از آن نه تا این نه

بخصوص آنکه هاشمی رفسنجانی برای تکیه زدن بر کرسی ریاست خبرگان بـه رقـابت با کسی پرداخت که یکی از جدی ترین حامیان احمدی نژاد تلقی می شود و تاکنون از عبارات و اصطلا حات خاص برای تائید اقدامات و اظهارات رئیس جمهور نهم بهره گرفته است

انتخاب رئیس جدید مجلس خبرگان، باردیگر دوگانگی معیارها در رفتار و گفتار گـروهـی از سیـاستمـداران ایرانی به ویژه اصولگرایان رابه اثبات رساند.

این گروه در۲ سال گذشته، پیروزی دکتر احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری را نشانه اقبال مردم به سیاست‌های وی و اعتراض عمومی به سیاست‌های مورد عمل در دولت‌های قبلی - به ویژه در دوره ریاست جمهوری رفسنجانی - می‌دانستند. البته این افراد هیچ گاه توضیح نمی‌دادند که کدام شعار احمدی نژاد مورد اقبال مردم قرار گرفته است؟

آیا مثلا‌ً به خاطر تضمین عدم دخالت در امور شخصی‌مردم به او رای دادند، یا شعاری که روزنامه کیهان به نقل از احمدی نژاد نوشت و به مردم قول داد که <پول نفت را بر سر سفره‌های خود خواهند دید> و یا این رای ناشی از وعده احمدی نژاد برای <ایستادگی در برابر مافیای نفتی تا پای جان> بوده است. اما به هر حال کسانی که مدعی بودند رای سوم تیرماه، <نه> به هاشمی رفسنجانی بود، قاعدتاً باید بپذیرند که رای معنادار اعضای خبرگان به رفسنجانی - که تنها دو روز بعد از حملا‌ت شدیداللحن رئیس دولت به برخی سیاست‌های اقتصادی و سیاسی هاشمی رفسنجانی اتفاق افتاد - نمی‌تواند بی ارتباط با دیدگاه اعضای خبرگان نسبتبه اختلا‌ف سیاست‌های روسای جمهور اسبق و فعلی، باشد. بخصوص آنکه هاشمی رفسنجانی برای تکیه زدن بر کرسی ریاست خبرگان بـه رقـابت با کسی پرداخت که یکی از جدی‌ترین حامیان احمدی‌نژاد تلقی می‌شود و تاکنون از عبارات و اصطلا‌حات خاص برای تائید اقدامات و اظهارات رئیس جمهور نهم بهره‌گرفته است. رقیب رفسنجانی در گـزینـش اخیـر، چنـدی قبـل در مقایسه‌ای صـریـح، دیـدگـاه خود نسبترفسنجانی و احمدی نژاد را بیان و نتیجه حاصل از رقابت این دونفر در انتخابات سوم تیرماه ۸۴ را <تحقق اراده الهی برای نچرخیدن در بر پاشنه غلط> دانسته بود.

براین اساس، نمی‌توان تأثیر موضع‌گیری هیچ‌یک از دو رقیب نسبت به عملکرد دولت نهم را در رای‌گیری روز سه‌شنبه و انتخاب رئیس جدید مجلس خبرگان نادیده گرفت. از سـوی دیگـر، حتـی اگـر کـاندیداتوریاحمـد جنتـی در بـرابـر رفسنجـانی نوعی حمایت از سیاست‌های احمدی‌نژاد تلقی نشود، می‌توان از تأثیر این موضوع بر را‡ی تعدادی از اعضای خبرگان برای انتخاب رئیس خود، مطمئن بود. زیرا با توجه به بحث‌های مطرح شده در دو سال گذشته- از جمله برخی از اظهارات جنتی در این دو سال - قاعدتاً تعدادی از اعضای خبرگان، این نکته را مد نظر داشته‌اند که را‡ی به رفسنجانی یا جنتی، هر یک معنای خاص خود را در داخل و خارج از کشور خواهد داشت و بعید است کسانی که در یکی از عالی‌ترین نهادهای سیاسی و مذهبی کشور نشسته‌اند، نسبت به پیامد رای خود برای ریاست آن نهاد - به ویژه بازتاب‌های داخلی و خارجی - بی‌توجه باشند.

البته برخی رسانه‌ها و فعالا‌ن سیاسی که بلا‌فاصله بعد از انتخاب رئیس جدید خبرگان تلا‌ش کردند این حادثه را بی‌ارتباط با مواضع رفسنجانی و احمدی‌نژاد معرفی کنند، قبلا‌ً نیز امتحان خود را در پیشگاه ملت پس داده‌اند.

این گروه، پیروزی احمدی‌نژاد در رقابت با رفسنجانی را <نه> بزرگ مردم به سیاست‌های دوره سازندگی معرفی کردند، اما هیچ‌گاه حاضر نشدند رای رفسنجانی در انتخابات خبرگان رهبری - در پاییز ۸۵ - و تفاوت چشمگیر آن با جدی‌ترین حامیان رئیس دولت نهم را نشانه‌ای برای تغییر نگاه مردم به سیاست‌های اعلا‌می این دولت و اعتراض آنها به رفتار بعضی از دولتمردان تلقی کنند، لذا مواضع اخیر نیز به پرونده برخوردهای دوگانه آنها افزوده خواهد شد. اما اگر کسانی خود را حامی واقعی دولت می‌دانند بهترین خدمت به دولت آن است که به جای تبلیغات همراه با شیفتگی و یا چشم بستن بر بعضی از حقایق، به نقد واقعی عملکرد دولت و تمیز منصفانه میان موفقیت‌ها و ناکامی‌ها بپردازند. آنها البته حق دارند که همچنان برخوردهای دوگانه و به‌کارگیری معیارهای متفاوت در مواجهه با موضوعات واحد را به عنوان یک تکلیف شرعی و سیاسی ادامه دهند که قطعاً تداوم این روش نیز بر آگاهی‌های مردم خواهد افزود.‌