چهارشنبه, ۱۲ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 1 May, 2024
مجله ویستا

اینکه گفتی یعنی چی


اینکه گفتی یعنی چی

کدام فیلم ها و سریال ها با موضوع دوستی ساخته شده اند

اگر همین الان بروید و در گوگل جستجو کنید: «فیلم‌ها و سریال‌هایی که با موضوع دوستی ساخته شده‌اند» به هیچ نتیجه‌ای نمی‌رسید. اگر جستجو کنید: «فیلم‌ها و سریال‌هایی که با موضوع رفاقت ساخته شده‌اند» در تمام آن حلقه‌ها، فقط یک لینک پیدا می‌کنید که تعریف کرده، فیلم‌های مسعود کیمیایی، رفاقت و رفیق‌بازی زیاد دارد...

به این ترتیب و با همین راه‌حل ساده و دم‌دستی، می‌شود به جایگاه فیلم‌هایی که درباره دوستی و رفاقت ساخته می‌شوند رسید. با یک نگاه دقیق‌تر به فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی و یادآوری داستان‌هایشان، متوجه می‌شویم که همیشه پای رفیقی درمیان بوده. رفیقی که گاهی «باب» است و گاهی هم «ناباب». اصلا اگر کمی دقت کنیم، در بیشتر داستان‌های ایرانی، شخصیت اول داستان یا انسان از دست‌رفته‌ای است که دوستش نجاتش می‌دهد یا انسان عادی و معمولی‌ای که یک رفیق ناباب او را از راه به در می‌کند. انگار تعریف از دوستی و رفاقت، حد وسط ندارد و پیدا کردن نمونه‌های خوب از فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی که با موضوع دوستی ساخته می‌شوند، سخت است. در این گزارش تلاش کردیم تا منبع خوبی از این فیلم‌ها و سریال‌ها را معرفی کنیم.

فیلم «ضیافت» : در خلاصه داستان این فیلم نوشته شده: «چند رفیق که باهم قرار می‌گذارند تا چند سال بعد دوباره همدیگر را ملاقات کنند و...». در این خلاصه داستان توضیح نداده که این رفقا، دوستان دبیرستان و هم‌محله‌ای هم هستند که وقتی دوباره همدیگر را می‌بینند،

دست به دست هم می‌دهند تا مشکل یکی از دوستانشان را حل کنند. اما تمام داستان، همین رفاقت قدیمی را روایت می‌کند و ماجرایی که این گروه دوستی باهم پشت‌سر می‌گذارند. کیمیایی «ضیافت» را ۱۷ سال پیش ساخت، اما قبل از آن‌ هم در تمام فیلم‌های مهمش، داستانی از رفاقت را روایت می‌کند. رفاقت برای این کارگردان، آنقدر پررنگ و مهم است که اگر دوره کاملی از فیلم‌های او را ببینید، در هیچ‌کدام جای خالی از روایت دوستی را پیدا نمی‌کنید، اما در بین تمام فیلم‌های کیمیایی، «ضیافت» ساده و سرراست، سراغ این موضوع رفته و تا آنجا که توانسته، از دوستی اصیل و قدیمی تقدیر کرده است.

فیلم «درباره الی»: فرهادی علاقه ویژه‌ای به گروه‌های دوستی دارد. «درباره الی»، داستان دوستان دوران دانشجویی است که حالا هرکدام خانواده خودشان را دارند و باهم به سفر می‌روند. یک اتفاق همه‌چیز را عوض می‌کند و دوستانی که تا دیشب، دسته‌جمعی کباب درست می‌کردند و پانتومیم بازی می‌کردند، درگیر غرق شدن دختر تازه‌وارد به جمع می‌شوند. تصویرهای فرهادی از خوشگذرانی‌های جمعی در محفل‌های دوستی و حتی نقطه‌های بحرانی که در یک جمع دوستی اتفاق می‌افتد، تصویرهایی درست و واقعی است. اتفاقی که باعث شده تا «درباره الی»، یکی از بهترین فیلم‌های کارنامه فرهادی باشد.

سریال «روزگارجوانی»: داستان زندگی چند دانشجوی شهرستانی است که باهم هم‌خانه می‌شوند. اما این سریال خیلی قدیمی و البته به یاد‌ماندنی، روایتی است از تمام رفاقت‌های دوران دانشجویی. این دانشجوهای هم‌خانه، همه با هم دوست می‌شوند و زیر یک سقف، روزگاری را تجربه می‌کنند و رفاقتی را می‌سازند که فقط در دوران جوانی و دانشجویی اتفاق می‌افتد. اگر کمی دقت کنیم، نام اصغر فرهادی به عنوان نویسنده فیلمنامه این سریال، دیده می‌شود.

سریال «همسران»: بیژن بیرنگ و مسعود رسام، قبل از اینکه «خانه سبز» را بسازند، این سریال را ساختند. آنها قصد داشتند تا تصویری بامزه از زندگی ۲ زوج از ۲ نسل متفاوت، برای تماشاگران آن روزهای تلویزیون داشته باشند. رابطه میان ۲ زوج که همسایه دیوار به دیوار هم بودند، تصویری واقعی و دوست‌داشتنی از روابط خانوادگی و دوستی‌های زن و شوهری شد.

سریال«نون و ریحون»: سریال مناسبتی نوروز ۸۹ که قرار بود روایت ایرانی باشد از سریال «فرندز»، اما هزار و یک مشکل در رسانه ملی و نابلدی کارگردانش فرزاد موتمن به سریال‌سازی در این رسانه، باعث شد تا بیشتر قسمت‌های آن دستخوش حذف شود و در نهایت، نه مخاطب دوستش داشته باشد و نه کارگردان آن. دوستداران «فرندز» فکر می‌کنند که اگر موتمن موفق می‌شد تا روایت خودش را بدون مشکل داشته باشد، این سریال، تجربه بی‌نظیری از یک روایت ناب درباره دوستی می‌شد.

فیلم «من ترانه پانزده سال دارم»: اعتراض نکنید! می‌دانیم که داستان فیلم هیچ ربطی به دوستی ندارد، اما یک سکانس ویژه در فیلم مهم رسول صدرعاملی است که دیدن آن ‌را توصیه می‌کنیم. سکانسی که ترانه با دوستش، درباره بچه‌ای که توی شکم دارد، صحبت می‌کند. روایت صدرعاملی با بازی ترانه علیدوستی از رابطه دوستی ۲ دختر همشاگردی بی‌نظیر است. دخترها با هم آلبالو خشکه می‌خورند و ریزریز می‌خندند و به عکس کودکی که در شکم یکی از آنهاست نگاه می‌کنند.