آقای فکرهای طلایی

پیمان قاسمخانی بی شک برترین فیلمنامه نویس حال حاضر سینما و تلویزیون در عرصه کمدی به شمار می رود و این در صدر قرار گرفتن را مدیون خلاقیت و پشتکار ناب خود از اوایل دهه ۷۰ تا زمان …

پیمان قاسمخانی بی شک برترین فیلمنامه نویس حال حاضر سینما و تلویزیون در عرصه کمدی به شمار می رود و این در صدر قرار گرفتن را مدیون خلاقیت و پشتکار ناب خود از اوایل دهه ۷۰ تا زمان فعلی است. قاسمخانی با نگاه دقیق خود به جامعه ایرانی و مکث بر حالات و روحیات مخاطب و دقت در جزئیات به ظاهر بی اهمیت زندگی یک لحظه کمدی ناب را می پروراند که از اسباب ماندگاری و با هویت شدن مجموعه ها و فیلم های مهم سینما و تلویزیون است. او امضای خاص خود را بر آثار می گذارد و گرچه نوع نگاهش به ظرف و قالب کمدی از مایه های روان شناسانه و جامعه شناسانه تبعیت می کند اما کنایه های ملموس وی به برخی از نقص ها و کاستی های موجود در سیستم مدیریتی، اداری، فرهنگی و اجتماعی و همچنین بیان رک و صریح نسبت به برخی از قواعد سیاسی حاکم نیز در سناریوهایش دارای جایگاه و نقش تعیین کننده ای در پرورش موقعیت ها و بسترهای خلق کمدی محسوب می شود.

کافی است به سیر رو به جلوی این فیلمنامه نویس از من زمین را دوست دارم تا ساختمان پزشکان دقت کنیم و ظرایف حیرت انگیز وی را مرور نمائیم تا پی به قدرت خلاقه تفکرش ببریم. قاسمخانی آقای فکرهای طلایی است و این آقایی را مرهون شخصیت پردازی دقیقش می داند. به راستی کیست که آثاری چون دختری با کفش های کتانی، نان- عشق و موتور هزار، مکس، نقاب، مارمولک، پاورچین، شب های برره، مرد هزار چهره، هتل، جایزه بزرگ، مسافران، ساختمان پزشکان و ورود آقایان ممنوع را ببیند و شخصیت هایی چون تداعی، عمویارولی، مجید کسرای، رضا مثقالی، داود برره، شیرفرهاد، کیانوش استقرار زاده، مسعود شصت چی، کامبیز باغی، خانم شیرزاد، دکتر نیما افشار، خانم دارابی و وحید جبلی را از یاد ببرد. از اینرو در صفحه این هفته به بهانه توفیق مجموعه ساختمان پزشکان و اکران ورود آقایان ممنوع، مروری بر کارنامه پیمان قاسمخانی و بررسی ورود آقایان ممنوع داریم.

نویسنده : نیما بهدادی مهر