پوست پلیس در خطر است

عوارض پوستی آفتاب, آلودگی هوا, گرما و سرما برای افسران پلیس راهور

خیلی از کسانی که عضو نیروهای پلیس هستند، دچار مشکلات پوستی می‌شوند. ایستادن طولانی‌مدت در خیابان و قرار گرفتن در معرض تابش نورخورشید، مواجهه با هوای سرد یا گرم و آلودگی هوا عوارض نامطلوبی در پوست دارد. در «سلامت شغلی» این هفته برخی از این عوارض را با هم مرور و برای مراقبت از پوست به نکته‌هایی اشاره می‌کنیم...

قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض نورخورشید، آثار زیانبار زیادی دارد و اگر فردی محافظت خوبی در برابر آفتاب نداشته باشد، این آثار تشدیدمی‏‏شود اما بسیاری از افراد عادت ندارند از ضدآفتاب استفاده کنند. مخصوصا آقایان که کمتر با این موضوع کنار می‏‏آیند، به‌خصوص اگر ضدآفتاب‌ها رنگی یا چرب باشند. البته بیشتر ضدآفتاب‌های موجود در بازار برای آقایان نیز قابل استفاده است. خیلی از افراد هم دنبال ضدآفتاب‌های خارجی با SPF بالا هستند در صورتی که ضدآفتاب ایرانی با ۳۰SPF هم اگر هر ۲ ساعت یک بار استفاده شود، می‏‏تواند از آثار زیانبار تابش نورخورشید بر پوست جلوگیری کند.

● عوارض پوستی آفتاب

شاید مهم‌ترین اثر منفی نورخورشید، بر کلاژن‌سازی پوست باشد چون کلاژن‌سازی را کاهش می‌دهد ولی ساخت بافت الاستینی زیر پوست افزایش می‏‏یابد. اثر این تغییرات هم چین‌وچروک است. حتما پیش آمده با کسی روبرو ‏‏شوید که همسن شماست ولی مسن‏تر از شما به نظر می‌رسد چون آثار چین و چروک بیشتری در صورت و پیشانی او مشاهده می‏‏شود.‌ مثلا در چهره کشاورزان که ساعت‌های زیادی در معرض نورخورشید قرار دارند، چین و چروک بیشتری وجود دارد. خوشبختانه کلاهی که افسران پلیس روی سر می‏‏گذارند تا حدودی بخش‏هایی از صورتشان را از آفتاب محافظت می‏‏کند ولی آنها از مصرف ضدآفتاب بی‌نیاز نیستند. اگر ریش هم داشته باشند، می‏‏تواند بخش‌هایی از صورت را از نورخورشید محافظت کند. موضوع دوم، تغییرات رنگدانه‏ای است که ممکن است در صورت و پشت دست این افراد پیدا شود. چون این ۲ منطقه از پوست بیشتر در معرض آفتاب قرار دارند. خوشبختانه بیشتر افسران پلیس دستکش می‌پوشند و این دستکش چه در زمستان و چه در تابستان از آثار زیانبار نورخورشید جلوگیری می‏‏کند. کسانی که دستکش به دست نمی‏‏کنند، بهتر است علاوه بر صورت، پشت دست‌هایشان نیز ضدآفتاب بزنند چون این تغییرات رنگدانه‏ای ممکن است ابتدا فقط زیبایی را تحت‌تاثیر قرار دهد اما در بلندمدت ممکن است ضایعه‌هایی که به آنها ضایعات پیش‌سرطانی گفته می‏‏شود، ظاهر ‏‏شود. یعنی این ضایعه‌ها خودشان بی‌خطر هستند اما اگر ادامه پیدا کند ممکن است روی آنها ضایعات سرطانی به وجود بیاید. البته در بسیاری موارد این سرطان‌ها بدخیم ‏‏نیستند اما در برخی موارد نیز ممکن است کار به ابتلا به سرطان‏های بدخیم بکشد. این دو عارضه یعنی چین و چروک و رنگدانه (لکه) بارزتر از بقیه آثار زیانبار آفتاب است ولی نورخورشید می‏‏تواند باعث ابتلا به بیماری‌های پوستی دیگری هم شود که یا مستقیم در بروز آنها نقش دارد یا تشدیدکننده بیماری‌هاست. مثلا بیماری پوستی‌ای به نام لیکن‌پلان‌ (Actinic) وجود دارد که با نورخورشید بروز پیدا می‏‏کند. نکته مهم در مورد نورخورشید این است که در ارتفاعات، آثار آن شدیدتر می‏‏شود پس به آن گروه از افسران پلیس که در ارتفاعات مشغول خدمت هستند، توصیه می‌کنم به نکته‌های پیشگیرانه بیشتر توجه کنند.

● عوارض پوستی آلودگی هوا

در کشور آمریکا در زمینه میزان تاثیر آلودگی هوا بر بروز ضایعات پوستی روی ۳ گروه از افسران پلیس مطالعه‏ای ‏انجام شد. در یک گروه از این افسران که در معرض آلودگی هوا قرار داشتند، مشخص شد که رنگدانه‌های پوستی و چین و چروک پوست در این افراد بیشتر بروز می‏‏کند یعنی آلودگی هوا هم همان عوارض نورخورشید را بر پوست دارد.

● عوارض پوستی سرما و گرما

سرما می‏‏تواند اندام‌ها (دست‌ها و پاها) را دچار سرمازدگی و تغییرات دائمی ‏‏به شکل کبودی کند. نوک انگشتان دست و پا بیشتر در معرض این آسیب هستند. آثار سرما و گرما به اندازه نورخورشید نیست. گرما می‏‏تواند قرمزی پوست و سوختگی درجه یک به وجود بیاورد. ایجاد میلیا یا دانه‌های مرواریدی سفیدرنگی که به علت محبوس شدن لایه سطحی پوست ایجاد می‏‏شوند، نیز از عوارض گرماست. در افراد مستعد، گرما یا سرما می‏‏تواند مدت و شدت کهیر را افزایش دهد. در سرما باید لباس‏های متعدد پوشید. اگر تعداد لباس‌ها بیشتر باشد، بهتر از این است که یک لباس کلفت پوشیده شود، به‌خصوص در قسمت‌های انتهایی دست و پا. کفش‏ها باید طوری انتخاب شوند که به خوبی بتوانند از پاها محافظت کنند، آب را به خود جذب نکنند و منفذ نداشته باشند. در گرما پوشیدن لباس‌های روشن کمک‌کننده است. علاوه بر اینها نوشیدن فراوان آب در فصول گرم هم برای محافظت از پوست و دیگر اعضای بدن ضرورت دارد.

دکتر منصور نصیری‌کاشانی

متخصص پوست، عضو هیأت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران