جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا

دنیس راس , صهیونیستی که از نو باید شناخت


دنیس راس , صهیونیستی که از نو باید شناخت

اگر تصمیم باراک اوباما در انتصاب رام اسراییل امانوئل به عنوان رئیس کارکنان کاخ سفید, از سوی ویکتور تورن نویسنده مشهور آمریکایی به نواختن زنگ خطر برای جهانیان تعبیر شد, اما انتخاب چنین فردی و نیز افراد دیگری نظیر دنیس راس توسط رئیس جمهوری آتی آمریکا را برای حضور در هیات حاکمه آتی این کشور باید به صدا در آمدن زنگ تفریح برای اسراییل دانست

اگر تصمیم "باراک اوباما" در انتصاب "رام اسراییل امانوئل" به عنوان رئیس کارکنان کاخ سفید، از سوی "ویکتور تورن" نویسنده مشهور آمریکایی به نواختن "زنگ خطر" برای جهانیان تعبیر شد،‌ اما انتخاب چنین فردی و نیز افراد دیگری نظیر "دنیس راس" توسط رئیس جمهوری آتی آمریکا را برای حضور در هیات حاکمه آتی این کشور باید به صدا در آمدن "زنگ تفریح" برای اسراییل دانست.

روزنامه "واشنگتن تایمز" در گزارشی که به تازگی منتشر کرد به نقل از یک مقام رسمی در وزارت خارجه آمریکا از تلاش "باراک اوباما" در ایجاد سمتی بمنظور هماهنگی برای دسترسی به ایران خبر داد.

به نوشته این روزنامه آمریکایی، ایده انتخاب "هماهنگ کننده ارشد دسترسی به ایران" در نخستین دیدارهای باراک اوباما با "هیلاری کلینتون" وزیر خارجه منتخب و تیم انتقال قدرت وی مطرح شده است.

متعاقب انتشار این خبر، گمانه ها درخصوص احتمال انتصاب دنیس راس از سوی باراک اوباما به عنوان مسوول هماهنگ کننده ارشد دسترسی به ایران در رسانه ها قوت گرفته است.

دنیس بی. راس ۲۶ نوامبر سال ۱۹۴۸ میلادی در شهر سانفرانسیسکو واقع در لس آنجلس ایالت کالیفرنیا از مادری یهودی و (نا)پدری کاتولیک مذهب اما در خانواده ای غیرمذهبی بدنیا آمد و مدارج دانشگاهی خود را در رشته علوم سیاسی با گرایش مطالعه اتحاد جماهیر شوروی در دانشگاه "یو.سی. ال.ای" به پایان رساند.

وی در سال ۱۹۸۱ میلادی پس از ورود "رونالد ریگان" رئیس جمهوری جمهوریخواه آمریکا به کاخ سفید از سوی "ریچارد آلن" مشاور امنیت ملی ریگان به اتفاق چند چهره مشهور(نومحافظه کار) دیگر از جمله "لوئیس لیبی"، "فرانسیس فوکویاما"، "آلن کیس"، "زلمای خلیل زاد"، "استفان سستانوویچ" و "جیمز راش" مامور تعیین و تعریف اهداف بلندمدت دولت ریگان شد.

دنیس راس همچنین در حلقه یاران نزدیک "پل وولفوویتس" بوده و در دولت رونالد ریگان نیز همکاری ویژه ای با این معمار جنگ عراق و یکی از نومحافظه کاران افراطی و حامی رژیم صهیونیستی داشته است.

دنیس راس افزون بر آن عهده دار سمت دستیار ویژه چندین وزیر خارجه آمریکا نظیر "جیمز بیکر"(وزیر خارجه دولت جرج بوش پدر)، وارن کریستوفر"(وزیر خارجه دولت بیل کلینتون در دوره اول) و "مادلین آلبرایت"(وزیر خارجه آمریکا دولت بیل کلینتون در دوره دوم) بوده است.

وی از بنیانگذاران موسسه ای موسوم به "انستیتو سیاست خاورنزدیک واشنگتن"(Washington Institute for Near East Policy) است که از آن به عنوان یکی از موسسات وابسته به "کمیته روابط عمومی آمریکا و اسراییل"(آیپاک) نام برده می شود.

افزون بر آن وی ریاست موسسه ای دیگر به نام "برنامه ریزی سیاسی یهودیان" را برعهده دارد که بوسیله آژانس یهود تاسیس گردیده و منابع مالی آن نیز توسط این آژانس تامین می شود.

دنیس راس همچنین یکی از حامیان حمله آمریکا به عراق و از تحلیلگران برجسته شبکه تلویزیونی - خبری "فاکس نیوز" وابسته به پنتاگون(وزارت دفاع آمریکا) است که دیدگاه های جنگ طلبانه نومحافظه کاران را انعکاس می دهد.

این دیپلمات آمریکایی را می توان یکی از طرفداران سرسخت رژیم صهیونیستی نامید.

