گویی جان تازه ای گرفت. هر چند نگرانی از واکنش احتمالی حزب الله سراسر اسراییل و حتی منافع این رژیم را در اقصی نقاط جهان فرگرفته است. از آن سو در ایالات متحده هم وزارت خارجه آمریکا اعلام کرد جهان پس از عماد مغنیه بهتر از گذشته شده است!

در هر حال عماد با اقدام تروریستی و زبونانه دشمنان دیرین خود از خاک به افلاک پرکشید و اکنون بار مسئولیت خود را به نصرالله و دیگر رهبران و مجاهدان حزب الله سپرده است. به تعبیر مبالغه آمیز دشمنان، جادوگر مقاومت از میان رفت، اما اکسیر او برجا مانده و به گفته نصرالله در مراسم تشییع وی، ده ها هزار رزمنده مقاومت را در مکتب خود پرورش داده است. با توجه به این واقعیت است که روزنامه صهیونیستی معاریو در تحلیلی در باره ترور عماد، این گونه اعتراف می کند: «مغنیه به خون یهودیان تشنه بود و بسیاری از آن ها را کشت، لذا خبر مرگ او برای ما خوش حال کننده بود، اما نگرانی یهودیان آن است که پس از مغنیه چندین مغنیه دیگر ظهور خواهد یافت!»

بی تردید خون عماد مغنیه همانند سایر شهدای حزب الله منشا برکات بسیار خواهد بود. اگر خون شهید راغب حرب و سید عباس موسوی زمینه ساز خروج اشغالگران از جنوب لبنان و پیروزی و سرافرازی مقاومت اسلامی لبنان گردید، خون عماد مغنیه آن گونه که دبیرکل حزب الله تصریح کرد، به اذن خدا موجب نابودی اسراییل خواهد شد.

نویسنده: فرزان - شهیدی

ارسال کننده: فرزان شهیدی

منبع: سایت - باشگاه اندیشه