وی طی سالیان حضور در عرصه سیاسی آمریکا، بدلیل هواداری از رژیم صهیونیستی لقب "دوست برجسته" را از سوی "آیپاک" دریافت کرده است.

سیاست خاورمیانه ای آمریکا طی سال های اخیر به طور معمول توسط کسانی طراحی شده که پیوندهای نزدیکی با لابی پرنفوذ رژیم صهیونیستی دارند در همین پیوند دنیس راس در

زمان "بیل کلینتون" چهل ودومین رئیس جمهوری آمریکا نفش هماهنگ کننده ویژه این کشور در روند سازش خاورمیانه را برعهده داشته و بدلیل یهودی بودن و نیز حمایت های آشکار و یکجانبه از سیاست های رژیم صهیونیستی، همواره از سوی فلسطینیان و اعراب مورد انتقاد شدید قرار گرفته است.

حمایت های افراطی این مهره کارکشته به حدی بود که به گفته یکی از زیردستان وی، دنیس راس در این مذاکرات نقش "وکیل اسراییل" را بازی می کرده است.

"دان کروتزنر" یکی از همراهان راس در این مذاکرات نیز در این خصوص گفته است که هواداری پیش داورانه او از اسراییل به قدری مشخص بود که نمی شد او را "واسطه بی طرف" به حساب آورد.

دنیس راس را می توان یکی از طراحان پروژه نفاق افکنی میان گروه های فلسطینی دانست زیرا وی همواره نگرانی خود را از قدرت گرفتن دولت قانونی حماس در فلسطین و نیز تبدیل غزه به "حماسستان" ابراز داشته است.

از دنیس راس در محافل سیاسی افزون بر یک حامی افراطی اسراییل و دشمن حقوق مردم فلسطین، به عنوان چهره ای ضد ایرانی تمام عیار یاد می شود.

وی یکی از نویسندگان نطق سخنرانی باراک اوباما در نشست انتخاباتی وی با اعضای آیپاک در ژوئن سال ۲۰۰۸ میلادی بود که به باور تحلیلگران بی سابقه ترین و تندترین مخالفت علیه ایران در آن گنجانده شده بود.

اوباما براساس این نطق انتخاباتی، ایران را به طور رسمی به حمله نظامی تهدید کرد و خواستار از میان برداشتن" مشکل جمهوری اسلامی" شد.

وی در ادامه نطق خود که با واکنش احساسی و توام با کف زدن و تشویق اعضای آیپک همراه بود با بیان اینکه "ایران بزرگترین خطر برای اسراییل و آرامش و ثبات خاورمیانه است"، تصریح کرد "اگر به ریاست جمهوری آمریکا انتخاب شوم، هرآنچه از دستم بر می آید انجام خواهم داد تا ایران به سلاح اتمی دست پیدا نکند".

دنیس راس پیشتر نیز در مقاله ای که در نشریه "نیوزویک" انتشار یافت با تکرار اظهارات ضد ایرانی خود افزود: در حال حاضر به هر جای خاورمیانه که نگاه می کنید ایران، منافع و نظم سیاسی ایالت متحده را تهدید می کند.

وی همچنین در گفت وگو با نشریه روزنامه "عرب نیوز" رویکرد کنونی دولت "جرج بوش" در قبال برنامه هسته ای ایران را ضعیف دانست و خواستار نشان دادن چماق و هویج قوی به جمهوری اسلامی ایران شد.

دنیس راس همچنین در مصاحبه دیگری با روزنامه اسراییل "هاآرتص"، جلوگیری از هسته ای شدن ایران را اولویت نخست باراک اوباما در آینده دانست.

روزنامه آلمانی "یونگ ولت" نیز پیش از انتخابات چهارم نوامبر در آمریکا، خلاصه ای از گزارش ۱۱۶ صفحه ای را با عنوان "مواجهه با چالش، سیاست آمریکا با برنامه هسته ای ایران" منتشر کرد که برخی تحلیلگران از دنیس راس به عنوان مغز متفکر هدایت و تهیه آن یاد می کنند.

به نوشته این روزنامه، در این گزارش رویکردهای متعددی از مذاکره بی قید و شرط اما با خواست های قاطع با ایران تا بررسی "گزینه نظامی" علیه ایران مورد توجه قرار گرفته است.

با توجه به سابقه ناچندان درخشان دنیس راس، احتمال انتصاب وی به عنوان مسوول هماهنگ کننده ارشد دسترسی به ایران، حدس تشدید و تقویت رویکرد ضد ایرانی را

در دولت آتی آمریکا درخصوص ایران نزد تحلیلگران تقویت کرده است.

رویکردی که در صورت عمل به آن، تحقق وعده شعار انتخاباتی باراک اوباما یعنی "تغییر" را می توان انتظار داشت: "تغییر برای و نفع اسراییل".

امید غیاثوند